Fálkinn - 15.10.1938, Qupperneq 6

— Anna . . . hikk . . . hversvegna
i ósköpunum hefirðu sell handriö
fyrir dyrnar?
Úrræði mannsins, sem allaf gekk
svo illa að láta Ijósið falla rjetl á
bókina.
— I>aö er máður hjerna úli með
yfirskegg, lierra prófessor.
— Segið ]>jer honum, að feg hafi
nóg af þvi sjálfur.
laus.
■— Hversvegna komið þjer of seint
á skrifstófuna?
— Jeg datt niður stigánn þegar jeg
var að fara út.
— Nú, þá iiefðuð þjer átt að vera
enn fljótari.
— Vitið þjer, ungfrú Hansen, að
i mörgum settum er heimskan arf-
geng?
— Vitið þjer, lierra Petersen, að
það er ljótt að tala illa um .foreldra
sína?
— Heyrið þjer, frú Johnsen, jeg
fann 'hjerna stoppunál i súpunni
minni.
— Þakka yður kærlega fyrir. Þjer
munuð vist ekki hafa fundið skó-
hnepparann minn líka?
— Karl, þessi stjarna, sem við
sjáum þarna — er það Mars?
— Nei, elskan min, það er Venus.
— Mikill snillingur ertu, Karl, að
geta jjekt þetta í svona mikilli fjar-
lægðl
— Hvaða kjaftagangur er þetta
þarna i lnisinu hinumegin við
götuna?
— Það er rakarinn. Hann er að
raka sjálfan sig og nú er hann að
reyna að telja sjálfum sjer trú um,
að hann eigi að fá sjer andlitsbað
og klippingu.
— Jæja, nú veistu þá hvað spegill
er, ÓIi minn. Hvernig ferðu að því
að sjá hvort þú ert hreinn þegar
þú hefir þvegið þjer?
— Það sje jeg á handklæðinu.
Fokvondur maður kom hlaupandi
niður að á, til drengs sem sat á
bakkanum og var að öngla með
veiðistöng: — Það er bannað að
veiða hjer, að þú vitir það!
— Veiða? Hver er að veiða? Er
ekki leyfilegt að gefa ánamaðki að
drekka í þessum þurki.
Óhcppilegur lendingarstaður.

— Gleymdu mi að jeg er sendill
i shvrslu verslun bæjarins og talaðu
við mig eins og rjeitan og sljetlan
Friðrik.
En töskurœningiinn slapp.
f£RD1
NAND
p.i.a
i