Fálkinn - 01.08.1931, Blaðsíða 8

8
F Á L K I N N
Árið 192b gerðu Norðmenn og Dan-
ir einskonar vopnaðan frið með sjer
í Grænandsmúlinu. Norðmenn gerðu
þd kröfu til þess, að Austur-Græn-
land skyldi skoðað sem ónumið land
en Danir töldu yfirráðarjett sinn á
öllu Grænlandi tvímælalausan. Síð-
an hafa öðru hverju verið væringar
með Dönum og Norðmönnum út af
þessu en þó ekki skorist í odda fyr
en í lok júnímánaðar síðasil. Þá bar
það við, að fimm ungir Noi’ðmenn
tilkyntu að þeir hefðu tekið land-
svæðið frá Carlbergsfirði norður til
Besselfjarðar og er það 500 kíló-
metrar á lengd. Norðmenn hafa
stundað þarna dýraveiðar í allmörg
úir og rekið þar loftkseytastöð. Það
mun hafa ýtt undir norsku veiði-
mennina, að leiðangur Lauge Koch
var nýlega lagður af stað til Græn-
lands til þess að mæla þelta land-
svæði.og gera þar vísindaathuganir.
Þegar þetta er ritað er enn ósjeð,
hvernig máli þessu reiðir af. Mynd-
in er frá Franz Jósefslandi, sem
Norðmenn hafa „lagt undir sig“.
Á eyjunni Mön eru enn við lýði margir fornir
siðir, enda hafa Englendingar ekki gert sjer
far um að uppræta þái heldur þvert á móti
lagt stund á, að halda þeim við. Þannig
hafa Manabúar einskonar heimastjórn og lög-
gjöf í sumum málum sínum og halda árlega
þ'ing, sem í ýmsu svipar iil hinna gömlu nor-
rænu þinga i Noregi og lxins forna Alþingis.
Er þing þetta sumpart haldið undir berum
himni og á stað, sem heitir Tynwall (Þing-
völlur). Jafnvel í því, sem nýlt er, hafa Man-
arbúar sína siði, eins og sjá má hier á mynd-
inni til vinstri. Þeir hafa kappakstur á bif-
reiðum, en verðlaun sigurvegarans eru ekki
önnur en þau, að kona hans kyssir hann í
allra augsýn. Ætli sumum findist það ekki
heldur lítilfjörleg verðlaun?
1 IJncoIn Park í Bandaríkjunum er reit-
ur, sem gerður er í líkingu við hollenska
laukagarða. Þar sjásl ungar stúlkur vera
að tína túlípana, eins og sjá má af mynd-
inni til hæyri.
wmwl
ÍHÍ
lllilÉ
'Émmmí
M m W Wm
'|H ‘mj/. 1111 i

Sýningarskáili Hollendinga á ný-
lendusýningunni í París þótli með
fegurstu byggingunum þar. Var
hann eftirlíking af frægu musteri
austur á Java, að því er ytra útlit
snertir, og hafði að geyma feiknin
öll af allskonar dýrgripum og lista-
verkum frá nýlendum HoIlendiUga,
er flutt hafði verið ýmist austan úr
Asíu eða af söfnum í Hollandi á sýn-
inguna. Þarna var og samkomusal-
ur, þar sem á hverju kvöldi voru
sýndir austrænir dansar og hljóm-
leikar haldnir og leiksýningar; þar
voru x’innig haldnir fyrirlestrar um
nýlendurnar og því um líkt. Fjöldi
innborins fólks úr nýlendunum
hafði verið fenginn til Parisar, til
þess að taka þáitt í þessum sýningum
og var yfirleitt mikið yfir því lálið
hve vel Ilollendingar hefðu vandað
til alls. En eina nóttina lcviknaði í
skálanum og brann hann upp til
kgldra kola og lá við að 50—60
manns brynnu inni. Myndin t. v. er
af skálanum.