Fálkinn - 07.04.1939, Page 11

F Á L K 1 N N
11
VNCt/W
LE/CHbWRHIR
Stutt gáta; 1.
4 spil liggja hliö viö hlið, á grúfu,
c‘ii getið þið af eftirfarandi upp-
lýsingum reiknað út hvaða spil
þetta eru?
Fimin liggur til hægri við gosa,
tvistur er til hægri við drotningu,
gosi til hægri við tvist, lauf til
b.ægri við lauf, lauf til liægri við
spaða, spaði til hægri við spaða.
e
Góð hug-mynd fyrir þá, sem
hneigðir eru fyrir handavinnu.
Hjerna liafið þið hugmynd að því,
hvernig hnappar eru búnir til. -
Venjulegir beinhringir (gardínu-
hringir) sem sýndir eru á myndinni,
eru vafðir með garni. Gætið þess
að vefja garninu vel þjett að hringn-
um. —
Þegar búið er að vefja hringinn
er ineð tvöföldu garninu saumað í
kross yfir miðjan hringinn, og nú
er lokið við að búa til hnappinn
með þvi að vefja garninu utan utn
miðjuna eins og sjest greinilega á
myndinni.
Hvernig hægast er að teikna
sporöskju.
Með útbúnaðinum, sem hjer er
sýndur er auðvelt að teikna spor-
öskju. Teiknaðu beina linu á papp-
írsblað, og á hún að hafa sömu
lengd og sporaskjan sem á að draga
upp. Afmældu nú frá hvorum enda
smábút, og settu þar nál eða smá-
nagla 1—2, sem setja eiga síðan
föst. Bittu svo fastan þráð við nagl-
ana eins og sýnl er á myndinni.
Þráðurinn á að vera svolítið lengri
en sein nemur bilinu milli naglanna
- og teiknaðu sporöskjuna með því
að láta vel yddan blýant fylgja
þræðinum allan hringinn. Með því
að stytta eða lengja þráðinn, eða
með því að færa naglana inn eða
út, er hægt að breyta lögun spor-
öskjunnar.
Armenskt æfintýri.
Fyrir langalöngu, þegar drotnar-
ar jarðarinnar börðust ekki aðeins
liver við annan heldur einnig við
vætti skóga og fjalla, var uppi í
Persíu voldugur höfðingi, sem allir
voru hræddir við og hjet sjah Ismail.
Hann hafði ógurlega voldugan her,
lagði undir sig óteljandi þjóðflokka
og vann öll veraldarinnar ríki að
hafinu mikla.
Þegar hann var búin að leggja
undir sig öll iönd var næsta verk-
efnið að leggja undir sig veraldar-
hafið, þvi að það voru engin tak-
mörk fyrir valdagræðgi lians. Svo
fjölmennur var her hans að hann
Ijet liann setjast um hafið og ætlaði
að Jiurka það upp til að geta lagl
undir sig auðæfi hafguðsins.
Nú byrjuðu hermennirnir að ausa
upp hafið ineð öllum þeim ílátum,
sem lil voru i veröldinni. Og það
var handagangur, verið þið viss.
()g hávaðinn í Jieim yfirgnæfði alt.
Hafkongurinn, sem sat á perluliá-
sæti sínu lieyrði hávaðann. Alt i
kring um hásæti lians stóðu hirð-
menn í skrautlegum klæðum, sem
ofin voru úr hafjurtum og perluin.
— Hvað er um að vera, spurði
hafkonungurinn. Farið þið upp
að ströndunum og gefið gætur að
hvað Jietta er.
Hraðsyndir fiskar voru sendir út.
Þeir komu von bráðar aftur og
sögðu frá því að ógrynni hermanna
stæði alt i kring um hafið og væri
að ausa upp vatn, sem þeir lieltu á
jörðina.
— Er það svo? sagði kongurinn,
farið þið aftur og grenslist um hvað
þeir meina með Jiessu.
Fiskarnir brugðu skjótt við upp
til strandanna, og af samtali her-
mannanna skildu lieir hvað var á
seiði.
Hafkonungurinn sal'naði hirðinni
saman til skrafs og ráðagerða.
— Ef sjahinn lætur hermenn sina
þurka upp veraldarliafið, sýnir Jiað
að liann er þolinmóður og einbeittur,
og þá getur farið illa fyrir okkur!
Nú ákvað konungurinn að senda
einn mann af hirðmönnum sínum
lil sjahins til þess að vita livaða
kröfur hann gerði til að hætta Jiessu
verki. En enginn skildi mál hafbúa.
Nokkrir vitringar rjeðu |iá sjahinum
að láta hafbúann ofan í hrunn á-
samt jarðneskri konu, og Jiað var
gert.
Eftir nokkurn tíma fæddi konan
stúlkubarn, var það með sporð i stað
fóta.
Þetta var fyrsta hafmeyjan.
Næsta barnið sem hún ól var dreng-
ur, og Jiegar hann var sjö ára hafði
hann lært bæði mál föður síns og
Sekur — eða ekki?
1) Farið þið strax með hundinu
út úr lesstofunni, krakkar, nýja
kenslukonan ykkar getur komið á
hverri stundu.
2) Því má Polli ekki fá að sjá
nýju kenslukonuna, — jeg bind
hann hjerna ofan á bókaskápinn.
3) Góðan daginn, hörnin góð. —
Komið þið hingað til mín, — jeg
ætla að byrja á því að sýna ykkur
nokkuð skemtilegt.
4) Sjáið þið til: Þetta er fótar-
bein af liinu fræga fornaldar-
dýri Pegasus Didlomdeja. Þið skul-
uð ekki vera lirædd.......
5) .... Þessi dýr eru útdauð
fyrir miljónum ára.
(i) — Það var hundurinn, sem
vildi fá að smakka á beininu, segið
þið? — Og nú er best að Jiið fáið
að smakka á hendinni á mjer.
HALLÓ!
ÞAÐ ER LORD-MAYORINN!
Sir Frank Bowater, borgarstjóri
yfirstandandi árs i London, átti ný-
lega þráðlaust samtal við kollega
sinn í New York, la Guardia horg-
arttjóra. Lord-Mayorinn sal í vagni
sínum fyrir utan embættisbústað
sinn í London er samtalið fór fram
og la Guardia var líka í vagni, ak-
andi um göturnar í New York.
Alll ineð islenskum skrpum' jij
móður, og var því dreginn upp úr
brunninum, og leiddur fyrir sjaliinn,
og þýddi drengurinn nú fyrir hann
erindi sendiboðans. Sjahinn krafðist
10 þúsund batmana (austurlenskt
liyngdarmál) forða handa her sín-
um.
Eftir talsvert liref ljet hafkonung-
urinn sjahinn fá 3 liúsund batmana
forða, og það var hrís, sem aðeins
vex í vatni, en mönnunum liafði
verið ókunnugt um til Jiessa. Þess-
vegna er það að hrisakrarnir liggja
undir vatni.
Af öllum Jieim ósköpum, sem her-
menn sjahins höfðu ausið upp úr
hafinu árum saman og helt á jörðina,
urðu til hin óteljandi vötn og tjarn-
ir, sem eru á víð og dreif um alt
yfirborð jarðarinnar.
Útbreiðið Fðlkann.
Gömul barnabæn.
Við skulum ekki gráta
og ekki tala ljótt,
þá verðum við svo stór
og vöxum upp svo fljótt;
við skulum lesa bænirnar,
þá sofum við svo rótt;
guð og allir englarnir.
Jieir vaka hverja nótt.
HÆTTUR FJALLANNA.
Aldrei liður svo vetur, að ekki
verði manntjón af fjallgöngum, og
gætir þess mest þar, sem þær eru
inest iðkaðar, nefnilega í Alpafjöll-
um. Stundum lenda fjallgöngu
mennirnir í byl, villast og verða úti
eða hrapa fyrir björg, en þó stafa
slysin oftast af snjóflóðum, sem
verða i fjallshlíðunum og ýmist taka
inenn með sjer eða steypast yfir þá.
Þegar verið er að leita að mönnum
undir snjóflóðum eru notaðar lang-
ar stengur, sem stungið er ofan í
snjóinn til þess að kanna, hvort
nokkuð kvikt sje undir — sama að-
ferðin og menn nota hjer á landi,
ei þeir hafa broddstafi til að leita
að fentu fje.