Fálkinn - 10.04.1959, Blaðsíða 5

FÁLKINN
5
Ameríski húsameistarinn Walter Gropius hefir teiknað þessi íbúðarhverfi,
sem setja nýtísku svip á Vestur- Berlín.
kg. af kjöti, 2 kg. af sykri og 1.5 kg.
af feitmeti á viku. — Hver húsmóðir
veit að maður kemst ekki af með svo
lítið, segir frú Schultze. — Og
skömmtunarseðlarnir endast ekki
nema hálfan mánuðinn. Þegar þá
þrýtur verð ég að versla við HO
(stjórnarverslunina). Til þess að gefa
hugmynd um hve mikið kostar að
versla þar, skal ég nefna að smjör-
kílóið kostar 20 mörk og kjöt-kilóið
16—20 mörk. Pund af kaffi kostar 40
mörk, súkkulaðiplata 5 mörk og pund
af pylsum C—-10 mörk.
— Ég nota kringum 100 mörk á
mánuði fyrir það sem ég fæ út á
skömmtunarseðlana. Önnur 100 mörk
fara í það, sem ég kaupi í HO-versI-
ununum eða í Vestur-Berlín.
Þá liefir frú Schultze 64 mörk eftir,
fyrir fötum og öðrum nauðsynjum.
— Einir skór kosta 100 mörk og það
sama verð ég að borga fyrir kjól,
þótt hann líti út eins og poki. Hér er
ekkert úrval af slíku.
— Ef maður er í flokknum á mað-
ur góða daga. En það eru ekki margir
sem selja sig. Okkur langaði til að
komast í sumarfrí og maðurinn minn
spurði verksmiðjuna, livort við gæt-
um ekki farið norður að Eystrasalti.
Við sjáum auglýst, að það sé hægt
að komast þangað fyrir 30 mörk. —
Núna í vetur spurðu þeir svo mann-
inn minn hvort hann vildi fara. Um
hávetur. Og fyrirvarinn var aðeins
tveir dagar.
Dobrowski að vestanverðu býr líka
í tveimur herbergjum. En ibúðin lít-
ur betur út en hin, og þar eru nýleg
húsgögn.
Dobrowski er faglærður maður og
fær 380 mörk á mánuði, eftir að skatt-
urinn er dreginn frá. En Dobrowski
fær fjórum sinnum meira fyrir sitt
mark en Schultzc fær. Fjölskyldan
borgar 65 mörk á mánuði í liúsaleigu
og ljós og hita. Frú Dobrowski þarf
100 mörk fyrir allan mat, eða helming
a( þvi sem frú Schultze þarf. —
Dobrowski tekur 50 mörk í vasapen-
inga.
— Eftir mánuð ætla ég að kaupa
hliðarvagn á mótorhjólið mitt og svo
förum við til Bayern i tveggja mán-
aða frí.
Dobrowski notar alla peninga sem
hann hefir afgangs til að bæta íbúð-
ina. — Við höfum keypl kæliskáp,
nýtt útvarpstæki og sitthvað af hús-
gögnum. Við urðum að kaupa þau
með 24 mánaða afhorgun, en nú eig-
um við þau sjálf, segir Dobrowski.
Frú Dobrowski kvartar undan að
allar vörur hækki i verði. En hún
segir: — Okkur ferst ekki að kvarta,
samanborið við andbýlingana okkar.
Fyrir stríðið versluðum við frú
Scliultze hjá sama kaupmanninum. En
nú kostar það hana stórfé ef liana
langar til að kaupa hálft kíló af kirsi-
berjum, eða ögn af kaffi.
COLA VByXKUR gjj?
KO\ A\. 8EM reií nflhin uni bœinn
44.
1) Það væri hugsanlegt að einhver kvikmyndadís tæki upp á
þvi að riða allsnakin um göturnar í Hollywood til að vekja eftir-
tekt. En til er níu alda gömul saga, um konu, sem gerði þetta
í Coventry í Englandi af eintómri göfgi. Hún hét lafði Godiva.
Maður hennar, jarlinn af Leofric var mesti harðstjóri og pindi
bæjarbúa með sköttum og álögum. Loks sneru þeir sér i neyð
sinni til hinnar mildu lafði Godivu og báðu hana um að reyna
að fá jarlinn til að sýna meiri mannúð.
2) Lafði Godiva grátbændi mann sinn um að sýna þegnum
sinum vægð og mannúð. í hálfgerðu gamni sagði hann þá, að
hann skyldi gera það ef hún vildi ríða nakin gegnum bæinn. En
það kom talsvert á liann þegar hún svaraði að hún skyldi gera
])að. Var nú ákveðinn dagur, er þessi „sýning“ skyldi fara fram.
En jarlinn lét það boð út ganga, að ef nokkur bæjarbúi sæist á
götunni eða gægðist út um glugga er Godiva riði hjá, skyldi sá
hinn sami týna lífinu.
3) Dagurinn kom og Godiva settist á bak hesti sínum og hafði
ekki annað sér til hlífðar en sítt og nukið hár. Hún reið þá leið,
sem ásikilð var. Forvitinn klæðskeri í Hertford Street stóðst ekki
freistinguna en gægðist út um gat á gluggahleranum. Hann fékk
auknefnið „Peeping Tom“ — eða „Gægju-Tumi“ og sagan segir
að liann liafi misst sjónina fyrir forvitnina.
4) Gamalt engilsaxneskt rit eftir Roger Wendower segir frá
þessum atburði. Þar er Codiva kölluð „Godgifu" eða Guðsgjöf.
í Þrenningarkirkjunni í Coventry var lengi til gluggamálverk
úr mislitu gleri, af Godivu á hestinum. Undir það var letrað: „Af
ást til þin létti ég, Leofric sköttunum af borgurunum.“ — Á
hverju ári minnast Coventryborgarar atburðarins með því að
láta einhverja fríðleiksdrós ríða um bæinn sveipaða þéttriðnu
neti.