Fálkinn - 14.07.1939, Blaðsíða 11

F Á L K I N N
11
Bananasalinn: Borðið banana á hverjúm
degi! Reynið þið þessa hjerna!
Litli: Þegar maðurinn brýnir okkur svona,
finst þjer við geta gengið franihjá án þess
að krækja í nokkra?
Stóri: Já, það segirðu alveg satt. Lögreglan
hefir ekki mikinn tíma tii að taka eftir
smámununum.
Litli: Mjer sýnisl nú að stórviðburðirnir
fari l'ram hjá henni iíka.
Litli: Hvað eigum við að gera i kvöld?
Sjá Gretu Garbo? Hana líst mjer vel á
Það er indæiis stúlka!
Stóri: Ne-i, mjer finst betrst að við sjeum
hcima og hvílum okkur.
Litli: Hvað er á seiði úti á götunni? Það
er eins og þar sje fullur maður, sem er að
skarnmast yfir einhverju — gættu að hvað
það er. — Heldurðu að potturinn með pela-
góniunni hafi ekki oltið út.
Lögregluþjónninn: Er sem mjer sýnist!
Stóri: Góðir eru þeir!
Litli: Jeg tek undir með skáhtinu og segi:
Láttu heiminn liafa sitt buff, en gefðu mjer
ilmandi, vel þroskaða banana!
Stóri: Ójá, við getum vel kallað þetta
stórviðburð.
Litli: Og það sem þeir reka seinast augun Hvert i heitasta!!!
í er það, sem gerist rjett við nefið á þeirn.
Stóri: Eiginlega má nraður nú ekki taka
banana úr ávaxtavögnunum. Bara að hafi
nú ekki sjest til okkar!
Litli: Og vertu alveg rólegur! Lögreglan
tekur nú ekki eftir því sem öðruvísi er!
Lögregluþjónninn: Þrífur í Iiurðina: Opn-
ið þið!
Stóri: Það kemur sjer að gela stundum
skelt hurðinni á nefið á þeim, senr raska
heimilisfriðntrnr.
Litli: Bara að hann hafi nú ekki dottið
á höfuðið á einhverjum. Þorirðu að gægj-
ast út?
Stóri: Ne-i sjóum til — það konr vel á
vondan. Jeg sje mest eftir pottinum.
Lögregluþjónninn: Nei, nú finst nrjer nóg
konrið af svo góðu! Þvílikir óþokkar — þeir
halda kanske að nraður trúi því að þeir hafi
gert þetta í lrugsunarleysi. Nei, maður þekk-
ir nú þessa kóna.
Litli: Nei, sjáðu lögregluþjóninn þarna
hann er kengfullur! Finst þjer það ekki
skammarlegt af lronunr, opinberum starfs-
manni.
Stóri: Það litur út fyrir að hann sje bú-
inn að losa sig við embættissvipinn.