Fálkinn - 04.01.1952, Blaðsíða 1

r
HVAÐ ER HINU MEGIN?
Þessi litli drengur læiur sér ekki nægja að sjá það, sem er hérna megin varnargarðsins. Iiann vill sjá það sem er liinu meg-
in — sjá út á hafið. Flestum mönnum er runnin í merg og bein sú þrá að vilja víkka sjóndeildarhring sinn, ekki aðeins i
rúmi heldur og í tíma. Þetta er gert á ýmsan hátt, og mgndin sýnir eitt dæmi — sígilt íslenskt dæmi um útþrá og löngun
íil þess að skyggnast viðar. — Nú er nýtt ár að hefjast og enginn veit, lxvað það ber í skauti sínu. Áramót eru tími reiknings-
skila og upprifjunar á atburðum liðins árs, en þau eru líka tími framtiðaráætlana. Þá reyna menn að skyggnast yfir hinn
tuía vegg, sem skilur hið vitaða og óvitaða, hið liðna og'ókomna. Mennirnir vona að handan við þann vegg sé eitthvað
gott, sem gerir lífið þess virði, að því sé lifað, — vona að hið nýja ár verði mannkyninu giftudrjúgt og farsælt — ekki
síður en drengurinn treystir þvi, að það sé ekki unnið fyrir gýg að teygja sig yfir vegginn til þess að sjá úl á hafið. Megi
s‘ú von rætast. Ljósm.: Úr bókinni „Island“ eftir Hans Malmberg.
LANDS3ÓKASAFN
Jtt í 8S122
ISLANOS ~