Fálkinn - 24.10.1931, Blaðsíða 14

14
F Á L K I N N
I Peysur, Sokkar
* J ’
I
fyrir kvenfólk, karla og börn
— fjölbreytt úrval.
LÁGT VERÐ,

1 Versl. Björn Kristjánsson
I Jón Björnsson & Co.

færi, seni ekki bar að nota hann,
þá er illa farið, að hann er horfinn
svo af sjónarsviði íslenslcra klæðn-
aða að varla sjest hann lengur. Marg-
an manninn klæðir hann vel, og ekki
er það ósjaldan, sem rjett er að
klæðast honum, af fara skal eftir al-
mennum og löngu viðurkendum
klæðnaðarreglum.
Aftur á móti hefir lafafrakkinn
jai'nan verið í hávegum hafður er-
lendis og notaður við þau tækifæri,
er ber að klæðast honum, af mönn-
um úr öllum stjettum þjóðfjelagsins.
Svo sem af líkuin má ráða, þá
fylgist snið lafafrakkans með sniði
annara klæðnaða, að svo miklu leyti
sem samrýmanlegt er. Kemur nú
hjer einnig fram hið breiða brjóst-
og axlarsnið og hið þrönga erma-
snið. Þá bera og frakkahornin
greinilega svip hins breiða og odd-
myndaða sniðs, sem nú líðkast á
kjólnum og smoking-jakkanum, og
eru þau að jafnaði klædd silki.
Buxurnar eru um 48 cm. að vidd
að neðan. Framh.
Það er óhættað
míkstn ullartöt
LUX.
En hvað hin viðkvæmustu ullarföt verða mjúk
og teygjanleg þegar þau þorna eftir LUX þvott-
inn.
Upprunalegi liturin helst skær og skinandi,
þau láta eins vel til, eru jafn hlý og fara ávalt
eins vel og þau ný væru.
Þar sem núningur með óvalinni þvottasápu
gerir ullarfötin liörð og eyðileggur þau, þá má
þvo þau aftur og aftur úr LUX án þess að unt
sje að verða þess var að þau hlaupi, eða skemm-
ist á nokkurn hátt.
Það sem þolir
vatn
þolir LUX.
þvo
dr
Hinir gegnsæju LUX sáputíglar eru hreinasla
þvottasápa sem nokkurnfima hefir verið fram-
leidd.
Reynið LUX á vönduðustu ullarflíkum yðar,
og sjá, eftir margra mánaða notkun líla þau úl
sem spáný væru.
LUX
w-lx
LEVER BROTHERS HMITED.
PORT SUNLIGHT.ENGLAND.
Litlir pakkar 0.30.
Stórir pakkar 0.60.
— Þjer ltafið fengið skipun yfirerind-
rekans uin að senda mig í lið Zara-skáta?
— Jú rjett. Alt er í lagi. Yfireftirlitsmað-
ur landamæraherliðsins hefir meira að
segja þegar látið mig vita hvar þjer skulnð
vera.
Hvert verð jeg sendur?
Til Tundi Kana. Þjer eigið að laka
við stjórn virkisins nr. 4. Það er allgóður
staður fyrir þá, sem vilja sem minst hal’a
saman að sælda við nágrannana.
Er virki nr. 1 í mynni Ozid-dalsins?
Einmitt rjett Tvær dagleiðir frá stöð-
inni í Bara Kushta. Þjer takið við af Gord-
on, sem skipaður er nú yfir Quetta. Þjer
munuð hafa yður til aðstoðar þrjá paþan-
liðsforingja, en engarin varamann ennþá.
Hann verður síðar skipaður. Þjer verðið
einn með yðar Naib Tabsildar*), sem
nefndur er Sobbat Khan; það er mjög á-
byggilegur maður, sem Gordon hefir þraut-
reynt að öllu góðu. Þjer getið treyst hon-
um. Viljið þjer vindling?
Þakk..
— Jeg vona að þjer hafið tekið bækur
með, því hvað dægrastyttingar snertir, þá
eru þær heldur fábreyttar þarna.... En
þjer getið altaf, þegar þjer eruð orðinn
uppiskroppa, senl mjer skeyti með mar-
koni-tækjunum vðar, og skal jeg þá senda
yður skáldsögur úr bókasafni klúbbsins
með næstu matvælalest.
— Þakka yður fyrir.
Ó, jeg þekki þetta land, kunningi. Það
er fallegt, tignarlegt, en þvílíkur ömurleiki!
Það eru nú fjögur ár, sem jeg hef flækst
hjer á milli Kohat og Iíurani. Manni verð-
ur að láta vel starfið, til að halda það út. .
') Þarlendur stjórnmálaerindreki, aðstoðar-
máður herforingja.
Jeg segi það eins og það er við fjelaga
mína. Og það verður þeim mun erfiðara,
sem jeg veit, að þjer komið úr leyfi, það
er sall að segja lítl bærilegt. En menn
venjast þessu. Þjer skuluð sjá....
— Halda íbúarnir sjer í skefjum?
Já, nokkurn veginn. Ilvað lengi sem
það verður! Raunar er upplyfting í því er
kynflokkarnir i Safed Koh ókyrrast. Fyrir
fimm, sex mánuðum miðlaði Gordon fall-
ega málum milli þeirra náunga. Tvær vik-
ur fóru í þjark og samkomulagstilraunir,
sem enduðu með byssuskoti i einni jirgah*)
Kulan straukst við vinstra eyra Gordons.
Þá bjó liann sig út, i kyrþey og án þess
að láta nokkurn mann vita, i refsileiðangur,
sem kom þessum herrum i Safed Koh til
að hafa hljótt um sig eftir það. Afleiðingin
varð ávítur frá borgaralegu yfirvöldunum
og jafnframt tilmæli yfirumsjónarmánns-
ins um að sæma hann orðunni Military
(iross. . . . það vóg hvort upp á móti öðru.
Heyrið þjer, það sem mjer er einna
mesl umhugað, er pósturinn. Hvenær fær
maður Jiann þangað norður?
Einu sinni í hálfum mánuði með flutn-
ingalestinni. Hún tekur lil baka bréf yðar.
— En einkaslceyli?
— Send með ritsímanum, og síðan með
sjónmerkjum. Eigið þjer von á miklum
frjettum frá Englandi? Ef þjer eruð óró-
legur út af líðan einhvers ættingja skal jeg
reyna að flýta fyrir sendingunum. Reiðið
yður á mig.
— Þakka. Jeg á engin skyJdmenni þar.
En liinsvegar vildi jeg vita. . . .
— Er mjer leyfilegt að spyrja, livort þjer
sjeuð giftur?
■) Dómþing meðal uppreisnarmanna.
- Jeg pipra.
- Það er skoðun fyrir sig.
— 0, jeg reyndi elíkert til |)ess að fá aðra
á liana.
Jeg er g'iftur. Konan mín þolir illa
loftslagið, svo jcg sendi liana til Srinagar í
Kasmír. En úr því að þjer oruð ógiftur,
skil jeg hversvegna þjer komið Jiingað.
Indland er engin paradís fyrir piparsveina,
ekki einusinni i Bombav eða Kalkútta.. Þá
er alvcg eins gotl að sýna kjarlt og setjast
að i auðninni lijer i Waziristan. En meðal
annars minn l<æri, þjer þelckið dálítið til
lijerna um slóðir; jeg' þarf því eldd að
minna yður á, að það er best að gela sig
elcki mildð að paþan-kvenfólkinu.
— Ó, livað það snertir. . . . !
Hreyfing Röberts sýnir það ljóslega, að
i piparsveinadraumum sinum verði liann
aldrei ásóttur af Jiinum forhoðnu og ó-
liöndlanlegu konum múhameðsmanna.
Þjer skiljið mig. Jeg leyfi mjer að
ympra á þessu, eldd sem undirofursti, lield-
ur sem góður félagi. Þjer munið kannske,
að í leiðangri einum lil Molmnmd-ættkvísl-
arinnar liafði einn undirforinginn ol<lcar
gert sjer um of dælt við konu eins grá-
skeggs eða spingiri eins og þeir eru kall-
aðir. . . . Afleiðinganna var ekki lengi að
bíða: launsátur, sem kostaði okkur 7 dauða
og 36 særða.
Verið alveg óhræddur um mig. . . . Ef
þjer vissuð, hvað jeg er langt frá því að
hugsa um þetta!....
Roberts þagnar snögglega eins og hon-
um þyki óþarft að lýsa nánar hugsunum
sínum. Fjelagi hans stendur upp:
-— Jæja, Roberts, góða ferð til virkisins
nr. 4.
— Þakka.