Fálkinn - 01.12.1939, Qupperneq 10

10
FÁLRINN
YNSSW
LEf&NbVRNIR
Æfintýri i sumarleyfi.
(Framhaldssaga meö myndum).
34) Drengirnir rjeðu lögregluþjón-
inum til að leita smyglarana uppi á
veitingakránni. Og það reyndist líka
svo, að þar •fann hann þorparana.
heir sóru og sárt við lögðu, að þeir
væri saklausir, en eigi að síður rann-
sakaði lögregluþjónninn Fordbílinn
þeirra. En það varð árangurslaust.
í sama bili komu allir strákarnir
hjólandi; Páll var fremstur og bað-
aði höndunum sigri hrósandi til lög-
regluþjónsins.
35) Drengirnir höfðu sem sje farið
i rannsóknarferð og Páll reyndist
glöggskygnastur. „Þorparinn liefir
ekki haft tíma til að koma ollum
brúsunum langt undan meðan við
vorum í burtu,“ sagði hann. „Þeir
hljóta að vera þarna nærri.“ Svo
fór hann með vasaljósið inn í haug-
inn og innan skamms heyrðu fje-
lagar hans hann kalla: „Jeg hefi
fundið ráðninguna!“ Smyglararnir
höfðu haft gryfju í haugnum og sett
brúsana ofan í hana og látið hlemni
yfir og mokað mold ofan á.
36) Drengirnir sögðu nú lögreglu-
þjóninum frá þessari uppgötvun og
báðir þorpararnir voru nú látnir inn
í bifreið lögregluþjósins, hverju sem
tautaði, og farið með þá heint i
gæsluvarðhald. — Lögreghiþjónninn
kinkaði vingjarnlega kolli til drengj-
anna, um leið og han fór. Hann sá,
að hann átti þeim ao þakka, að loks-
ins hafði tekist að hremma bófana.
En dulgáta vatnsins er ó-
ráðin enn. — Við lesum um
það næst.
Útbreiðið Fálkann.
Nr. 575. Kynjaveiði Adamsons.
S k r í 11 u r.
KÚREKA-SPILIÐ.
Ameríkanskur kúreki getur auðvit-
að ekki lagst svo lágt, að kasta hring-
um á hæla, og þessvegna hefir hann
gert skeifnaspil úr hringspilinu. Ef
þig langar til að læra það, þá lestu
þetta:
Náðu þjer í fjórar skeifur og tvo
járnrörsbúta (um % metra langa).
Rörbútunum er stungið skáhalt nið-
ur, með tíu metra millibili og svo
getur leikurinn byrjað. Best er að
fjórir sjeu i leiknum, tveir í hvorum
flokki. Á ofanverðri myndinni er
sýnt hvernig leikmennirnir eiga að
standa, tveir svartir á móti tveim
hvítum, og tveir andstæðingar við
hvorn tein.
Tveir leikmenn við annan teininn
fá nú sínar tvær skeifurnar livor og
kasta þeim til skiftis og nú er um
að gera að komast sem næst tein-
inum, sem hægt er. Hittist teinninn
eins og sýnt er á 1, fær maður 5
stig og er það það liæsta, sem hægt
er að fá. Þetta er kallað „hringur“,
og ef deilt er um, hvort kastið sje
„hringur" eða ekki, þá er það prófað
með því, að leggja prik á skeifna-
hælana. Ef prikið snertir ekkj tein-
inn, þá er kastið „hringur". T. d. er
kastið á mynd 2 ekki „hringur“. —
— Jeg þarf víst að lúta sóla skóna
rnína.
Næstbesta kastið heitir „stuðningur"
og gefur þrjú stig. Þá verður skeifan
að hallast upp að teininum (mynd 3).
En ef mótspilarinn hittir skeifuna
þína og hrekur hana burt frá tein-
inum, þá missir þú 3 stigin aftur. Ef
hvorki fást „hringir“ nje stuðningar“
fær maður eitt stig fyrir hverja
skeifu, sem liggur nær teininum en
skeifa mótleikandans. Þegar öllum
fjórum skeifunum hefir verið kastað,
og úrslitin reiknuð, kasta hinir tveir
skeifunum til baka. Úrslit þeirra eru
líka lögð saman og þeir leikarar,
sem verða fyrri til að fá 21 stig
samtals, hafa unnið leikinn. Ef stúlka
er með í leiknum, má hún ganga tvö
skref fram hjá tcininum, áður en hún
kastar.
Þessar eldspýtur mynda 5 fer-
hyrninga. Reyndu að flytja tvær
eldspíturnar og leggja þær á nýjan
stað, þannig að þær myndi fjóra fer-
hyrninga, jafnstóra.
- Nú eru aðeins einir skór eftir.
Þeir ern sjö númernm of stórir, en
œttum við ekki að reyna þú lika,
að gamni.
— Hann hefir reiknað út, að sólin
muni slokkna eftir 70 miljón ár.
— Hvað mörg ár, sögðuð þjer?
— Sjötíu miljónir.
Guði sje lof. Mjer heyrðist þjer
segja fjörutíu miljónir.
Fimleikakennarinn hefir haldið
fyrirlestur uin, hvaða æfingar eigi
að læra í vetur, um afreksmerkin og
því um líkt, og segir að lokum: —
Ef það er eitthvað, sem þið viljið
spyrja mig um, þá skal jeg reyna að
svara því, eins ítarlega og jeg get.
Þreytuleg rödd frá syfjulegum
lærisveini: — Hvað er klukkan?
— Hún vildi mig ekki.
— Sagðirðu henni ekki frá, að þú
ættir ríkan frænda?
— Jú, og nú ætlar hún að giftasl
honum.
Pjesi: —Heyrðu, mamiha, heldurðu
að þú viljir ekki giftast greindari
manni en honum pabba. Jeg fjekk
ekki nema laklega fyrir stilinn, sem
hann skrifaði fyrir mig.