Fálkinn - 18.07.1952, Page 7

FÁLKINN
7
12 HÚS BRUNNU.
Bresk sprengjuflugvél, sem er af nýrri og óreyndri gerð, hrapaði nýlega til jarðar á húsaþyrpingu. Brunnu
12 hús, 9 af íbúum þeirra særðust og flugmaðurinn og farþegi í vélinni fórust báðir. Myndin er frá slökkvi-
starfinu.
„MISS UNIVERSE“.
Þessi unga finnska stúlka, Armi Kuusela, var nýlega kjörin „Miss Uni-
verse“ við fegurðarsamkeppni, þar sem saman voru komnar fegurðar-
drottningar hvaðanæva að úr heiminum. Armi hafnaði 7 ára samning
við kvikmyndafélag í Hollywood. Hún vill heldur hverfa aftur til Finn-
lands og fullnuma sig í leikfimiskennslu. — Hér sést leikkonan Piper
Laurie krýna Armi Kuusela, er hún hafði verið kjörin „Miss Universe“.
leið, án þess að hann heyrði nokkuð
frá Jane, en síðla næstu nætur kom
herbergisiþerna Lady Panister og
vakti hann. Amma hans var að skilja
við, og hún var dáin, áður en Micha-
el komst inn til hennar, þó að hann
flýtti sér eins og hann gat.
Michael gerði allar nauðsyn'legar
ráðstafanir fyrir greftrunina og fór
ekki til borgarinnar fyrr en um
kvöldið. Hélt hann beina leið til
móður sinnar, og varð þar fyrir hin-
um róandi áhrifum, sem móðir hans
hafði ætíð á hann.
„Hún fékk hægl andlát, guði sé
lof.“
„Eg vildi óska, að ég hefði getað tal-
að við hana,“ svaraði móðir hans.
„Hún var ]>ó móðir Teds. Eg hefði
átt að reyna að skilja liana betur.“
„Eg liefði gjarna viljað fara með
þig til hennar. En síðustu dagana lá
liún alltaf í einhverju móki, svo að
það hefði verið þýðingarlitið.“
„Viltu nú ek'ki hvíla þig dálitið hjá
mér?“
Michael liristi höfuðið.
„Néi, elsku mamma. Eg þarf að tala
við Hester. Eg lofaði að koma til
hennar. Eg þrái líka að sjá Elísabctu.
Eg hefi ekki séð hana í marga dnga.“
Það var eins og móðir iians ætlaði
að segja eitthvað, en hún þagði og
kyssti hann í kveðjuskyni.
„Já, farðu til veslings Hester. Hún
verður vafalaust hrygg, þegar hún
heyrir um andlátið. Eg hringdi heim
til hennar, strax og ég fékk að vita
það, en mér var sagt, að hún hefði
farið út.“ Ilún andvarpaði. „En látlu
mig ekki tefja þig drengur minn.
Reyndu bara að vera rólegur. Eg er
svo kvíðin út af þér.“
Hann hló eins gáskalega og hann
gat.
„Já, þú ert alltaf svo áhvggjuíull
út af mér. En það er algjörlega óþarfi.
Eg bjarga mér sjálfur.“
XVIII.
Jane Briggs ók beina leið til stór-
hýsis þeirra systkinanna og hringdi
þaðan í allar áttir til þess að spyrj-
ast fyrir um bróður sinn. En Gerald
fannst hvergi, svo að Jane varð að
tala við lögfræðinginn ein, þegar
hann kom.
Hann hafði ýmislegt að segja henni.
En meginástæðan til þess, að hann
hafði gort boð eftir henni, var sú,
að Gerald hafði komið upp á skrif-
stofur þeirra og viljað fá heimild fil
að taka út háa upphæð án þess að
tilgreina, í livaða skyni það væri gert.
„Þér vitið," sagði lögfræðingurinn,
„að hann getur þetta ekki án sam-
þykkis yðar. Hann er að vísu auðug-
ur, ungur maður, en hann eyðir
miklu, þó að tekjur hans séu enn þá
meiri. Samt sem áður getum við ekki
samþykkt, að hann skerði stofnféð
án þess að gefa nokkra skýringu. Svo
verðum við lika að hafa samþykki
yðar.“
Jane Briggs var skynsöm og liyggin
stúlka, þótt ung' væri.
„Eg verð líka að fá að vita ýmislegt
fleira, áður en ég veiti samþykki
mitt. Við verðum að reyna að koma
vitinu fyrir Jerry. Hann á að visu
þessa peninga, og það er sjálfsagt,
að hann fái að nota þá i eitthvað
þarUcgt. En livað ætlar hann að gera
við þessa upphæð, sem hann vill fá?
Hefir hann ekkert sagt yður?“
Lögfræðingurinn hristi höfuðið.
„Nei, hann er þver og illur viður-
eignar. En ég geri ráð fyrir, að það
standi kvenmaður á bak við þetta. Eg
h'eld, að hann sé að hugsa um að
kvænast og ætli að stofna bú með
þessum peningum. Ef svo er, þá
breytist viðhorfið töluvert."
„Já, það er satt,“ sagði Jane hægt.
„Hann er orðinn myndugur og getur
kvænst, þegar liann vill. En —- hvað
um það, við verðum að reyna að afla
okkur öruggari heimilda. Eg verð að
tala við hann. Annars hefi ég hringt
i allar áttir án þess að ná sambandi
við hann.“
, Eg hefi heyrt, að hann hafði ný-
lcga tekið íbúð á leigu með ungum
Ameríkumanni, Querita að nafni,“
sagði lögfræðingurinn. Hafið ]>ér
hringt þangað?“
Jane hristi höfuðið.
„Nei. Eg hefi ekki vitað það fyrr
en núna, að hann eyðir fé sínu í að
leigja íbúðir úti um bæinn. Hvilík
fásinna! Það er gott, að liann faðir
okkar skuli ekki vera á lífi til þess
að þurfa að horfa upp á þetta!“
Siðan fór lögfræðingurinn og Jane
hét því, að hún skyldi reyna að ná
í bróður sinn.
Þó að Elísabet hefði verið kaldr-
analeg og kæruleysisleg í framkomu
við Michael, þegar hún hitti liann
óvænt í næturklúbbnum, var hún þó
mjög óróleg.
Það gekk ekki al 11 að óskum henn-
ar þessa daga. Henni fannst að vísu
ágsett að hafa Gerald Briggs fyrir
fjárhagslegan bakhjarl, en hún var
farin að hafa viðbjóð á honum. Hins
vegar var hún hrifin af Querita. Hann
var eiginlega fyrsti karlmaðurinn,
sem lnin var vei'k fyrir. En hún varð
að standa á verði gegn töfrum lians,
því að luin mátti ekki loka öllum
sundum fyrir sér, þar sem hún átti
peninga von.
Þegar Elísabet bar Michael saman
við þessa tvo menn, sem hún skemmti
sér með, sá hún fljótt, að hann var
gjörólíkur þeim. Yfir svip Michaels
og í framkomu hans var eitthvað lig-
ið og höfðinglegt. Hann var ekki eins
dökkur og fallegur og Querita, en
samt laglegur og háttprúður og bauð
af sér einkar góðan þokka. Sú vissa,
að lnin ætti í honum hverja taug,
fyllti Elisabetu stundum óljósri gleði.
En þrátt fyrir þetta hélt hún á-
fram á skemmtanabrautinni. Drottn-
unarfikn sinni svalaði hún á Gerald
Briggs, sem hún lét bókstaflega
skríða fyrir sér, og svo lék hún sér
einnig að eldinum með þvi að
„kveikja í“ Benito Querita.
En hvorugum þeirra vildi hún
bindast. Sem kona Michaels Panister
mundi hún sennilega fá þá stöðu í
þjóðfélaginu, sem liún sóttist eftir.
Ilann fengi áreiðanlega einhverja
mikla nafnbót með tímanum.
Hún var Michael mjög reið og móð-
ur sinni enn reiðari fyrir að segja
honum sannleilcann um samband
þeirra. Henni hefði áreiðanlega ekki
gengið gott til með þvi.
Þegar Michacl var farinn af næt-
urklúbbnum um kvöldið, þóttist
Elísabet allt i einu verða þreytt og
þurfa að fara heim. Hvorugur fékk
að fylgja henni lieim, en hún fékk
bifreið Geralds að láni. Á heimleið-
inni fór hún að velta ýmsu fyrir sér,
sem hún hafði látið sér í léttu rúmi
liggja áður. Þegar heim kom, tók móð-