Fálkinn - 30.05.1958, Qupperneq 11

FÁLKINN
11
LITLA SAGAN.
RUZICKA:
Siðosti nrrníii
Já, lífið meitlar manninn, á því er
enginn vafi. Bernskuminningarnar
gleymast aldrei. Þegar Kitty var barn
liafði hún stungið sig á saumnál. Upp
frá ])vi var liún lirædd við saumnál-
ar. Ég vissi þetta ekki þegar ég bað
hennar Kitty. En ég varð þess bráð-
lega visari. Og þá var það of seint.
Og einn daginn vissi ég engin ráð.
Ég hugsaði og liugsaði til að reyna
að finna leið út úr þessum ógöngum.
Loksins fann ég leiðina. Það var sið-
asla úrræðið, sem völ var á.
Ég fór til Ijósmyndarans.
„Herra ijósmyndari, ég hefi verk-
efni handa yður, sagði ég. Þér eigið
að taka mynd af mér. Ég þarf ekki
að „vera fallegur“ á myndinni.
Enda liefði mér ekki tekist það.
Ég er cnginn sjónhverfingamaður.
Hann fór að sýsla við vélina og fægja
glerið.
„Jæja ... en þér verðið að taka af
yður hattinn.“
„Sjálfsagt —'gjarnan fyrir mér.“ Ég
tók ofan hattinn.
„Ekki nema hattinn? Hvers vegna
ekki að fara úr frakkanum?"
„Ég má til að vera í frakkanum. Mér
er kalt.“
„Þá skal ég leggja í ofninn.“
„Það stoðai- ekki. Mér er alltaf
kalt.“
„En ekki get ég tekið mynd af yð-
ur í frakkanum."
„Eins og það sé ekki hægt. Ég ætla
ekki að nota myndina sem spari-
mynd.“
„Eins og ])ér viljið. Það er á yðar
ábyrgð“
„Vitanlega. Ég skal ekki kikna und-
ir þeirri ábyrgð.“
„Jæja. Og nú verðið þér að brosa.“
Ég brosti. Hann tók myndina. Eg
borgaði og fór.
Svo liðu nokkrir dagar. Ég sótti
myndirnar og fór heim með þær.
„Kitty, nú er ég kominn með mynd-
irnar.“
„Hvaða myndir, Jóhannes?"
„Þetta átti að konia flatt upp á þig.
Ég lét taka mynd af mér. Handa þér.“
Kitty jós yfir mig þakklætinu. Svo
fór hún að skoða myndirnar. Hrökk
við og hnyklaði brúnirnar. Og innan
skamms var hún líkust myndastyttu
af hinni guðdómlegu reiði.“
„Jóhannes1. Ilvernig dettur þér í
hug að vera svona liugsunarlaus?“
„Hugsunarlaus? Hvað áttu við,
Kitty mín?“
„Leistu ekki í spcgilinn áður en þú
fórst til ljósmyndarans?"
„Auðvitað. Ég dáist alltaf að mér
í spegli.“
„Og sástu þá ekki, að á frakkanum
þínum er .... hrn ....“
„Hvað áttu við, Kitty? Ég skil þig
ekki.“
„Það vantar þrjá hnappa á frakk-
ann þinn.“
Nú létti mér.
„Guði sé lof. Loksins sástu það. Þá
hefur nefnilcga vantað siðustu þrjú
árin.“
<o>
I------------------
★ Tískumsfodír ★
NÚ NEFNUM VIÐ % BUXUR.
Aður var talað um jeans, mitt á milli
shorts og slacks, sem fer mjög vel
leggjalöngum. Þessi samstæða er frá
Italíu (Ricce). Buxurnar eru í græn-
um lit, blússan lilla og beltið orange-
litt. Einnig má nota saman rautt,
hvítt og blátt og fe'r það vel.
ALKLÆDD. — Sólfötin, síðar buxur
cg hlý blússa, veita manni öryggi í
sumarfríinu, því þá þarf ekki að ótt-
ast duttlunga veðráttlunnar, einkum
þegar sumri hallar. Dragtin frá Dior,
e<r gul sem sólskinið og hettan himin-
blá. Þegar hettunni er slegið niður
mvndir hún fallegan lausan kraga.
KRÚGER-GARÐURINN.
Framhald af bls. 5.
eru uppétnar fara þeir að leita að
grapávcxtinum, sem þeir útskúfuðu
áður.
Eini þjóðgarðurinn i Belgíu-Congo
lieitir Albert Park. Hann er vísinda-
stofun ekki síður cn þjóðgarður til
gamans. Öllu er hagað þannig, að vis-
indamenn hafi hans full not. Aðeins
nokkur liluti hans er opinn almenn-
ingi, og miklu færri koma þar en í
Kriigergarðinn.
Mozambique, öðru nafni Belgiska-
Austurafríka, stendur ekki að baki
öðrum hvað þjóðgarða. snertir. Nyrst,
þar sem nýlendan liggur að Rhodcsiu
og Nyassalandi, er Gorongosa-garð-
urinn og þar eru kynstur af villidýr-
um. Flugmenn scm fljúga liátt á leið-
inni milli Beira og Tctc, lækka flugið
vfir þessum þjóðgarði lil þess að gefa
farþegunum kost á að sjá zebra-, gnú-
og gíraffahjarðirnar, sem taka sprett-
inn þegar þær heyra í lireyflum flug-
vélarinnar. í Gorongosa er mjög til-
breylingaríkt landslag, stórar sléttur
vaxnar lágu, þéttu grasi, skógarliolt
og samfelldir skógar. Á þessum slóð-
um er svo áð sjá sem öll dýr telji sig
örugg. Ljónin sem liggja sofandi á
miðjum veginum, hreyfa sig ekki þó
að flautað sé á þau, og zebrarnir eru
meira að segja svo forvitnir, að þeir
reka hausinn inn um opna bílglugg-
ana til að snikja sælgæti. Og giraff-
inn kijjpir sér ekki upp við þótt bill
bruni framhjá, þegar hann er að éta
nýja laufið úr trjákrónunum. 1 Gor-
ongosa er mikið af flóðhestum. Stund-
um er hægt að sjá þá hundruðum sam-
an i forartjörnunum, scm þeir hafast
við í, þeir cru cins og smáhólmar,
sem mjakast áfram hægt og liægt. En
ef fugl sest á vatnið fjörgast þeir;
þeim þykir gott að ná sér í feita önd
eða þessháttar.
Hvernig mundi dýralífinu í Afríku
vera komið nú, ef ekki væru þcssi
friðlönd? Margir vísindamenn cru
þeirrar skoðunar, að ef þeirra hefði
ckki notið við, mundi fjöldi dýrateg-
unda ekki sjást i álfunni, nema
kannske á mjög afskegktum stöðum.
Veiðimennirnir mundu hafa útrýmt
þeim.
Það mun hafa verið Axel Munthe,
sem sagði, að dýrin liefðu eins mik-
inn rétt til að lifa og við. Hann sagði
líka, að réttur mannsins næði ckki
lengra en til þess að drepa skcpnu
til að bjarga sínu eigin lífi, og að sá
timi mundi koma, að maðurinn mundi
liætta að hafa gaman af að drepa
skepnur. Hver veit?
Vitið þér...?
að í Kina verður fólk að skola
ávexti og grænmeti í sjóðandi
vatni áður en það neytir þeirra?
Þetta var fyrirskipað i útvarpinu
einn góðan veðurdag og ástæðan til-
greind sú, að þessi matvæli spilltust
af geislavirku lofti, scm bærist frá
Síberíu.
að maður þarf ekki að vera í
stýrishúsinu til að stýra nýtísku
togara?
í Englandi hefir vcrið tckið upp
nýtt kerfi. Þar er stýrisvélinni stjórn-
að með rafmagni og þrýst á mismun-
andi hnappa til að hreyfa stýrið.
Áhaldið er svo litið að maður getur
haldið á þvi i lófanum og leiðsla cr
frá ])ví að stýrisvélinni. Sá sem stýrir
gctur gengið um þilfarið með áhaldið
i hendinni og stjórnað skipinu þaðan
sem hann stendur.
að nú er hægt að sjá skemmdir
á brúm á svipstundu?
Þetta er að þakka nýju cnsku tæki,
scm sést hér á myndinni. Mcð þrýsti-
lofti er hægt að stýra arminum á tæk-
inu í allar áttir, og koma vinnupall-
inum með verkamönnunum fyrir-
hafnarlitið þangað scm skcmmdin er
á brúnni. Vélin kostar yfir 5.000
sterlingspund, cn flýtir svo mikið
fyrir viðgerðunum, að talið cr að hún
borgi sig á fáeinum árum.
—O—