Fálkinn - 12.09.1941, Page 3

F A L K I N N
3
\
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjóri: Skúli Skúlason.
Framkv.stjóri: Svavar Hjaltested
Skrifstofa:
Bankastr'. 3, Reykjavík. Sími 2210
Opin virka daga ki. 10-12 og 1-6.
Blaðið kemur út hvern föstudag.
Allar áskriftir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverð: 30 aura millim.
HERBERTSprent.
Skraddaraþankar.
Hún er orðin frœg sagan um bónd-
ann, sem kom á vistráðningarskrif-
stofuna í síðustu sláttubyrjun og
vildi fá kaupamann. Þegar kaupa-
maðurinn fjekst ekki þá kvað bónd-
inn þetta helv. bart. Hann yrði þá
iikast til að verða heima um sláttinn
sjálfur og liætta í Bretavinnunni.
Jeg veit ekki hvort sagan er sönn,
en hitt er víst að hún gæti verið það.
Jeg veit dæmi þess um bændasyni,
að þeir liafa unnið hjá Bretum í alt
sumar, en látið karl föður sinn,
gamlan og gigtveikan hafa amstrið
af að lieyja fyrir skepnunum.
Þetta er vöntun á þegnskap — enn-
þá meiri en hjá húseigendunum í
Reykjavik, sem vildu nota húsnæðið
sitt sjálfir — meira en það sem þejr
komust af með. Þetta er nefnilega
jafnframt vöntun á frændrækni og
átthagarækni. Faðirinn, sem hefir
sjeð syninum fyrir uppeldi og komið
honum til manns, getur ekki annað
lieyskapnlun, þvi að sonur hans laus
og liðugur fær meira kaup við hern-
aðarvinnu. Þessi sonur liugsar ekk-
ert um að endurgreiða gamla skuld,
eða að minsta kosti greiðir hann
liana ekki á þann liátt sem best
lientar. Hvað veit hann hvort sum-
arvinna hans á sveitabýlinu hefði
ekki orðið meira virði en sú háa
i'ppliæð krónanna, sem hann fjekk
á hverri viku hjá útlendum vinnu-
veitendum. Og stendur hann ekki til
arfs eftir gamla bóndann, föður sinn?
Þegar þessi piltur kemur til
Reykjavíkur í haust og ætlar að fá
sjer lnisnæði til þess að geta afrækt
föður sinn og heimili áfram, þá má
hann gjarnan koma að lokuðum dyr-
um. Hann á að vita hvað honum ber
og liann á að gera sjer ljóst hvar
hann hefir skyldúr að rækja. En i
núverandi veltitíð gleyma menn frek-
ar en í mótlætinu að ölíum rjettind-
um fylgja nokkrar skyldur. íslend-
ingar verða aldrei þjóð með því móti
að læra eingöngu að gera kröfur.
Þeir verða eins og sápublaðran, sem
þenst og þenst út um sinn, en spring-
ur svo og lætur ekkert eftir sig —
ekki cinu sinni vindinn, sem þurfti
til að blása hana út.
Skammsýnin dregur stundum dilk
á eftir sjer. Þrátt fyrir alla aðlilynn-
ing af hálfu stjórnarvaldanna til
hændastjettarinnar þá virðist svo sem
Ijöldi bændasona liafi enga trú á
framtíð landbúnaðarins. En þeir ættu
að muna, að árin 1940—41 endurtaka
sig ekki um alla eilífð og að þeir
kunna að iðrast eftir það seinna, að
liafa látið föður sinn selja jörðina
og hætta að búa. íslensk bújörð get-
ur nfl. orðið betri eign en hverftil
kröna, áður en lýkur.
GARÐYRKJUSÝNINGIN
Þrátt fyrir svo margvislegar „á-
standstruflanir“ daglega lífsins, halda
blómin áfram að vaxa og moldin
heldur áfram að skila nytjajurtum
til lífsins viðurhalds. Það sýnir garð-
yrkjusýningin, sem opnuð var á
föstudaginn var — og hún sýnir
einnig, að garðyrkjumennirnir liggja
tkki á liði sinu. Þeir hafa unnið
þrekvirki og sigrast á mörgum erfið-
leikum — ekki aðeins þeim, að sýna
og sanna þjóðinni, að fleira getur
vuxið í íslenskri veðráttu en fiflar
og sóleyjar, næpur og kartöflur, held-
ur líka, að það er hægt að koma
upp liúsi fyrir sýningu sem þessa
á tímum luisnæðisleysisins og það er
hægt að búa hjer lil fagran aldin-
garð úr þvi, sem vex í gróðurhús-
unum lijer og undir beru lofti, ef
kunnátta og smekkvísi fylgist að.
Garðyrkjufjelagið, sem stjórnar
sýningu þessari rjeðst í það, er ekk-
ert húsnæði var fáanlegt að reisa
bráðabirgðaskála til sýningarinnar.
Vitanlega kostar það mikið fje, þó
einstakir aðilar hafi veitt þar góða
hjálp. Eigendur Hallveigarstaðalóðar-
innar á horni Túngötu og Garða-
strætis Ijeðu lóðina endurgjaldslaust.
Og firmað Höjgaard & Schultz lán-
uðu efnið í skálann og greiddi fyrir
málinu á annan liátt. Fleiri mætti
nefna er sýndu sýningarnefnd Garð-
yrkjufjelagsins hjálpsemi í málinu.
Og sýningin sjálf ber þess vitni,
að forgöngumenn hennar áttu þessa
hjálpsemi skilið. Hún er í einu orði
sagt snildarleg.
— Þegar komið er inn úr aðal-
dyrunum og litið til vinstri, sjást
þar i horninu ýms afbrigði af kartöfl-
um og ýmsum tegundum og gerð
grein fyrir hverskonar meðferð þær
liafi fengið að því er snerti áhurð
m. fl. Af þeim upplýsingum má
garðræktarfólk margt nytsamlegt
læra. En næst, í suðurhorninu kem-
ur svo sýnishorn af því, hve mai'gt
fagurt má úr blómunum gera. Er
þetta sýning frá blómaversluninni
„FIóru“, undurfalleg og komið fyrir
af liugkvæmni og smekkvísi. Þá kem-
ui inn með vesturveggnum saman-
hangandi blómgarður, þar sem nær
eingöngu eru blóm, sem ræktuð liafa
verið undir beru lofti, samval úr
ýmsum görðum einkum lijer í bæ
og nærlendis. En á hægri hönd þeg-
ar inn er gengið, er stór grasflöt
og þar komið fyrir beðum og blónnmi
sem aðallega hafa verið ræktuð í
gróðurhúsum. Meðfram austurhlið-
inni eru blóm, sem alin hafa verið
i gróðurhúsum —• stærri og ef lil
vill litauðgari en útiblómin liinu-
megin, og þarf þó ekki að kvarta
undan því að fagra liti vanti þar
lieldur.
Fyrir innan grasflötina, sem áður
ei nefnd, er einskonar skilveggur.
Undir lionum að sunnan standa gull-
fallegar reynihrislur og birki frá
Skógrækt ríkisins og ýmsum skóg-
ræktarfjelögum og á sama liátt er
viðar skreytt með skógarhríslum
stórum og smáum við blómabeðin
og í þeim.
í norðurenda sýningarskálans er
einskonar deild fyrir sig. Þar er lítill
bátur, lilaðinn allskonar grænmeti
og ávöxtum. Er báturinn með öllum
farminum verðlaun handa þeim, sem
hepnastur verður í happdrætti sýn-
ingarinnar, en miðar að þvi eru
seldir þarna fyrir eina krónu liver.
Þarna er ennfremur upphleyptur
uppdráttur af landinu, gríðarstór,
gerður af Axel Helgasyni. A víð
og dreif um uppdráttinn sjest ýmis-
lconar grænmetisuppskera, hver teg-
und sett á þá staði, sem hún er eink-
um ræktuð á. Er þetta liaglega gert
og skemtilega.
Innanvert við skilvegginn, sem áð-
ui er nefndur, eru fallegar blómá-
sýningar, önnur frá Blóm og Ávextir,
en hin frá Blómabúðinni i Banka-
siræti 14. Loks er stórmerkileg sýn-
ing í austurenda skálans frá Rakel
Þorleifsson af líni i náttúrlegu á-
standi, liálfunnu og loks er það sýnt
fullunnið í, dúkum.
Sýningin var opnuð af ríkisstjóra-
frúnni, Georgie Björnsson og við
það tækifæri hjeldu ræður Unnsteinn
Ólafsson, formaðúr Garyrkjufjelags-
ins, Hermann Jónasson forsætisráð-
herra og Bjarni Benediktsson borgar-
stjóri. Verður sýningin eflaust minn-
isstæð öllum þeim, sem hana sjá.
Frjettir frá Í.S.Í.
Æfifjelagar Í.S.Í. liafa nýlega gerst
þessir menn: Richard Thors, forstj.,
Thor R. Thors verslm., Richard Thors
stud. med., Þórður Tliors og Ólafur
Þorgrímsson hrm., allir í Reykjavik.
Eru æfifjelagar sambandsins nú 119
að tölu.
Golfklúbbur Vestmannaeyja gekk
nýlega í íþróttasamband íslands. —
Fjelagar klúbbsins eru 52 að tölu,
formaður Þörhallur Gunnlaugsson. Þá
hefir og nýlega gengið í sambandið
íþröttafjelag Hvanneyringa á Hvaiin-
eyri. Tala fjelagsmanna er 55, for-
maður er Jón M. Guðmundsson.
Stjórn Í.S.l. hefir farið þess á leit
við bæjarráð Reykjavikur að fá að
tilnefna 2 menn til aðstoðar bæjar-
verkfræðingi við að velja land undir
leikvelli (Stadion).
Þessir menn liafa verið skipaðir
formenn íþróttaráða:
Formaður iþróttaráðs Vestmanna-
eyja: Jón Ólafsson, og formaður i-
þróttaráðs Akraness: Jón Sigmunds-
son.
íþróttadómstóllinn hefir fyrir
skönmni afgreitt kærumál Guðmund-
ar Sigurðssonar knattspyrnudómara
á hendur Skúla Ágústssyni i knatt-
spyrnufjelaginu Víkingur. Er niður-
staða dómsins sú, að Skúla er bann-
að að taka þátt í kappleikjum í I
ár frá 15. ágúst 1941 að telja.
íþróttasambandið brýnir fyrir sam-
bandsfélögum sínum, þéim, er lijeldu
skiðamót s.l. vetur, að senda fyrir
Frh. á bls. /4.
JJnnsteinn Ólafsson afhendir rikisstjórgfrú G. Björnsson blómvönd.