Fálkinn - 14.07.1939, Blaðsíða 3

F Á L K I N N
3
Tuttugu og fimm ára afmæli
Dýraverndunarfjelags íslands.
1 gær var nákvæmlega liöinn alti-
arfjórðungur síðan Dýraverndunar-
t'jelag íslands var stof'nað. — Fyrir
atbeina goodtemplarafjelaganna, er
þá störfuðu lijer í bænum, var fje-
lagið stofnað og var Tryggvi Gunn-
arsson, bankastjóri, kjörinn formað-
ur þess og gegndi hann því starfi
til dauðadags. Síðan hann fjell frá
hafa 5 menn farið með formensku
fjelagsins og er Þórarinn Kristjáns-
son, hafnarstjóri, núverandi formað-
ur þess.
Engin tilviljun mun hafa ráðið því
að Tryggvi Gunnarsson var í önd-
verðu kjörinn forvígismaður fjelags-
ins, því að hann hafði um langt
skeið látið mjög til sín taka um
Þórnrinn Kristjcmssjon,
m'w. form. fjelagsins.
verndun dýra, bæði i orði og verki.
Um 30 ára skeið hafði hann þá
gefið út Dýravininn annaðhvort ár
og lálið hann fylgja Þjóðvinafjelags-
bókunum. Dýravinurinn þótti jafnan
kærkominn gestur, encla var hann
skemtilega skrifaður og hjelt trútt og
einarðlega á málstað dýranna. Slíkt
sýnir framsýni og gjörhygli Tryggva
Gunnarssonar, að hann skrifar þar
svo að segja um öll þau verkefni,
sem Dýraverndunarfjelagið hefir
l'ram til þessa beitt sjer fyrir.
Margir munu ennþá minnast
spjaldanna, sem Tryggvi ljet reisa
við veginn upp úr bænum, þar sem
á var letrað: ,,tíefið hestunum uð
drekka." Þannig talaði Tryggvi til
þeirra, sem um þjóðveginn fóru
það var rödd mannúðarinnar, sem
kallaði á menn til skilnings og sam-
hygðar á kjörum málleysingjanna.
Hvar sem að búpeningúr er nu
deyddur á íslandi, hvort sem það
er fram til dala eða á ystu annnesj-
um, þá gætir allstaðar þeirra mann-
úðaráhrifa, sem Tryggvi sáði til i
greinum sínum í Dýravininum. En
Tryggvi gerði meira en vinna uns
dagur var að kveldi, hann trygði það
að dýraverndunarstarfsemin gæti
haldið áfram að honum föllnum,
með því að ánafna Dýraverndunar-
fjelaginu mest allar eignir sínar, og
er Tryggvasjóður nú orðinn sem
næst 88 þús. kr. Frá ársbyrjun 1940
er heimilt að verja öllum vaxtatekj-
unuin til dýraverndunarstarfsemi
hjer á landi, en frá því hann var
stofnaður og fram til þessa hefir
inátt verja helming af vöxtunum í
sama skyni. — Óhætt mun að full-
yrða, án þess að setja nokkurn
mann á krókbekk, sem hlut á að máli,
að Tryggvi Gunnarsson hefir gert
langsamlega mest fyrir dýravernd-
unarstarfsemina í landinu, og allir
mun taka undir orð Þorsteins Er-
lingssonar um hann:
,,Og það er víst: ef dýrin mættu mæla,
jxi mundi verða blessað nafnið j>itt.“
Verkefni Dýraverndunarfjelagsins
hafa verið mörg, er þó hafa öll stefnt
að sama markmiði, að færa ineð-
ferð dýranna í mannúðlegra horf.
Margt hefir áunnist á fyrsta aldar-
fjórðungnum, en þó er margt ógert
ennþá. Fjelagið beitti sjer fyrir laga-
setningu um verndun dýra. Og þvi
er fyrst og fremst að þakka uð liáls-
skurður á lifandi fje var afnuminn.
Þá hefir fjelagið hafl mikil afskifli
af lagasetningu um friðun fugla og
geldingu húsdýra, auk þess sein það
hefir látið hafa eftirlit með fram-
kvæmd forðagæslunnar út um land og
barist mjög fyrir því að dýralækn-
uin yrði fjölgað. Um all langt skeið
rak fjelagið dýraverndunarstöð að
Tungu, rjett innan við bæinn, en
hún var seld fyrir tveim árum,
vegna þess að ekki var talin þörf á
að hafa hana l'ramvegis, þar sem
vöruflutningar á hestum til bæjar-
ins, eru alveg búnir að vera. ■—
Dýraverndarann hefir fjelagið gefið
Framli. á bls. íri.
Þessi mynd er tveggja úra gömul. IIún er tekin ofan um lestarop á skipi
að afstöðnu óveðri. Ilún sýnir betnr en orð fá lýst, hve hrgliilega ævi
útflutningshestarnir isl. geta átt á leiðinni gfir hafið — hún hlýtur að
verka sem heit bæn til allra, um að slíkur atburður, sem mgndin Igsir,
þurfi aldrei að endurtaka sig.
Ferðafólkiö. Ljósm. V. Sigurgeirsson.
Skemtiför Búnaðarsambands
Dala og Snæfellsness.
I tilefni al' 25 ára afmæli sínu
efndi búnaðarsamband Dala og Snæ-
fellsness til skemtiferðalags um
Borgarfjörð og Suðurlandsundirlendi
dagana 1(3. til 21. júní s.l. Voru um
80 þátttakendur í förinni af sam-
bandssvæðinu, sem er Snæfellsness-
Hnappadals- og Dalasýslur. Eagt var
af stað árla morguns föstudaginn 10.
júní og mættust allir þátttakendur í
Borgarnesi um hádegi þann dag.
Kaupfjelag Borgfirðinga veitti þar
skyr og rjóma af mikilli rausn. Síð-
an var haldið til Hvanneyrar og
um kvöldið til Reykholts og gist þav.
Laugardaginn 17. júní var keyrt fyr-
ir Hvalfjörð. Á Reynivallahálsi var
mættur hópur bænda af Kjalarnesi
og nágrenni Reykjavíkur. Hafði Ól-
al'ur i Brautarholti þar orð fyrir
mönnum og bauð ferðafólkið vel-
konrið í landnámssveitir Ingólfs og
Helga bjólu. Var því næst keyrt að
Brúarlandi og veitti þar búnaðar-
samband Iijalarnesþings ferðafólkinu
af hálfu meiri rausn, en Helgi bjóla
veitti föruneyti Auðar djúpúðgu.
Þennan dag voru Korpúlfsstaðir og
Reykir í Mosfellssveit skoðaðir. Síð-
an var haldið til Þingvalla og gist
þar um nóttina, eftir að ferðafólkið
hafði hlustað á fyrirlestur um Þing-
velli, sem Sig. Nordal próf. flutti,
og neytl hátíðarmatar að Valhöll, að
ógleymdi göngu um liinn fræga
sögustað i friðsamri kyrð hinnar
björtu vornætur. — Sunnudaginn 18.
júní var keyrt um Grafning til Sogs-
fossa. Veitti þar bæjarstjórn Reykja-
vikur smurt brauð og öí. Því
næst var lialdið til Geysis og gaus
hann litlu gosi. En Biskupstungna-
menn veittu kaffi og kökur af þeim
mun meiri rausn og bætti það, ásamt
ágætum söng þeirra Biskupstungna-
manna, upp það, sein vantaði á.fult
örlæti af háll'u Geysis. Um kvöld-
ið var haldið til Laugarvatns. Snædd-
ur þar kvöldverður og gist um nótt-
ina. Næsta dag, 19. júni, var farið
austur í Fljótshlíð. í Múlakoti var
snæddur miðdegisverður og siðan
lialdið til baka aftur með viðkomu
í Þjórsártúni og við Ölvesárbrú, þar
sem Mjólkurbú Flóamanna var skoð-
að. Gist um nóttina i Þrastarlundi.
Þriðjudaginn 20. júní var Flóaá-
veitan skoðuð. Þegið kal'fi og kökur
að Þingborg, sem kvenfjelag og bún-
aðarfjelag Hraungerðishrepps veittu.
Frá Þingborg var keyrt um Gaul-
verjarbæ niður að Stokkseyri og
fram hjá „Síberíu", og rendu menn
augum yfir liið fyrirhugaða framtíð-
arland með likum huga og Móse
forðum, þegar hann leit yfir hið
fyrirheitna land ísraelsmanna at
fjallinu Nebó. — Uin klukkan 3 var
komið í Hveragerði og snæddur þar
miðdegisverður. Var þar saman kom-
inn mikill mannfjöldi, sem og alstað-
ar annarsstaðar. Meðal annara var
þar kominn síra Ólafur í Arnarbæli
ineð hinn prýðilegasta söngflokk,
sem söng svo vel, að unun var á að
hlusta. Mun hinn prýðilegi söngur
hafa gert sitt til þess að gjöra
þennan síðasta dag austan fjalls
ferðafólkinu ógleymanlegan. Eí'tir
litla dvöl í Hveragerði var keyrt af
stað upp á Kambabrún, en þar skyldi
ferðafólkið að vestan skilja við
hið gestrisna og ástúðlega bænda-
fólk, sein hinar blómlegu bygðir
austan fjalls ala og þroska til mikils
manndóms við brjóst sin. Á Kamba-
brún voru margar ræður fluttar, og
báru þær allar vott um það, hversu
slík ferðalög, sem þessi, eru þýðing-
armikil til kynningar fyrir fólkið, sem
býr í dreifðum bygðum landsins.
Mun flestum, sem þarna voru staddir,
hafa hlýnað um hjartarætur þessa
kveðjustund á Kambabrún.
Af Kambabrún var keyrt til Beykja
víkur og gist þar um nóttina. Sýndi
Helgi Bergs ferðafólkinu hin miklu
salarkynni, slátur- og frystihús og
niðursuðu, Sláturfjelags Suðúrlands,
en hann er s'em kunnugt er hinn
mikli leiðtogi bændanna i þessari
grein framleiðslu þeirra.
Miðvikudaginn 21. júní var lagt af
stað úr Reykjavík kl. 1 e. h. og ferða-
fólkið keyrt til heimila sinna, svo
að segja í einum áfanga. Nokkrir
urðu þó eftir i Reykjavík, en þeir
fylgdust þó ineð liópnum upp á
Kjalarnes, þar sem fararstjórinn,
Steingrímur búnaðarmálastjóri, var
kvaddur og þakkað fyrir ágæta
stjórn ferðalagsins.
Skildi síðan fólkið, sem i sex
daga hafði lifað saman unaðsemdir
ferðalagsins, auðugt af ógleymanleg-
um minningum frá hinni ágætustu
för, sá nú ferðafólkið í anda heimili
sín nálgast og hin þýðingarmiklu
verkefni þar biða úrlausnar. Og
þó alt ferðalagið hefði verið með
miklum ágætum, mun þó öllum hafa
þótt í leiðarlok, að best væri þó
heima.
J. Þ.
ttbreiðið Fálkann.