Fálkinn - 25.08.1939, Síða 8

8
F Á L K I N N
DAVID MILES:___
Nr. 3040567
AÐ er svo sjerstaklega ástatt
um þessa sögu, að hún er
dagsönn, þó lygileg sje. En jeg
þekki liann Croof, og liann sagði
rnjer hana sjálfur, lijerna unr
kvöldið.
* Hún byrjar að morgni dags,
þegar pósturinn kom með eftir-
farandi brjef til mr. James
Croof. Honum til allrar lukku
fjekk hann það ekki fyr en
seinnipart dagsins. Það hljóðaði
svo:
SIMPSON & SIMPSON.
Barnavagnasmiðja.
130. gata west 302
New York.
Mr. James Croof!
Með tilvisun til barnavagna-
tryggingar þeirrar, sem þjer hafið
keypt í vátryggingafjelaginu „Li-
berty“, skuliim vjer tilkynna yður,
að tryggingariðgjöld yðar eru
greidd að fullu, og skirteinið því
fallið í gjalddaga. Þessvegna verð-
ið þjer, innan átta daga, að sækja
barnavagn þann, sem yður hefir
áskotnast, lúxusgerð nr. 10017 /. G.
með uppfestingum að utanverðu
og lausum fjöðrum, lausri yfir-
hlíf og þykkum gúmmíhringum.
Með virðingu,
pr. Simpson & Simpson
Cinder.
Þetta brjef fjekk James Crool'
sem sje klukkan fimm, þegar
hann kom heim af skrifstofunni
í matsöluna, sem hann var til
húsa í, og það gerskemdi lyst
hans á hinni ágsetu máltíð, gufu-
soðnum krækling, sem frú Hend-
erson hafði til hátíðabrigða, i
legur maður, giftur . . . .
tilefni af afmæli Bartells gamla.
Hann reyndi að hafa liugann við
matinn, en var ómögulegt að
reka brjefið úr huga sjer, og
þegar liann kom inn í herbergið
sitt, sem af piparsveinabústað að
vera, var hæði vel ski])að hús-
gögnum og þokkalegt, las hann
Ju'jefið hvað eftir annað upp-
iiált, þrammandi fram og aftur
um gólfið.
Því miður gat ekki nokkur
leið verið til, að þetta væri mis-
skilningur. Því að það var rjett,
að þegar hann var tvitugur, hafði
verið sífeld ös af tryggingabjóð-
um hjá honum, sem yfirbuðu
hver annan í „smartness“, og
James Croof hafði látið yfirbug-
ast af einum þeirra, sem sann-
færði hann um, live nauðsynlegt
væri að kaupa barnavagnstrygg-
ingu. Orðin, sem höfðu valdið
úrslitunum, rifjuðust nú upp fyr-
ir honum. Hann mundi þau
greinilega:
„Þjer ættuð að kaupa þessa,
mr. Croof. Þjer fáið liana ódýrt,
því að þjer eruð einn af fyrsta
þúsundinu. Aðeins 25 cent á
mánuði, og það sparar yður
miklar fjárhagsáhyggjur síðar.
Eftir nokkur ár eruð þjer, jafn
laglegur maður, giftur og ráð-
settur eiginmaður og svo
koma hörnin. Og börnunum
fylgja skvldur, mr. Croof, og
j)að fyrsta, sem gæfusöm móðir
liugsar um, er að útvega barna-
vagn. Fallegur harnavagn eykur
álit manns um alt nágrennið. En
skrautlegur barnavagn er dýr.
Og munið ])að, sem jeg segi yð-
ur nú: konan yðar verður glöð,
])egar þjer dragið skirteinið upp
úr vasanum. Áhættan er engin.
Þegar frumburður yðar er orð-
inn niisseris gamall, verður yð-
ur afhentur vagninn, án alls
endurgjalds. En ef hörnin láta
standa á sjer, þá er vagninn yð-
ar, undir eins og þjer hafið borg-
að andvirðið,hvort sem þjer eign-
isl nokkurntíma barn eða ekki.“
Svona tryggingabjóðar sigra
altaf, og James Croof keypti
trygginguna. En svo hafði farið
alt öðruvísi, en bjóðurinn liafði
spáð. Croof liafði ekki gifst, og
ekki heldur eignast lausaleiks-
barn, svo að hann hafði ekkert
við barnavagn að gera. —
Það er vandi að segja, hver
átti sökina á því, að hann var
piparsveinn ennþá. Því að í raun-
inni var þetta allra myndarleg-
asti maður, orðinn 35 ára, hafði
góða stöðu á skrifstofu i korn-
vöruheildverslun, en var frábit-
inn öllu samkvæmislífi. Áhrifin,
sem hann varð fyrir frá liinu
fólkinu í matsölu frú Hender-
son, glæddu alls ekki hjá hon-
um löngun ektir því, að komast
í hjónabandshöfnina. Það voru
eingöngu gróuir piparsveinar og
harðskorpnar piparmeyjar. Frú
Henderson þoldi ekki hjón, eða
ástfangið ungt fólk á sínu lög-
heimili. Fólk sagði, að það væri
Henderson að kenna, en ekki var
hægt að staðreyna það, því að
Henderson sálaði var ekki ofan-
jarðar lengur.
Croof var fyrir löngu orðinn
afhuga öllu hjónabandi, þegar
brjefið frá Simpson & Simpson
mætti honum á hans rólegu lífs-
leið til kornvöruskrifstofunnar
og frá.
Eftir að hann hafði jafnað sig
eftir fyrstu geðliræringuna, sett-
ist hann og fór að yfirvega mál-
ið í næði.
Auðvitað yrði hann að vitja
um barnavagninn. Hann hafði
borgað af honum í fimtán ár,
um leið og hann hafði borgað
aðrar tryggingar sínar, og án
þess að gera sjer grein fyrir,
livað hann var eiginlega að
borga. Og hann fann það af sínu
búhyggjuviti, að liann gat ekki
fleygt 50 dollurum i sjóinu, jafn-
vel þótt þeir kæniu i mynd og
líkingu barnavagns frá Simpson
& Simpson.
Hann ákvað að nota sjer þann
átta daga frest, sem tiltekinn
liafði verið í brjefinu.
Q DÖGUM síðar stóð James
Croof fyrir utan barnavagna-
verslun Simpson & Simpson,
rjett fyrir lokunartíma, og rendi
ekki grun í, hvað framtíð hans
bar i skauti sínu. Þarua moraði
alt í ljósaauglýsingum, sem
miutu fólk á þann sannleika, að
Simpsons barnavagnar væru
bestu, sterkustu og fallegustu
barnavagnar í Bandaríkjunum,
og að 3040566 (talan breyttist á
hverjum hálftíma) uppvaxaudi
borgarar Bandaríkjanna liefðu
byrjað æfiferil sinn í Simpsons-
barnavagni, þar á meðal Wil-
son, Hoover og Boosevelt.
Croof var tekið með afar mikl-
um virktum í versluninni, eins
og það væri Packard-bifreið, en
ekki barnavagn, sem liann væri
að sækja. Eftir að hann hafði
afhent afgreiðslumanni einum
brjéfið, fylgdi prúðbúinn maður
honum inn i stóran sal, þar sem
hans Simpsonvagn stóð á miðju
gólfi, á gúmmídúk.
Croof var enginn sjerfræðingur
i barnavögiium, sem ekki er held
ur hægt að húast við af skrifara
í kornverslun, en þó misti hann
málið um stund, er hann sá
þennan dýrgrip fyrir framan sig,
og með áhuga, sem ekki var
nein uppgerð, fór hann að at-
huga listaverkið og lilustaði hug-
fanginn á skýringar fína manns-
ins á þvi, hvernig ætti að nota
hin ýmsu handföng og tilfæring-
ar á vagninum.
Hann lærði að setja yfirhlíf-
Hann misti málið, er
hann sá þennan dýr-
grip fyrir framan
sig ....
*
i
*