Fálkinn - 22.11.1946, Blaðsíða 10

10
FÁLKINN
VMCt/Vtf
bSSCNbtfRNIR
Sleði, sem þið getið smíðað sjálf
Sumarið er fljótt að líða og svo
kemur veturinn með fullt fangið af
snjó. Þá dragið þið sleðann fram í
dagsljósið, þeir eru allavega: skiða-
sleðar, magasleðar o. s. frv.
En hafið þið séð svona sleða
eins og hérna á myndinni? Þið
œltuð að reyna að smíða liann sjálf
það er afar vandalítið. Bíðið þið
nú við.
Þið þurfið hvorki mikið efni
né mörg verkfæri. Fáið ykkur þuml-
ungs þykka fjöl fremur breiða,
nokkra skrúfnagla, eða venjulega
nagla, sög, skrúfjárn og hamar. —
Þetta er allt og sumt. Sleðinn á
að vera ca. 1 meter á lengd. Þið
sjáið á teikningunni hvernig hann
á að vera í laginu. A er meiðurinn
B sætið og C fótafjölin. Ef þið
eigið bindijárn, er gott að setja
það neðan á meiðinn. Þá rennur
sleðinn betur.
Þegar sleðinn er fullsmíðað.ur
skulið þið setjast i sætið og spyrna
i fótafjölina og vita, livort þið hald-
ið jafnvæginu ofan brekkuna.
Fomaldarðfreikja úr æfintýra-
heiminum.
Ef Jules Verne væri á lífi gæti
hann með réttu sagt: — Þarna sjáið
þið, hvað sagði ég ekki? í bókum
hans „Umhverfis jörðina á 80 dög-
um“ og „Sæfaranum“ og fleiri hug-
myndaauðugum skáldsögum, hefir
hann í raun og veru séð fyrir flest
af hinum tæknilegu furðuverkum
nútímans. Munið þið ekki eftir kaf-
bátnum „Sæfaranum". Hann er al-
veg eins útbúinn og kafbátarnir
okkur þann dag í dag. Nei, Jules
Verne vissi hvað hann söng.
En fieiri rithöfundar með fjörugt
ímyndunarfl liafa séð fram í tím-
ann. Árið 1896 kom út bók eftir
Bellamy, þar stendur tneðal ann-
ars:
„. . . . hann sneri einni eða tveim-
ur skrúfum í tækinu og undurfag-
urt lag heyrðist um stofuna". Þekkið
þið ekki þarna útvarpstækið?
Hinn frægi stjarnfræðingur Flam-
marion hefir í bók sinni „Heims-
endir“ lýst fjarsýnistækinu þannig
að maður gæti haldið að bókin
væri rituð nú á tímum.
Hugmyndaflugið liefir þó hlaupið
með okkur í gönur á einu sviði, og
þa ðer í sambandi við Perpetuum
mobile, eða eilífðarvélina. Hún hef-
ir ekki ennþá verið fundin upp
og verður það sennilega aldrei.
Hver er ép?
Spreytið ykkur nú!
1. Eg lifði fyrir mörgum árum,
ég var klunnalegur og ljótur og
margir gerðu gys að mér. En samt
er víst varla til það barn, sem ekki
þekkir mig, þó að ég sé fæddur í
eins litlu landi og Danmörk*er.
Hefir mamma þín sagt þér nokkuð
af sögunum mínum? Það fegursta,
sem ég hefi skrifað var um slíka
móður. Hvað heiti ég?
2. Margar bækur hafa verið rit-
aðar um mig nú á síðustu árum,
svo að ég hlýt að vera frægur mað-
ur. Annars er fyrir skömmu búið
að setja mig frá embætti, mjög
erfiðu embætti, sem ég gengdi á
striðsárunum. Hvaða embætti skyldi
l>að hafa verið? Eg stjórnaði landi
á erfiðum tímum. Nú livíli ég mig,
og hugg’a mig við góðu vindlana
mína. Eg get ekki verið án þeirra.
Hvað heiti ég?
3. Eg er ekki frá íslandi, ekki
heldur frá Evrópu, en nafn mitt er
oft letrað í heimsblöðin. Eg er und-
arlegur í útliti. Eg geng ætíð ber-
höfðaður og berfættur í ilskóm. Eg
drekk aðeins geitamjóllc. Eg berst
fyrir þjóð mína, og nota gleraugu.
Hvað heiti ég?
Ráðning:
•iqpueo -g
‘niqajnqo uojsujm -g
‘uasjapuy 'o -jj -j
Adamson vill fá is í hitanum!
og sjáum hvort hún stendur þá
ekki upp.
— Jæja, þá er nú mál að taka
kökurnar út úr ofninum. Eru allar
tilbúnar með spaðann í hægri hend-
inni?
— Pétur er svo gleyminn.
— Já, það er víst og satt. Eg hefi
nóg að liugsa að láta hann muna,
að það ert þú, sem liann er trúlof-
aður en ekki ég.
*****
— Hefir þú sagt við hann Svein
að ég væri fábjáni?
— Nei, hann veit það fyrir.
— Eg verð að segja að þegar
maður elskar tónlist af heilum hug
þ.á verður maður að sætta sig við,
að leikin séu klassisk lög einstöku
sinnum á milli....
— Hvað skyldi ganga að honum.
Hann liefir annars elt okkur trúlega
í allan dag.
Pétur og Alli sitja úti á staur. —
Heldur þú að þú sért með skítugri
hendur en ég? spyr Alli.
— Já, það er ég áreiðanlega,
svarar Pétur lireykinn og réttir
fram svartar lúkurnar.
Alli þegir um stund en segir svo:
— Þú ert líka tveimur árum eldri
en ég!