Fálkinn - 26.02.1938, Blaðsíða 10

1U
F Á L K. I N N
ÞULUfílNN: Jeg hefi nú þá á-
iiœgjn aö gefa práfessor Hreltingsen
oröið. Hann ætlar a’J flgtja fyrirlest-
ur um efnið: „Hvernig sigrast jeg á
taugaveikluninni".
Nr. 479. Adamson á tóiweiðum.
S k r í 11 u r.
-fCyuutJ-
UJ
Jæja, við segjum þá, aö þtt
byrjir aö vinna hjerna ú skrifstof-
unni þann fyrsta janúar!
1
Sumgrbástaðnr gamla skipst jórans.

Eskimóar hafa ná fengið steypi-
baðsáhöld.
.... og þökk fyrir jólavindi-
ana. Þeir liggja hjerna beini fyrir
fritman mig.
Ef baö eruð þjer, sem hafið
sett bifreiðina yðar þarna, þá verð
jeg að kæra yður fyrir að hafa slökt
á Ijósuntim á henni.
Fær gíraffinn ekki kverkaskit
ef hann veður í fæturna?
Jú, en ekki fyr en viku á eftir.
Sex vikna gamall kálfur var að
nasla á bletti og telpuhnokki úr
bænum staðnæmdist og fór að horfa
á kálfinn.
Segðu nijer, sagði telpan og
sneri sjer að fullorðnu stúlkunni
sem með henni var. — Er mögulegt
að það horgi sig að hafa svona litlar
Hvaðu vandræði. Hcllirigning
og jeg hefi ekki regnhlif!
Hoskins, eldakpnan segir mjer,
að þjer hafið verið blindfulJur i
nótt og liafið verið að reyna að
velta tunnu upp úr kjallaranum.
Já, herra húsbóndi, það er al-
veg satt,
En hvar var jeg meðan þjer
voruð að J)essu tilstandi?
Herra húshóndi. Þjer voruð i
tunnunni.
Maður <\Tar á ferð i Texas og hitti
])ar bónda og ungan son hans við
bensíngeymi. Mjer sýnist hann
ætla að fara að rigna, sagði ferða-
maður.
Það væri gaman, eða rjettara
sagt mundi hann sonur minn hafa
gaman af þvi. Jeg hefi sjeð rigningu.
Lögregluþjánn: Hvað er full
nafn yðar?
Sá seki: Arnfinnur Stefán Jó-
hann Steingrímsson.
Jeg heimla að fá að vita rjell
nafn yðar. Iínga útúrdúra.
Grímur Thomsen.
Gott. Það er nafn sem kemur
mjer kunnuglega fyrir. Reynið þjei
að ljúga þessu Arnfinns-nafni í ein-
livern annan en mig.
Hann kunningi minn og jeg
ætíum að fara í gönguferð norður
yfir Sprengisand i næstu viku. Hann
hefir með sjer 10 flöskur af whisky,
til þess að verjast mýbiti.
Og hvnð hefir þú með þjer?
Jeg hefi fulla dós af mýflugum.
Tveir bændur hillust nokkrum
dögum eftii- að fcllibylur hafði geis-
að i sveitinni. Já, þetta fárviðn
hefir gert okkur marga skráveifuna.
En meðal annara orða Guðmundur
skemdisl ekki nýja hlaðan þín?
Jeg vei.t ekki hvort Inin hefir
skemst. Jeg hefi ekki fundið hana
enn þá.
Pósturinn afhendir hrjef, með sorg-
arrönd á umslaginu: I.iklcga slæni
ar frjettir?
Já, áreiðanlega. Hann Pjétur
bróðir er vísl dauður. Jú vissi jeg
ekki að það mundi vera liann
ritliöndin hans er á umslaginu.
Heyrðu, lni ert ekki giftur,
Irændi?
Nei, það er jeg ekki.
Hver segír þjer ])á hvað þú mátt
ekki gera?
Það er aumingi hjerna úti, sem
segisl vera svangur.
Gel'ðu honum brauð og kart-
Öfllll'.
En hann segist hafa átt betri
daga áður.
Láttu hann þá hafa pentudúk
líka.
Geslurinn: Og þú segist hafa
liaft sömu vinnukonuna í þrjú ár?
Hásrrjóðirin: Já, hún segist
ekki nerina að fara, eftir að hafa
haft fyrir því, að keiina heilii fjöl-
skyldu mannasiði.
, El' allar bjórstofur í landinu
værii settar hver við endann á ann-
ari þá mundu þær ná frá Glasgow
lil Edinborgar.
Ja, hvilík leið!
Lílil telpa framarlega i bekknum
er altaf að sjúga upp i nefið þang-
að lii kennaranum gremst þetta og
kallar á telpuna. ,
Heyrðu. teþia mín. Hefirðu
ekki vasakiúl?
Jú, en henni mömmu er illa
við að jeg láni hann.
Kona ein feikna digur kom inn i
slrætisvagn þar sem sæli vóru upp
á þaki og bað vagnvörðinn að bíða
við meðan hún væri að komast upp
sligann. Þegar hún var i efsta þrep-
inu kailar vagnstjórinn: Er alt
í lagi?
Nei, nú kerii jeg ofan al'tur.
Hvert Viljið þjer þá fara? spyr
vagnstjórinn.
Jeg skal segja ýður hvernig er.
Jeg ætla ekki að fara neitt í dag. En
ef veðrið verður gott getur vel ver-
ið að jeg aki mjer til skemtunár á
riiorgun og þessvegna langaði mig
að vita hvort jeg kæmist upp stigann.