Fálkinn - 10.04.1959, Blaðsíða 10

10
F Á L KI N N

1
I
I
BftNCSI KLUMPUR
Myndasaga fyrir börn
138.
—i Jæja, nú ætlar hann að — Það voru . . . pú-pú ... — Æ, hvað er að sjá þig, Mog-
gana af stað aftur. — Heyrðu, engir mausangúsar þarna. En ens litli. Við verðum að þvo þér.
prófessor, þú ert búinn að rann- skelfing ósar þessi reykháfur. Það er ógerningur að liafa þig
saka reykháfinn! svona og láta þig skíta allt út
— Ekki nema annan, Klump- hjá okkur.
ur minn — aðeins annan.
— Jæja, nú ferðu að lagast.
Ég get því miður ekki undið
þig, svo að þú verður að hanga
til þerris nokkra klukkutíma.
— Sæll vertu, Díll minn, og vertu velkom- — Jæja, farðu nú á stúfana, Mogens minn. — Haltu áfram, Ivlumpur — það er svo
inn. — Heyrðu, Klumpur, hvað er það sem Við skulum vona að þér takist að finna maus- dæmalaust gott að láta klóra sér á bakinu.
hangir þarna — er það letidýr? — Nei, þvi angúsana. Góða ferð! Annars var ég búinn oð lofa konunni minni
er nú ver. Þetta er bara prófessor. að flýta mér heim með ykkur.
— Jæja, þá er nú komið að henni —Hún var heldur ekki mausangúsi, en Díls- — Hún kelli mín liefir borið ýmislegt gott
Króku gömlu, að skoða hana í stækk- fjölskyldan er stór, svo að ég verð að halda á borð. Ég ætla að skreppa og vekja og sækja
unarglerinu. Prófessorinn er vandvirk- rannsókninni áfrám. Verið þið blessaðir á hann Skegg, við getum ekki án lians verið.
ur og hún er liæg. meðan, vinir mínir. . ,

* jSÍtrítlur *
— Sagði ég þctta ekki alltaf: Þú
getur valdið umferðaslysum með
svona stórgripum.
— Mér er sagt að maðurinn þinn
sé hættur að koma á drykkjustof-
urnar. Það skal slerkan vilja til að
gera það.
— Já, ég hefi alltaf verið vilja-
sterk.
Gamall róni hafði vcrið hrámsaður
í Hafnarstræti fy'rir ofurölvun, og
varðstjórinn spyr: — Getið þér lesið
og skrifað?
—- Ég kann að skrifa en ekki lesa,
svaraði róninn.
— Skrifið þér þá nafnið yðar, segir
varðstjórinn.
Róninn fékk blýant og páraði ein-
liverja „stafi“ á blað.
— Þetta getur enginn lesið. Hvað
liafið þér skrifað þarna? spurði varð-
stjórinn.
— Það veit ég ckki. Ég sagði ykk-
ur að ég kynni ekki að lesa.
Nýbakaður blaðamaður kemur á
ritstjórnina. Hann hafði verið sendur
lil að skrifa viðtal við einn sextúgán.
Ritstjórinn: — Jæja, hvað sagði
hann þá.
— Ekki eitt orð.
— Gott. Skrifið þér einn dálk um
hann.
—- Hvað heldurðu að fari bcst við
fjólubláa kjólinn minn?
— Litblindur herra.
— Alma, hefirðu ekki séð annan
sokkinn minn?