Fálkinn - 22.08.1958, Síða 7
FÁLKINN
7
Metro Goldwyn Mayer, sem Grace
Kelly lék hjá, gramdist a?5 missa hana,
og jjykir hart að liafa samningsbund-
inn leikara, sem félagið fær þó ekki
að nota. Og svo hafa sögur komist á
kreik um, aS félagiö ætli að nota sér
samninginn til að þvinga liana til að
fara að leika aftur. Samkvæmt samn-
ingnum getur félagið heimtað að hún
komi og fari að leika. En annað mál
er það, livort félagið vill nota sér
samninginn.
Grace Kelly hefir svokallaðan lang-
samning við Metro Goldwyn Mayer,
samning sem félögin gera við efni-
tega leikendur, sem þykja líklegir til
frama ,en sem engin leikkona vill
gera eftir að liún hefir náð frægð.
Grace var ekki orðin fræg þegar þessi
samningur var gerður. Kaup hcnnar
hækkaði að visu stúrlega eftir að hún
náði vinsældum, en samt græddi Metro
Goldwyn Mayer stórfé á henni, vegna
þess að hún var svo kauplág. A síð-
ustu tveimur myndunum, sem hún lék
i — „Svanurinn“ og „Fína fólkið
duflar“ — fékk félagið 750.000 doll-
ara í lireinan ágóða. Það er skiljan-
legt að Metro Goldwyn þyki súrt í
hrotið að sjá hana leika prinessuna
af Monte Carlo, án þess að hafa nokk-
urn eyri upp úr því.
Það var sjö ára samningur, sem
Grace Kelly hafði við félagið, og af
þeim tíma eru nú tvö ár eftir. Ef
fétagið vill tefla vinsældum sínum
í tvísýnu með ])ví að hcimta að Grace
Ivelly fari að leika aftur, þá getur
það gert það. Gróðinn mundi ekki láta
á sér standa. Reikningsfróðum mönn-
um telst svo til, að félagið hafi misst
af níu milljón dollara gróða við að
Grace rauf samninginn og giftist. Ef
félagið getur sannað þetta og gert
kröfu um 9.000.000 dollara skaðabæt-
m ,er Grace prinsessu nauðugur einn
kostur: að fara til Hollywood og
leika. Þvi að Rainier er alls ekki
maður til að borga niu milljón doll-
ara.
Þegar Grace Kelly á sínum tíma
færðist undan að taka að sér aðal-
blutverkið á rnóti Bing Crosby í
myndinni „Bak við tjöldin“ — sömu
myndinni, sem hún síðar fékk Os-
cars-verðlaunin fyrir — hótaði félag-
ið að sekta liana fyrir samningsrof.
Það stóð til að lána Paramountfélag-
inu hana í þessa mynd. Þá var það
sem Grace sagði við blaðamennina:
— Til allrar hamingju getur hann
pabbi borgað sektina fyrir mig.
Það er spurning hvort hann vildi
taka upp budduna núna. Niu mill-
jónir eru svo mikið fé, að jafnvel mr.
Kelly munar um það. Og Rainier get-
ur alls ekki borgað það. Svo að cf
Metro-Goldwyn héldi kröfu sinni til
streitu, mundi Rainier verða að sætta
sig við að Grace færi að vinna i
Hollywood, innan um þorparana og
illmennin ... eins og Rainier orðar
það.
EINS OG GAMALL SIRKUSHESTUR.
Þeir sem bcst þykjast vita fullyrða,
að prinsinn mundi ekki fá að njóta
þeirrar huggunar í harminum, að
Grace þætti sárt að þurfa að fara að
leika aftur. Þó að allt leiki í lyndi
hjá henni i hjónabandinu, er samt
líka ástatt um hana og gamlan sirk-
ushest, sem saknar lyktarinnar af
saginu á hringbrautinni: hún mundi
fagna því að fá að leika aftur. Hún
tókst öll á loft þegar einn slyngur
Monacobúi, sem liafði auglýsingavit
í kollinum ,slakk upp á þvi, að Grace
prinsessa skyldi taka þátt i auglýs-
ingakvikmynd frá Monaco — til að
draga erlenda ferðamenn að. En þó
að Monaco vanti tilfinnanlega erlend-
an gjaldeyri, ekki síst dollara, vildi
Rainier ekki taka þetta í mál. Og
þó átti prinsessan aðeins að lcika
sjálfa sig, á virðulegasta liátt.
Grace prinsessa fær daglega hundr-
uð bréfa, sem lialda minningunni um
fortiðina vakandi hjá henni. Og hún
væri undarleg manneskja ef hún þráði
ekki að hverfa til baka til sins fyrra
starfs um tíma. Þvi að þó að henni
félli ekki Hollywood, var hún kvik-
myndamanneskja í húð og hár.
George Seaton, leikstjórinn að
Oscarsmyndinni „Bak við tjöldin",
hefir sagt um hana: „Það sem mér
þykir mestu varða um Grace Kclly
er að hún er dugleg, og virkileg leik-
kona. Ég veit ekki hvort nokkur kvik-
myndaleikkona hefir tekið hlutverk
sin jafn alvarlega og hún gerir, né
veit jafn mikið og bún um leiklist."
Skiljanlega hefir hún ekki getað
gleymt öllu þessu um leið og biskup-
inn i Monaco lýsti blessuninni yfir
henni og Rainier og sagði þau vera
orðin lijón.
Rainier prins verður þá — ef
treysta má sögunum — að horfast í
augu við þá staðreynd, að Ilollywood
geri réttmæta kröfu til konunnar
hans. En liann er þegar farinn að
brynja sig gegn þeirri kröfu. Það er
sagt að hann hafi ráðið kunnan ame-
riskan fjármálaspeking, André de
Ponte, til þess að koma á skipulagi
á fjármálin i Monaco. Ponte kvað
hafa gefið honum vonir um, að kúf-
fylla ríkisfjárhirsluna og um leið
verður Rainier fær um að bjóða
,.lausnargjald“ fyrir Grace.
Önnur útgáfa af sögunni er á þessa
leið: Það er Rainier sjálfur, sem vill
láta Grace fara til Hollywood, þótt
hann taki það sárt — í þeirri von
að þetta geti orðið til þess að bæta
úr fjárhagsörðugleikunum í Monaco.
Vonir hans um að Ameríkumenn
mundu festa stórfé í Monaco eftir að
hann giftist Kelly, bruguðst gersam-
lega. Og þá er aðeins ein leið opin:
að Grace fari að vinna aftur!
En þessa söguútgáfu er hægt að
bera til baka. Svo afleitur er fjár-
bagur Monaofurstans ekki ,að hann
grípi til þessara úrræða. Prinsinn
hefir nóg að bita og brenna — þó
lionum sé um megn að borga níu
milljón dollara sekt.
Og svo hefir Grace eina afsökun
í bili. Hún á barn í vonum í mars, og
varla getur luin farið að leika fyrr
en það er afstaðið.
ENDIR.
Alvegf htisa.
Ef vatnið bólgnaði ekki út er það
frýs ,svo að ísinn hefir meiri eðlis-
þyngd en rennandi vatn, mundi ísinn
safnast fyrir á árþotnunum og smá-
þykkna þannig að árnar flæddu yfir
bakkana og mynduðu klakahcllu yfir
stór landsvæði. Þetta mundi liafa í
för með sér nýja ísöld i mörgum
löndum.
<o>
Kaupskipaflota Liberiu er orðinn
stærri en Noregs, og þó sigldi ckki
citt einasta skip undir Liberíuflággi
fyrir 9 árum. Þessi óeðlilegi vöxtur
stafar af ])vi, að Liberia leppar heim
ilisfang ýmissa erlendra siglinga-
burgeisa fyrir lágt gjald, og skipin
njóta skattfrelsis i landinu.
UM NAUTADAUÐA.
(Biskupa-annálar Jóns Egilssonar).
Anno 1504, þar um, var nautadauði
sá þriðji á Hömrum; dóu 13 naut og
viða naut á bæjum um Grimsnes. —
Þar skammt eptir, anno 1507, varð
nautadauði i Miðdal; þar dóu fyrsl
tveir hestar á páskadaginn í liesthús-
inu, og 13 naut cptir það. Árinu þar
fyrir var og nautadauði í Austurlilíð,
dóu 10 naut, anno 1500. — Anno 1580
þá varð sá þriði nautadauði á Iválf-
hóli; dóu 12 naut. Þaðan var maöur
nokkur á hesti upp til Ása, og dó
hesturinn af því þar, en nautin siðan
12. Maður einn bar þaðan nokkuð af
þessu til sins lieimilis. þar af fékk
hann mein aptan á hálsinn, og bólgu
um allar kverkarnar, svo hann var
dauður eptir fáa daga; siðan hefir
hér aldrei orðið vart við þann nauta-
dauða.
Á dögum herra Gísla kom fyrst sá
nautadauði, kapla, sauða og allra
kinda anno ... Hann kom, sá dauði,
fyrst á Reykjahóla, og hefir einatt
orðið vart við hann, allt til þessa.
Sumstaðar dóu 18, sumstaðar þaðan
af minna, 12 eður 10; svo á köplum
og sauðum og ‘llum kindum.
Anno 1508 eður þar um varð sá
annar nauta dauði á Kálfhóli; dóu 13
naut. — Anno 1552 eður þar um varð
sá hinn fyrsti nautadauði, sem menn
hafa lieyrt getið, á Kálfhóli, en sá
seinasti varð anno 1580, sem áður
er sagt.
—O—
í Lófót liefir fundist spjótsoddur,
sem vísindamenn fullyrða að sé að
minnsta kosti 4000 ára gamall. Aðeins
örfáir spjótsoddar af þessari gerð
hafa fundist á Norðurlöndum.
. <0>
I Bandarikjunum hafa verið gerð
vitaljós, sem geta brunnið samfleytt
í tuttugu ár, án þess að eldsneyti sé
bætt á.
<o>
Horfur eru á að ýmsar járnbraut-
arleiðir i Bandaríkjunum verði lagð-
ar niður á næstunni, vegna þess að
samkeppni bíla og flugvéla er orðin
svo hörð, að brautirnar ganga með
tapi.
<o>
Stóra-Bretland er eina landið i
b.eiminum, sem tekist hefir að draga
úr umferðaslysum. Þeim fer að visu
fjölgandi, en þó fækkandi i hlutfalli
við hina auknu umferð.
<o>
StokkhóJmur er eina borgin á Norð-
urlöndum, sem hefir fengið sæmilegar
neðanjarðarsamgöngur um borgina.
<o>
Samkvæmt áætlun, sem UNO hefir
íátið gera, verður ibúafjöldi jarðar-
innar í byrjun næstu aldar tvöfaldur
á við það, sem hann er í dag.
UM JARÐSKJÁLFTA.
(Biskupa-annálar Jóns Egilssonar).
Anno 1581 varð mikill jarðskjálfti
á millum krossmessu og fardaga. Þá
hröpuðu víða bæir á Rangárvöllum
og í Hvolhrepp, og mannskaði varð
þá víða, því þcir urðu undir húsun-
um: — Á Bergvaði varð undir bænum
kona, komin að falli, og tvævett barn,
er liún átti, en hún komin i jörð þá
maður hennar kom til. —• Einn maður
í Lambhaga, á millum á: bitinn brotn-
aði og kom á hálsinn á honum: og
víðar varð einn maður eður tveir
undir.
Frá öðrum jarðskjálfta sagði faðir
minn mér: liann varð i tið biskups
Gizurar, anno 1546; hann varð lika
um fardaga, og kom mestur i Ölvesi,
þvi þar hrundu víða niður bæir og
hús, en ekki minnist ég að þar yrði
neitt mannskaði, en Hjalli og allt
Hjallahverfi lirapaði. Þann sem nú
skeði seinast hirta ég ekki að skrifa,
þvi allir muna það.
—O—
ÍMSAR SLYSFARIR.
Anno 1587 rak vindur 2 skip i Sel-
vogi, 11 eða 12 menn á hvoru fyrir
sig; það skeði á skirdag, en X af þeim
báðum komumst upp undir Krýsuvik-
urberg á laugardaginn um miðjan
morgun; sumir sögðu ekki utan 8.
Anno 1569 forgekk frá Breiðaból-
stað 12-æringur, rak burt frá Eyjum
og að Þorláksliöfn; þar voru 14 menn
og komst enginn af.
Anno 1570 missti lögmaðurinn Páll
sitt skip í Vestmannaeyjum, og voru
á 13 menn; hálfum mánuði þar eptir
andaðist hann sjálfur.
Á hans dögum lierra Gísla var og
maður vcginn á Bessastöðum með
mathnif af þýskum eptirlegumanni;
])að skcði anno 1584 eða þar um.
Anno 1571 drukknaði bóndinn frá
Kaldaðarnesi, er Erlendur hét; hann
var afi sira Erlends, þar er nú; hon-
um I)arst á millum Arnarbælis og þar.
Anno 1571 drukknaði þaðan annar bú-
andi, liét Jón, mikið mannval, bróðir
síra Jóns á Ólafsvöllum.
Anno 1577 gekk af Gisli Sveinsson,
faðir síra Gvendar og allra ])eirra
systkina; en viku þar fyrir missti
hann sitt skip í Selvogi, voru á þrett-
án menn og vissi enginn hvað af varð;
það rak undan. Þrettán dögum þar
eptir, það var seinasta dag Aprilis,
þá drukknuðu fimm menn í ósnum
fyrir utan Arnarbæli, og sá sjiitli komst
af, það er Nikulás á Laugum. Á þess-
um vetri féllu frá í Hrunamanna
hrepp þrettán menn, og urðu ekki
sóttdauðir utan tveir.
Anno 1570, á dögum herra Gísla,
var Jón Grímsson 'veginn á Siðumúla
af Jóni murta Eggertssyni: stúnginn
með stikkhnifu i öxlina fyrir ofan
viðbeinið, — margt þar um rædt.
—O—