Fálkinn - 20.02.1932, Blaðsíða 11

F A L K 1 N N
11
Yngstu lesendurnir.
Bergmálsprinsinn.
Koiiungssonurinn i Zizzadoníti
lijet Bergmál. Þelta var ungtir og
fallegur konungssonur, en hafði
þann slæma galla, að hann hermdi
alt eftir, sem hann heyrði aðra segja.
Og þessvegna var liann kallaður
Bergmál.
Þetta venst af honum eins og
allur annar óvani, þegar hann er
orðinn stór, sagði konungurinn. ..
Þvi að annars getur hann ekki orð-
ið kongur eftir minn dag.
Jeg verð gráhœrður af sorg
litaf þjer, sagði hann við prinsinn.
Gráhœrður af sorg yl'ir þjer,
át hinn eftir.
- Þú verður aldrci konungur!
Aldrei • konungur, hergmálaði
prinsinn.
— Og þú fœrð aldrei prinsessu fyr-
ir konu!
- Aldrei prinsessu fyrir konu,
sagði prinsinn. Það var ógerningur
að tala við hann.
En loksins þegar prinsinn stækk-
aði, skildi hann hvaða vandræði
það voru að geta aldrei sagt neitt
frá eigin brjósti, heldur aðcins jcta
það eftir sem aðrir sögðu. Og svo
einsetti hann sjer að svara jafnan
hyggilega framvegis. En hann gal
það.ekki, hvernig sem liann reyndi.
Hann var orðinn of gamall og óvan-
inn of ríkur i honum.
Og prinsinn lor að skæla, drotn-
ingin fór að skæla og alt fólkið í
Zizzidoníu fór að skæla, af því að
prinsinn gat ekkert nema jetið el'tir
það sem aðrir sögðu.
var svo gamall, að það var fekkert
hár eftir á höfðinu á honum, og
hanii hafði svo sterk gleraugu, að
hann gat sjeð allar álíur heims í
einu.
Góði Dust læknir, gerið þjer
mjcr nú þann greiða að lækna hann
Bcrgmál prins, sagði kongurinn. -
Þá skuluð þjer verða líflæknir hans
þegar hann er orðinn kongur í
Zizzidoníu.
Og læknirinn skimaði nú í allar
áttir gegnum sterku gleraugun sin.
A afviknum stað norður í Trölla-
fjöllum kom hann auga á jurt, •—
það' var galdrajurt, sem læknaði
alla sjúkdóma milli himins og jarð-
ar. En það var erfitt að finna hana,
því að hún bar ekki blóm fyr en
cftir að dimt var orðið á kvöldin,
svo að maður varð að hafa með
sjer Ijósker til þess að finna hana.
Nú hætti prinsinn að skæla og
kongurinn og drotningin hættu að
skæla og þurkuðu sjer um augun, því
að nú vönuðu allir, að priiisinn gæti
orðið eins og annað fólk.
Svo var það eilt kvöldið, að Berg-
mál prins lók sjer ljósker i hönd
og lagði af stað norður í Tröllafjöll
lil þess að finna jurtina skrítnu. Á
leiðinni rak hann löppina í stóran
stein, svo að hann losnaði og valt
með ógurlegum gauragangi niður
hlíðina og tók undir i öllum T-rölla-
fjöllum. Þá heyrðist ferleg rödd
innan úr fjallinu. Hún sagði:
Hver er svo djarfur, að raska
ró minni hjerna i fjallinu?
(ielur þú læknai) hann liergnxál prins'
En öll lár í Zizzidoniu gátu ekki
þv.egið þennan óvana af prmsinum
og þessvegna kallaði ltongurinn
snjallasla læknirinn i Zizzidoníu,
hann Dust lækni til siri og hann
kom samstundis. Ilann var svo
lærður, að hann gat lesið alt, sem'
skrifað var í stjörminum. Og hann
— Bó minni hjerna i fjallinu,
svaraði prinsinn þvi að hann gat
ekki svarað öðruvísi.
Hver er svo heimskur að þora
að herma eftir tröllinu í fjallinu,
heyrðist sagt aftur innan úr berg-
i 1111.
Heimskur að þora. að herma
Tröllskrumlan.
eftir tröllinu i fjallinu, sagði prins-
inn.
Þá heyrðust voðalegir brestir i
fjallinu og áður en prinsinn hafði
litið við kom gifurlega stór hnefi
út úr klettarifu, greip hann og tók
hann inn i bergið. Og nú sat hann
þarna í fangelsi.
Nú fór kongurinn að undrasl um
prinsinn, er hann kom ekki altur
á tilætluðum tíma. Hann sehdi þjóna
sina að leita að honum. Þeir lei-
nðu og leithðu og þegar þeir sáu
ekki neitt fóru þeir að kalla:
Bergmál kongssonffr! I-Ivar
ertu?
Kongssonur, hvar ertu, var
svarað inn i l'jallinu. Og þá sneru
leitarmennirnir heim og sögðu að
kongssonurinn sæti hergnuminn
inni í Tröllafjalli. Þeir höfðu ó-
mögulega getað náð í hann, en
heyrðu greinilega hvernig hann át
alt el'tir þeim er jieir kölluðu.
Nú fór kongurinn sjálfur upp í
Tröllafjall.
Er hann sonur minn í fjallinu?
hrópaði hann.
Sonur minn í fjallinu, yar svar-
að undir eins.
Hefurðu ekki fundið jurtina?
spurði kongurinn.
Ekki l'undið jurtina var svar-
að i fjallinu.
Nú er ekki um annað að gera cn
að reyna að ná í Dust lækni. Kong-
urinn bað hann i öllum lifandi
hænum að finna leiðina inn í berg-
ið. En vitri læknirinn las alt, sem
lesið varð í stjörnunum og í sjö
konungsríkjum, en varð einskis vís-
ari um, hvernig ætti að komast inn
i fjallið.
Og svo sal kongssonurinn þarna
í fjallinu i sjö ár, en á áttunda ár:
inu eltir hvarf hans, kom nngur
og fríður maður að hallardýrum
konungsins einn góðnn veðurdag og
barði á.
Hver Inikkar á mín hús? spurði
kongurinn.
Það er Bergmál konungssonur
í Zizzidoníu, svaraði gesturinn.
Og kongurinn opnaði liliðið og
prinsinn gekk inn. Loksins hafði
honum tekist að flýja úr helli berg-
risans og svo hafði hann ennfrem-
ur fundið jurtina góðu og hafði húu
læknað hann að fullu, svo að nú
hermdi hann aldrei eftir neinum.
Hann hafði skilið þennan leiða á-
vana eftir uppi i Tröllafjöllum.
Segirðu mjer satt, sonur minn?
spurði kongurinn alveg forviða.
Farðu út og kallaðu upp i
Tröllafjöll og þá fæfðu svarið, sagði
kongssonurinn.
()g kongurinn gerði jiað og kall-
aði eins hátt og hann gal: Er
|>að ávaninn hans Bergmáls kongs-
sonar, sem svarar?
Ávaninn lians Befgmáls
kongssonar sem svarar, heyrðist aft-
tir.
Svona varð hergmálið til, og þið
þekkið það sjálfsagt öll og hafið
heyrt það margsinnis. En l>ið vitið
vist ekki lyr en nú, hvernig á því
stendur.
N&LARAVOBUR
& VE60FÓBUR
Landsins besta úrva).
BRYNJA
Reykjasík
D Til daglegrai’ notkunar:
§ . „Sirius“ stjörnukakó.
| 3 Gætið vörumerkisins. |
♦c=>4<=> <=2+c=>* crr>»crr3»
------ VÍRURITIÐ --------------
Cosrno Hamilton:
HNEYKSLI 7 heftf litkomin.
Sagan fjallar um eldheit-
hr ástir og ættardramb.
Áskriftum veitt móttaka á
afgreiðslu Morgunblaðsins
— Sími 500. —
..,I|V V. SAGA