Fálkinn - 09.02.1951, Blaðsíða 2
2
FÁLKINN
VÉLAVERKSTÆÐI
SIG. SVEINBJÖRNSSON H.F.
Skúlatúni 6 - Sími 5753
SMÍÐUM ALLS KONAR VARAHLUTI FYRIR:
JARÐÝTUR
VÉLSKÓFLUR
SKURÐGRÖFUR
DRÁTTARVÉLAR.
Gerum upp bensín- og dieselmótora.
Höfum varahluti fyrir N EW E N G L AN D togvindur,
og tökum að oss viðgerðir á þeim.
Framl. botnvörpurúllur af öllum stærðum fyrir togbáta.
Framl. vélar, hitara og gufukatla fyrir saltfiskþurrkhús.
— öll vinna er framkvæmd með fúllkomnustu vélum. —
„FRIÐARÞINGIÐ".
Ensku yfirvöldin reydust áll-
ströng gagnvart „friÖarvinum“
þeim, sem œtluöu aö sækja „frið-
arþingiö“ í Sheffield. Flestir voru
kommúnistar og stjórnin neitaÖi
þeim um vegabréf. En meðal
þeirra, sem fengu innfararleyfi
var spánski málarinn og surreál-
istinn Picasso, og sést hann hér á
myndinni, er hann kom til Lon-
don, og lögregluþjónar í baksýn.
Langflestum var neitaö um land-
gönguleyfi, svo að hætta varö viö
aö hafa þingiö í Sheffield og var
það síðan haldíð í Varsjá.
ASNA-FRUMSÝNING.
Kvikmyndin um asnann Francis
er nú komin til Þýskalands. —
Á frumsýningunni í Múnchen tók
kvikmyndahúseigandinn upp á
því aö byggja rétt fyrir asna fyr-
ir utan kvikmyndahúsið, svo aÖ
essrekar ættu hægara meö aö
koma inn og sjá myndina. Þeir
uröu ekki margir asnarnir, sem
umsjónarmaöurinn þurfti aö hafa
gát á, en hins vegar þurfti hann að
hafa gát á mörgum krökkum, sem
komu til aö skoöa þá. Og vitan-
lega var þetta góö auglýsing fyrir
myndina.
# HKESSANVl COLA DMKKUK tamr
Þjóðleikhúsið:
„Flekkaðar hendur“
Þjóðleikhúsið liefir nú hafið sýn-
ingar á leikritinu .„Flekkaðar hend-
ur“ (Les mains sales) eftir Jean-
Poul Sartre og hefir því verð vel
tekið.
Leikritið, sem er i sjö sýningum,
er að efni til ádeila á kommúnism-
ann og lýsing á hinni ævarandi
baráttu, sem höfundurinn telur, að
eigi sér stað á inilli persónuleikans og
ábyrgðartilfinningar einstaklingsins.
Jean-Poul Sartre er heimspeking-
ur og prófessor, sem stendur einna
fremst í flokki yngri rithöfunda
Frakka. Hann er fæddur árið 1905.
Hann hefir ritað ýmislegt heimspeki-
legs og sálfræðilegs eðlis og kenn-
ingar lians eru kenndar við „exi-
stentialisma.“
Meðferð hlutverka er góð og yfir-
leitt sviðsetning öll. Mest mæðir á
Gunnari Eyjólfssyni (Hugo), Gesti
Pálssyni (Hoederer) og Herdísi Þor-
valdsdóttur (Jessicu), en einnig
nokkuð á Hólmfríði Pálsdóttur (Olgu)
Aðrir leikarar eru Valur Gislason
(Lúðvik), Jón Sigurbjörnsson(Slick),
Ævar Kvaran (Georg), Indriði
Waage (prinsinn), Ilaraldur Björns-
son (Karsky), Baldvin Halldórsson
(Karl) og Klemens Jónsson (Franz).
Leikstjóri er Lárus Pálsson, og
liefir hann leyst hlutverk sitt vel af
hendi.
UMFERÐASTANS í RÓM.
Það gerðist í Róm á Antoníusar-
messu að páfagaukur, api, þrír kan-
aríufuglar, sjö múldýr, fjórir asnar,
hestur og 157 liundar urðu til þess
að stöðva umferðina á Piazza Vitt-
orio. Eigendurnir höfðu komið með
þessi lnisdýr sin á torgið til þess
að láta prestinn lýsa blessun yfir
þeim eins og vandi er til á Anton-
íusmessu. Presturinn gekk á milli
og blessaði dýrin og stökkti á þau
vígðu vatni, en þá fór einn hund-
urinn að spangóla og vitanlega tóku
liinir undir, sömuleiðis páfagauk-
arnir og innan skamms tók öll hers-
ingin þátt í samsöngnum, svo að
ckki heyrðist neitt til prestsins og
vitanlega stöðvaðist öll umferð um
torgið meðan á þessari skemmtun
stóð.