Fálkinn - 22.08.1941, Síða 2

2
F Á L K 1 N N
- GAMLA BÍÓ -
HJÓNASKILNAÐUR.
Fyrir nokkrum áruin var mikið tai-
að um leikrit eftir hinn kunna höf-
und Cleménce Dane, sem þá gekk á
einu aðalleikhúsinu í London. Þetta
leikrit hjet „A Bill of Divorcement“
og þótti svo frábærlega vel samið
og átakanlegt, að það dró að sjer
húsfylli mánuð eftir mánuð og varð
tamt umræðuefni hvar sem fólk
hittist.
Þessi leikur hefir verið kvikmynd-
aður af BKO Radio Pictures og lief-
ii Dalton Play samið kvikmyndaleik-
inn upp úr leikritinu. Og fjelagið sem
stendur að myndinni hefir alt sitt
besta lið i eldinum í þessari mynd.
Þar er Adolphe Menjou, Herhert
Marshalt, Patric Knowles, C. Aubrey
Smitli og Ernest Cossart, en þar er
þó umfram alt hin unga leikkona
Maureen O’Hara, sem þykir liafa
tekist svo vel í þessari mynd, að lnin
varð umtalsefni um allan heim, þó
að hún væri lítið kunn áður.
Sidney Fairfield (Maureen O’Hara)
er kornung stúlka í London. Hún á
von á unnusta sínum John Storm
(Patric Knowles) heim frá Ástralíu
á aðfangadagskvöldið og hann kemur,
en verður að hverfa að yörmu spori
til París. Faðir hennar (Adolphe
Menjou) hefir verið á geðveikrahæli
i mörg ár og er talinn ólæknandi og
Stúlkurnar, sem stóðu niður við
Sprengisand á laugardagsmorguninn
var, sáu meira en þær bjuggust við.
Þær bjuggust ekki meira en svo við
Winston Churchill — það vissu fáir
með vissu, að þetta væri annað en
öldungadeildarnefndin eða eitthvað
svoleiðis.
Ktukkan rúmlega ellefu, eftir að
allar stútkurnar, sem ekki voru laus-
ar í ástandinu, voru farnar að tví-
stíga og tala um að þær væru farnar
að svíkjast um, og smnar að ympra
á, að þær mundu nú verða reknar,
kom loks barn úr brók. Churchitlinn
sjálfur labbaði upp hryggjuna og tók
í hendina á sjera Hávarði og ljet
Skota spila ofurlítið fyrir sig á
„sekkjapipu“, sem áhaldið heitir ef
farið er eftir orðabók, en ætti öllu
lieldur að heita baggapípa. Stetpurn-
ar sögðu, að Churchitl væri sætur,
en hann væri nú orðinn of gamatl
til þess að blikka liann. Þær settu ým-
islegt út á hann, m. a. að liann væri
bæði hálsstuttur og of feitur.
En svo skeði dátítið. Eftir tvær
mínútur höfðu allar stútkur gleymt,
að Churchill var á ferðinni.
Hvað meinar líka inaðurinn með
því, að hafa svona mann með sjer?
spurði dama, sem stóð bak við mig.
Sjáið þið það ekki — þetta er her-
toginn af Kent. Og lnin Marína kon-
an hans er ekki með honum. O,
Gvu-uð!
Og svo sögðu þær allar: „ Oho —
gvu-u-u-uð 1“
Svo kom auðvitað þarna höggorm-
urinn, alveg eins og i Eden forðum
og sagði: Nei, þetta er ekki hann;
þetta er Franklin Delano Roosevelt.
— Mikið helv.... er maðurinn vit-
laus, að vera að reyna að ljúga þessu
í okkur. Eins og jeg þekki ekki hann
ltósvelt, sagði önnur kvenrödd.
—: Nei, þetta er ekki hann Roose-
velt, sagði þá nýr maður. Þetta er
sonur hans.
— Það er nú helv.... skrítið, að
fólk er að þvaðra hjer um sama
á því móðir hennar, Margaret (Fay
Bainter) kröfu til skilnaðar frá lion-
um. Hún ann Gray Meredith (Herbert
Marshallj og vill giftast honum,
þrátt fyrir örðuga mótspyrnu gamals
ættingja, liefðarkonunnar Hester Fair-
field (Dame May Whitty), sem er
frænka hins geðveika manns.
En nú her það við, að liinn geð-
veiki maður verður lieilbrigður að
því er virðist, og tekst að komast af
liælinu. Hann leitar uppi Sidney dótt-
ur sína og lnin fær innilega samúð
með lionum. En þrátt fyrir það finst
henni rangt, að móðir hennar skuli
bundin þessum manni framvegis; hún
ann henni þess að njóta lífsins í ást
sinni. Þessvegna einsetur hún sjer að
styðja málstað móður sinnar eftir
megni. En jafnframt vill hún fórna
sjer fyrir föður sinn. Hún fær að
vita, að brjátsemi hans er ekki sprott-
in af áfalli þvi, sem hann liafði feng-
ið í stríðinu lieldur að liún er arf-
geng. Máske má hún eiga von á
því, að þessi sama ógæfa lendi á
henni. og lienni hrýs hugur við að
giftast og eiga börn, sem ef til vill
eigi eftir að missa vitið.
Þetta verður til þess að hún fórnar
sjer að fullu. Fórnar ást sinni til
mannsins sem liún elskar og hafnar
honum. Hennar líf á að vera helgað
fórnarstarfinu, verða til þess að gera
æfi liins sjúka föður sem besta og
bæta lionum konumissirinn.
Það er enginn vafi á því, að þessi
mynd muni vekja alveg óvenjulega
athygli þegar hún kemur fram á
sjónarsviðið hjer i Gamla fííó.
Pflri.
manninn hvort hann sje eittlivað
eða hvort hann sje sonur sjálfs síns.
Má jeg biðja um hljóð? Þetta var
fyrirmyndarkona, sem sagði orðin.
Það varð steinshljóð. En við
sem hjeldum, að fyrirmyndarkonan
hjeldi ræðu, urðum fyrir vonbrigð-
um. Þvi að liún fór að raula
„Boompsa Daisy“.
— Þá fór jeg eiginlega að alhuga
minn gang, og hugsaði mjer að segja
lesendum Fálkans eittlivað um þenn-
an unga Franklín Delano. Og það
fer nú hjer á eftir:
Sonur forsetans, Franklín Delano,
er eitthvað tveimur þumlungum
lægri en Gunnar á Selalæk. Og
ekki er hann eins herðabreiður.
Hann er ekki elsta barn föður síns.
Það er James Roosevelt, sem er elst-
ur, maðurinn sem lengi hefir verið
hægri hönd föður síns. Hann er kall-
aður Jimmy, og liefir opinbert em-
bætti: hann er einkaritari forsetans.
Fær 10.000 dollara laun fyrir þetta og
er 33 ára gamall.
Elsta barnið er eina dóttirin, Anna
Roosevelt. Hún er 34 ára og er gift,
og heitir nú Anna Boettiger. Hún er
hlaðamaður eins og móðir liennar og
skrifar eina stutta grein á dag.
Kvað hún vera bráðgáfuð og ekki
ósvipuð Kaptherine Hepburn kvik-
myndaleikkonu í sjón.
Elliot Roosevelt, annar sonur for-
setans, er 30 ára. Hann er ekki
flokksmaður föður síns í stjórnmál-
um, en eigi að síður kvað þeim koma
furðu vel saman. Býr hann í Texas
og finst það vera eina fylkið í
Ameriku, sem nokkurs sje umvert.
Þriðji sonurinn er Franklín Delano,
sá sem staddur var á laugardaginn
hjer í Reykjavík. Hann hefir ekki
vakið sjerstaka atliygli fyrir fram-
komu sína, enda sinti liann litt opin-
berum málum lengst af. En þó var
það svo, að nokkra daga á árinu
1939 töluð ameríkönsku blöðin ekki
um arinað meira en Franklín Roose-
velt yngra. Og þetta kom alt ut af
Franklin Delano Boosevelt -
Hjónin frá Gunnarsstöðum í Dölum, Ingiríður Kristjánsdóttir
varð 90 ára 21. áigúst og Magnús Magnússon varð 80 ára 25.
júní s.l.
GERIST ÁSKRIFENDUR FÁLKANS HRINGIB í 2210
Til ferðalaga:
TJÖLD
SYEFNPOKAR
PRÍMUSAR
VINDSÆNGUR
FERÐAFATNAÐUR ýmiskonar
LAXVEIÐARFÆRI
SILUNGSVEIÐARFÆRI
og margt fleira.
GEYSIR H.F.
Hafnarstræti 1.
Drekkið Egils ávaxtadrykki
Allt meö íslenskum skipum! í
því að hann gifti sig og út af jiví
liverri hann gifti sig.
Svo var mál með vexti, að Roose-
velt forseti var stórhataður af iðju-
höldunum í Ameriku. Meðal þeirra
var liergagnaframleiðandinn du Pont
fremstur í flokki. Ilann hafði varið
hálfri miljón króna til þess, að af-
stýra því, að Roosevelt yrði endur-
kosinn forseti i annað sinn, árið
1936. En svo giftist sonur og alnafni
forsetans dóttur du Ponts, Ethel að
nafni. Svo að stúlkurnar, sem voru
niður við Sprengisand á laugardaginn
var, geta ekki gert sjer neinar vonir
um hann í hili. En laglegur er hann
— og hún lika. Og feður þeirra
lialda áfram að vera óvinir í stjórn-
málum eftir sem áður.
Yngsti soriurinn er Jolin. Hann er
25 ára, og lenti í „sköndul" suður í
Fraklandi fyrir fjórum árum. Hafði
smakkað of mikið og þeytti kampa-
vínsglasi framan í borgarstjórann,
sem var að taka á móti honum. En
að venju kvað þetta vera allra stilli-
legasti maður, laus við að vilja láta
á sjer bera og vill helst lifa i kyr-
þey.
Þárhallur Árnason, fulltrúi,
varð 50 ára 20. ágúst.