Fálkinn - 24.08.1945, Blaðsíða 11

FÍLKINN
11
- FEGRUN OG SNYRTING -
Kvtkmyndaleikkoncm Rita Corday veit a hvern hatt er hægt að viðhalda
féffurðinni, þrátt fyrir
í dag verða ljessar línur helgað-
ar fallegum eiginkonum, svona rétt
til tilbreytingar. Ef við vildum liaga
orSum okkar i samræmi við tiðar-
andann, ættum við að segja, að
giftar konur verði að vera laglegar
til þess að viðhalda ást manna sinna.
En burt séð frá því, þá er það á-
kveðið mál, að þær verða að vera
aðlaðandi í iitiiti, til þess að við-
halda sjálfsvirðingu sinni.
Hyggin kona foröast að gera
manni sínum lífið brogað með ó-
stöðvandi ástaratlotum. Margur á-
gætur eiginmaður hefir hlaupið að
heiman, vegna þess að konan lians
hafði allt of mikla ást á honum,
og' hann gat ekki þolað það að fá
kannske yfir sig kossadembu, þegar
minnst vonum varði.
Hyggin kona nöldrar aldrei eða
lendir í rifrildi. Ef ástandið verður
ískyggilegt, skensar hún mann sinn
lítið eitt eða skellir á hann brand-
ara, sem ruglar hann svo i ríminu,
að hann kemst gjörsamlega úr jafn-
vægi, livað rifrildi snertir.
Með því að maSurinn er nú einu
sinni þannig gerður að dálæti hans
á mat nálgast ástríðu, þá leggur
„Skelfing eru allar vinnuaðferðir
ykkar gamaldags hérna á bænum,”
sagði búfræðingurinn við bóndann.
„Eg þori að ábyrgjast, að þú færð
ekki einu sinni hálfan sekk af næp-
um upp úr þessum garði.”
„Sama segi ég. Þetta er guirófna-
garður.”
Ferðamaður, staddur i ensku
sveitaþorpi, var búinn að bíða ein-
livern óratíma eftir lestinni og þar
eð hann þurfti endilega að komast
annríki í heimahúsum.
hín hyggna kona sig í líma við að
læra matreiðslulistina til hlítar. Og
hún veit það, að til þess að þeim
komi vel saman, verður hún að
leyfa manni sínum að hegða sér
eftir eigin geðþótta.
Eiginkonan þarf á mikilli þolin-
mæði, að lialda, þegar elskan henn-
ar og eiginmaður segir nákvæmlega
sama brandarann og hann liefir
verið að flagga með svo árum skift-
ir. Þennan rika þátt í eðli karl-
manna verSum við að meðhöndla
með skilningi og samúð. Hyggin
kona lilær þá hátt og snjallt -
'sérstaklega ef ókunnugir eru við-
staddir. í slíku tilfelli er ráðlegast
fyrir liana að ldusta bara ekki á
bónda sinn — hugsa heldur um
‘ eitthvað annað.
Hyggin kona er alltaf hreinskil-
in, sannsögul og blátt áfrain. Hún
'smjaðrar ekki og beitir ekki brögð-
Him eða sviksemi.
i' Hyggin kona er fögur í augum
'eiginmanns síns, vegna þess að feg-
■'iurð er ekki eingöngu fólgin í út-
’ liti; skynsemi og alúð hafa í þeim
sökum mest að segja.
til borgarinnar samdægurs, fór hann
þess á leit við stöðvarstjórann,
að hann útvegaði sér annað farar-
tæki.
„ViS skulum ekki vera með neitt
óðagot,“ svaraði stöðvarstjórimi með
hægð. „Lestin kemur áreiðanlega
innan stundar.”
„Hvernig vitið þér það?”
„Þetta er hundur lestarstjórans,
sem kemur þarna labbandi eftir
teinunum.”
Kál.
Öll visin og ljót blöð eru tekin
burt. Sé kálhöfuðið lítið er það
skorð i fjóra hluta, en stærri höfuð
í átta hluta. Það gerir gott bragð
að sjóða brauðskorpu með kálinu.
Hafið ekki hlemm á pottinum fyrr
en suðan er komin upp. Saltið aldrei
grænmeti fyrr en það er fullsoðið.
Súr mjólkurvellingur.
1 Vi 1. súr mjólk, 1 bolli hafra-
grjón, salt og sykur. Hafragrjónin
eru lögð Ms tíma i 14 1. af mjólk-
inni, en það sem eftir er af iienni
er hitað upp i suðu og lirært stöðugt
í svo ekki ysti. Mjólkin með höfr-
unum er látin út i og soðin í 5 mín.
salt og sykur eftir smekk.
Gulrætur.
Blöðin og rótarendinn eru skorin
af og sjóðandi vatni hellt yfir gui-
ræturnar. Þær eru teknar upp úr og
þurrkaðar með snörpum klút svo
ystá húðin strjúkist burtu. Stórar
rætur má skera i langa strimla.
Mjólk út í suðuvatnið gjörir þær
enn bragðbetri.
Laukur.
Rótarkakáái börkurinn og brodd
urinn á innstu blöðunum er skorið
burt. Áður en laukurinn er soðinn
er liann látinn liggja hálitíma í
saltvatni. Á því fær hann mildara
bragð.
Tískunýjungar frá Lundúnum.
Á tískusýningu, sem nýlega var
haldin í Lundúnum, þar sem tóku
þátt 28 af hinum leiðandi tislui-
húsum, var m. a. sýndur þessi ein-
faldi röndótti kjóll með hvítum lér-
eftsböndum.
Takið eftir a?S pilsið er mun síð-
ara en verið hefir undanfarið.
Hveitigrautur.
Smirjið pottinn ineð ögn af smjöri
2 1. mjóllt er látið sjóða og 250 gr.
hveiti hrært út i gegn um gatasikti,
lirærist vel. Látið suðuna haldast
við annars vill koma hráabragð af
grautnum. Sé grauturinn af þunnur
má ekki bæta i hann nema sjóð-
andi mjólk. Saltist.
Sagómjólkurvellingur
1% 1. mjólk og 14 1. vatn er liitað
í potti þar til sýður. Steinlausar
rúsínur eru látnar í sjóðandi vatn
og skolaðar vandlega, þá eru þær
látnar út i og soðnar i 5 mín. Vænn
bolli sagógrjón er skolað vel, lirært
vandlega út i pottinn og látið sjóða
þangað til grjónin eru glær. Saltað
og kanel og sykur borið með.
Tískujakki
með snotru og spengilegu sniði og
löngum sléttum ermum, mikið fleg-
inn, aðdreginn urn mittið og við-
ur um mjaðmir. Hann er úr grófu
silkiefni, svörtu með grasgrænum
blettum.