Fálkinn - 09.07.1954, Blaðsíða 5
FÁLKINN
5
Fcr Ingríd Bergmann i Hollywood!
Ingrid Bergman — Roberto Rosselini.
HEPPINN MERAKÓNGUR.
En Aga liefir lag á að koma pen-
ingum sínum fyrir í arðberandi fyrir-
tæki. Sirdar Ikbal Ali Sjah, sem er
mikill aðdáandi Aga, telur að bann
cigi iilutafé í nálægt hundrað kaup-
sýslufyrirtækjum.
Meðal annars hefir hann grætt mik-
ið á hrossakaupum og veðreiðum.
Hann á fjölda úrvalshesta og fyrir
tveimur árum voru hinir írsku gæð-
ingar hans taldir um 4 milljón punda
virði! Það er sagt að hann verji að
meðaltali þúsund pundum á viku til
að kaupa veðhlaupaliesta. Einu sinni
fór hann með 23 þúsund pund í þetta
á einni viku og í annað skipti keypti
liann hesta fyrir 750.000 pund, sem
ekki gáfu honum einn eyri i arð. Hins
vegar unnu hestar lians einu sinni
28 hlaup á einu ári og fyrstu fimmtán
árin sem hann tók þátt í veðreiðum
hafði liann um 300.000 hreinar tekjur
af þeim.
Hann borgaði rúm 5.000 pund fyrir
„Cos“ þegar hún var tryppi en fékk
tvöfalda upphæðina í verðlaun fyrir
hana. „Muntaz Mahal“ kostaði 9.500
pund en gaf af sér 14.500 i verðlaun.
Fyrir „Dioplion", sem vann „tvö þús-
und guineu-lilaupið“ borgaði hann
4.200 pund þegar hann var vetur-
gamall.
Árið 1936 seldi liann „Blenheim",
sem hafði unnið Derbyhlaupið 1930,
til Ameríku fyrir 45.000 pund. Tíu ár-
um síðar seldi liann annan Derby-
vinnanda. „Tulyar“, sem hann hefir
unnið 41.000 pund í verðlaun fyrir,
vill hann ekki selja að svo stöddu.
Aga Khan er eitt átakanlegasta dæm-
ið um misréttið i veröldinni: maður-
inn sem lifir í óhófi á kostnað svelt-
andi milljóna.
Nú er hann farinn að gerast gamall
og hrekkur væntanlega upp af áður
en langt um líður. En þá endurtekur
sagan sig, og enn önmrlegar en áður.
Þá á Ali sonur hans að taka við, og
hann er enn frægari að endemum en
gamli maðurinn var nokkurn tíma. *
HETJA KEMUR HEIM. — Göturnar
í smábænum Deal í Kent voru troð-
fullar af börnum fyrir skemmstu
sem komin voru á stjá til að liylla
Buffalo Bill II. — öðru nafni Edward
Gray kaptein, sem var að koma heim
eftir 40 ára fjarveru. f síðustu 20 ár
hefir hann hlotið frægð á ýmsum
sirkusum Evrópu sem reiðmaður,
skytta og hnífakastari. En börnin urðu
fyrir mestu vonbrigðum er þau sáu
að Gray var alveg eins og fólk er
flest. Fimleikabrögð sín hefir hann
lært á sveitabæ í Kent og kapteinn
hefir hann aldrei verið — nema í
knattspyrnuflokki. Svo að ljóminn
fór af honum.
ALVEG HISSA.
Babyloníumenn urðu fyrstir til að
skipta deginum í klukkutíma, mínút-
ur og sekúndur. Þeir notuðu tylftar-
tal í stað tugatalsins sem við notum,
og þess vegna varð sólarhringurinn
2x12 tíinar, tíminn 5x12 minútur og
mínútan 5x12 sekúndur.
Haile Selassie Etíopiukeisari er ætt-
göfugasti þjóðhöfðingi veraldarinnar.
Hann getur m. a. rakið ætt sína til
Salómons konungs Davíðssonar og
drottningarinnar af Saba.
Svört blómasölukerling, sem dó í
Cape Town nýlega, lét eftir sig níu
þúsund sterlingspund.
Stærsti „lilutur" sem sokkið hefir í
sandbleytu, er járnbrautareimreið.
Hún fór af sporinu og eftir nokkrar
mínútur sást ekkert eftir af lienni.'
Illar tungur segja að Abraliam Lin-
coln, frægasti forseti Bandaríkjanna
hafi verið brennivínssali. Flugufótur-
inn fyrir þessu er sá, að liann fékk
veitingaleyfi í Springfield, Illinois,
undir firmanafninu „Berry og Lin-
coln“ árið 1833.
Veitingaþjónar geta fengið margs
konar gjafir. Gamall þjónn sem nýlega
er hættur störfum hefir t. d. sagt frá
að kona ein gaf lionum liundinn sinn
i þjórfé, vegna þess að hún hafði enga
smápeninga. Einnig hafði hann fengið
úr, hattprjón úr gulli, siamiskan kött,
kíki, kinverskan blævæng, reiðstigvél,
regnhlíf, fimm vindlinga og útvarps-
tæki. Einn gesturinn gaf honum nef-
tóbaksdósir úr gulli, hundrað ára
gamlan grip. Tveimur árum siðar fékk
hann hréf frá konu þessa manns, með
innlögðum 400 krónum. Hana langaði
til að fá dósirnar aftur, þvi að mað-
urinn væri dáinn og liún vildi láta
dósirnar fylgja honum í gröfina. En
einkennilegasta gjöfin var þó sú, er
liann fékk miða frá einum gestinum,
og þetta skrifað á: „Iværi þjónn: —
Ef satt skal segja viðvikjandi drykkju-
peningunum þá er það að segja að ég
er staurblankur. En þér megið hirða
konuna mína. Hún er yðar eign, og
ég þakka yður fyrir allt. Til liam-
ingju!“
í Derby í Englandi hefir 1700 umrenn-
ingum verið boðin atvinna siðustu
fimm árin. Aðeins einn þeirra tók
boðinu! ---
Þátttakandi í mótorhjólakeppni i
Nýja Sjálandi rakst ó ójöfnur á braut-
inn og þeyttist af hjólinu og beint
inn i áhorfendahópinn og lenti þar
i fanginu á kvenmanni. Hann ætlaði
að fara að biðja afsökunar og varð
þó litið framan i konuna og þá var
þetta liún mannna hans. Henni varð
ekki annað að orði en þetta: „Það er
gott að þú heldur þig að fjölskyldunni
þinni, drengur minn.“
Mesta kurteisi sem gamlir Indíánar
gátu sýnt gcstkomandi mönnum var
sú að sitja steinþegjandi hjá þeim og
lofa þeim að reykja nokkra teyga úr
pípunni sinni. Það mátti ekki trufla
gestinn með málæði og spurningum.
í einni matskeið af mold eru fleiri
verur en allt fólkið á jörðinni. Þar
eru Yi trilljón gerlar.
Fyrsta orrustan sem háð var á skíð-
um var við Osló kringum 1200. Þá
börðust sænskir hermenn á skiðum.
INGRID BERGMAN er ekki alsæl,
þrátt fyrir Rosselini. Hún kom til
Stokkhólms s. 1. suraar með Roberto
sinn til að vera þar ó „Film-festval" og
til að sýna ættfólki og vinum Roberto.
Ekkert liefir frést hvernig hinum
sænslui Ingiríðarfrænkunum leist á
manninn, en blöðin skrifuðu fallega
um hann og sögðu hann alúðlegan og
nærri þvi óframfærinn mann, með
mjög lítið hár og strákaístru. Hjá Sví-
um er Ingrid orðin frægari eftir
mannaskiptin.
Ingrid fékk líka tækifæri til að liitta
gamlar vinstúlkur sinar og Rosselini
fékk að smakka krabba og brennivín.
Að visu voru krabbar ekki sænskir
— lieimsóknin var of snemma árs til
þess — heldur fengnir frá Póllandi.
— Á hverjum degi fékk Ingrid sima-
samand frá Róm til að spyrja uni
börnin sín, svo að henni stendur ekki
á sama um þau, þó að liún sé fræg
kvikmyndadis, og þyrst í meiri frægð.
Að vísu pískra margir að frægðar-
þorsti hennar sé farinn að réna. Hún
hafði miklar vonir þegar hún fór til
Ítalíu, eftir að liafa orðið vonsvikin
yfir lélegu hlutverkunum sinum í
Ameríku.
Roberto Rosselini lofaði lienni betri
lilutvcrkum, en eiginlega hefir það
brugðist — nema móðurhlutverkið!
En i kvikmyndum fer lmn að verða
lækkandi stjarna nema liún fái betri
hlutverk til að sigrast á. Sumar kvik-
myndadísir verða að fá ný stór hlut-
verk að staðaldri til að missa ekki lýð-
hyllina, aðrar ekki. Ef Greta Garbo sæ-
ist i nýrri mynd, mundi heimurinn
ganga af göflunum þó að hún hafi
lengi verið fjarverandi. Hún hefir
ekki gleymst. Og Ingrid hefir ekki
gleymst heldur. En hún þolir varla
eins langa fjarveru og Garbo.
Hvað sem þvi líður þá segir sagan,
að Ingrid sé nú i samningum við ame-
ríska leikstjórann Alexander Paul, um
að leika lijá honum i mynd, sem heit-
ir „Stormurinn“, á móti Richard
Conte. — Þessi mynd er lílcs efnis og
franska myndin „Oage“, sem leikin
var af Charles Boyer og Michéle
Morgan.
En ekki er þetta afráðið enn og
enginn veit hvað Rosselini segir um
það. Þó er skrafað að liann vilji helst
hafa leikstjórnina í myndinni. Annars
er hann að taka kvikmynd um kapji-
akstur á bifreiðum, og þess vegna
keypti hann sér kappakstursbil ný-
lega og varð þátttakandi i lengsta
kappakstursmóti Ítalíu. Og í bil fóru
þau Ingid og liann milli Róm og
Stokkhólms i sumar. *
SIGLANDI DISKUR. — Ameríkumað-
ur sem heitir Douglas Moodie hefir
til tilbreytingar frá „fljúgandi disk-
unum“ sem svo mikið hefir verið tal-
að um síðustu árin, búið sér til „sigl-
andi disk“, sem er vafalaust ábyggi-
legra farartæki en sá fljúgandi. Þetta
frumlega „skip“ heitir „Feita Maria“
og er nær fimm metrar í þvermál og
kvað þola talsverðan sjó. — Skipstjór-
in hefir klifrað upp í sigluna til þess
að njóta útsýnis.