Fálkinn - 09.10.1959, Blaðsíða 6

6
FÁLKINN
Þann 1. nóv. 1955 heyrðist spreng-
ing rjúfa morgunkyrrðina fyrir ut-
an Denver, um kl. 8.30, og blossar
lýstu upp landið í margra kílómetra
fjarlægð, en farþegaflugvél frá Uni-
ted Airlines sást hrapa til jarðar
og splundrast. Fórust 44 farþegar
Janúarmorguninn einn 1957 gekk
Jack Graham, 25 ára, síðustu 30
skrefin úr klefanum sínum inn í
aftökuklefann, og nokkrum mínút-
um síðar var hann liðið lík.
Milli láts hinna 44 farþega og af-
töku Grahams gerist saga af vís-
indalegu lögreglustarfi, sem sýnir
☆
Federal Bureau of Investi-
gation (F.B.I.) nefnist allsherj-
ar rannsóknarlögregla Banda-
ríkjanna, og er hún deild inn-
an dómsmálaráSuneytisins í
Washington. Flest meiri hátt-
ar glæpamál í Bandaríkjunum
koma til kasta þessarar stofn-
unar, sem talin er skara fram
úr öllum samskonar stofnun-
um nú á dögum. — Fálkinn
segir hér frá nokkrum fræg-
um glæpum, sem FBI hefur
haft afskipti af, og er fyrsti
þátturinn um:
rœfur ^lckwat cfátur
að glæpamaðurinn á erfitt með að
leyna sér gagnvart góðri lögreglu
— og að FBI — ameríska lögregl-
an — kafnar ekki undir kjörorðinu,
sem hún tók sér eftir „rauðstökk-
unum“ í Canada: „Við náum alltaf
í manninn!“
Stundum getur það tekið tuttugu
ár að leiða sannleikann í ljós, eins
og þegar verið var að fást við Brink-
bófana, stundum mánuði, eins og
eltingarleikurinn við John Dillin-
ger, stundum fáeina daga, eins og
málið um vítisvélina í flugvélinni
-— en á endanum er hægt að skeyta
allar agnirnar í getþrautinni sam-
an, og þá kemur fram mynd af
bófa, bankaræningja eða — eins og
tilfellið með John Graham — af
illmenni, sem ekki vílar fyrir sér
að drepa fjölda fólks, er ekkert hef-
ur til saka unnið.
Þegar það upplýstist, að vélin
sem hrapaði hafði látið í loft 10
mínútum á eftir áætlun, áleiðis til
Portland, Oregon, var FBI kvatt á
vettvang, eins og venjulega þegar
flugslys verða. Sérfræðingum er fal-
ið að þekkja líkin og komast að
ástæðunni fyrir slysinu. Engan grun-
um. Það síðastnefnda var talið mjög
ósennilegt.
VÉLIN SETT SAMAN.
Fyrst var reiknuð út stefna vél-
arinnar frá því að sprengingin varð
og þangað sem flaktið lenti. Var
svæðinu skipt í smáreiti og hver
agnarögn úr vélinni tínd saman og
raðað niður eftir fundarstaðnum.
Stélið af vélinni var lítt skemmt
og líkast og það hefði verið skorið
af með hníf. Það fannst 1 km frá
framhlutanum og hreyflunum. Nú
var eftirlíking af vélinni smíðuð úr
tré í geymsluhúsi í Dever og allt,
sem fundizt hafði, fest á réttan
stað í trévélinni.
Þannig komst eyðilagða vélin
saman. En eitt þótti skrítið, að ekki
fannst nein ögn úr kringum fer-
metra af hægri hluta vélarinnar,
skammt fyrir framan stýrið. Á þeim
stað hafði geymsluhólf nr. 4 verið
í vélinni ....
Það kom í Ijós, að á þessum stað
hafði málmurinn í vélbúknum orð-
ið fyrir þrýstingi út, sem var meiri
en þrýstingurinn, sem myndaðist
við fall vélarinnar í hrapinu. Kring-
um gatið voru málmflísar, sem voru
svartar öðrumegin, eða með hvít-
gráu efni. Ein flísin hafði stungizt
IVIóðurmorðinginn Graham
aði í fyrstu, að hér væri um glæp
að ræða.
Sérfræðingarnir komu frá Wash-
ington daginn eftir. í vélinni sem
hrapað höfðu verið 35 farþegar og
9 manna áhöfn. Níu líkin var hægt
að þekkja af gripum, sem fundust
á þeim, 21 þekktust af fingraförum
sem FBI átti í fórum sínum, m. a.
fingraför kanadiskra hjóna, sem
sótt höfðu um ríkisborgararétt í
Bandaríkjunum og fingraför lögð
með umsókninni, fimm vegna þess
að þeir höfðu starfað í hernum og
hinir vegna þess að þeir höfðu unn-
ið opinber störf. Síðan var farið að
rannsaka hvort slysið stafaði af
hreyfilbilun, gáleysi eða spellvirkj-
Aðalskrifstofa FBI í Pennsylvania Avenue í Washington DC Þessi stofnun
er deild innan dómsmálaráðuneytisins.
gegnum skó og fatnað. Engin
sprenging í hreyflunum hefði getað
framleitt orku til þess. Þess vegna
var því slegið föstu, að sprenging
hefði orðið þarna í geymsluhólfi
nr. 4! Þess vegna hlaut sprengiefni
að hafa verið geymt þarna í hólf-
inu.
VAR UM SPELLVIRKI
AÐ RÆÐA?
Þann 7. nóv. hófst rannsókn á
því, hvort spellvirki hefði valdið
slysinu. Um 200 menn voru settir
til að rannsaka þetta. Þeir kynntu
sér sögu allra farþeganna og heim-
ilisástæður þeirra. Ekkert benti til
þess að farþegarnir hefðu haft
spengiefni í farangri sínum. Þess
vegna var nú hallazt að því, að
einhver farþeginn hefði átt óvini,
sem vildu koma honum fyrir kattar-
nef og ekki settu fyrir sig þó það
yrði 43 öðrum farþegum að bana.
Rannsóknin varð til þess, að lög-
reglan fór að beina athygli að 25
ára gömlum pilti, er hét Jack Gra-
ham.
Þegar lögreglan var að kynna sér
farþegana, sem farizt höfðu, hafði
hún m. a. heimsótt Graham, eins
og aðra ættingja hinna látnu. Hann
átti heima í Denver, átti konu og
tvö börn. Svaraði hann öllum spurn-
ingum greiðlega. Jú, það var rétt,
að þau hjónin höfðu fylgt móður
hans, frú Daisie King, á flugvöll-
inn. Á heimleiðinni höfðu þau heyrt
talað um flugslys, en ekki sett það
í samband við flugvélina, sem þau
voru að kveðja fyrir stuttu. Það
var ekki fyrr en þau voru komin
heim, að þau heyrðu í útvarpinu
hvaða flugvél hafði farizt, og þegar
verið var að lesa skrána yfir hina
látnu, hafði liðið yfir hann, er hann
heyrði nafn frú Daisie King.
Vissi Graham nokkuð, hvaða far-
angur frú King hafði meðferðis?
— Nei, hún gekk alltaf frá dótinu
Jack Graham, maðurinn, sem varð
44 manns dð bana til þess að reyna
að sölsa líftryggingarfé fyrir móður
sína.
sínu sjálf, en hann vissi, að hún
hafði haft með sér litla byssu og
skotfæri, vegna þess að hún ætlaði
á veiðar í Alaska. „
Daginn eftir var frú Graham yfir-
heyrð, — hún hafði ekki verið
heima þegar lögreglan kom, dag-
inn áður. Það var rétt, að frú Gra-
ham gekk alltaf frá dótinu sínu
sjálf, sagði hún. En hún bætti því
við, að maðurinn hennar hefði haft
með sér svolitla gjöf handa móður
sinni, — hún hafði séð hann með
böggulinn í hendinni rétt áður en
þau óku út á flugvöllinn. Hún vissi
ekki, hvort hann hafði stungið hon-
um í töskuna hennar eða afhent
henni sjálfri hann.
FBI-mennirir urðu hissa. Graham
hafði ekki minnzt einu orði á þenn-
an böggul. Einn nágranninn sagði
hinsvegar, að Graham hefði nokkr-
um dögum áður talað um að hann
ætlaði að gefa móðru sinni kassa
með tréskurðarverkfærum. Hún
skar. nefnilega muni úr tré.
Aðeins tvær verzlanir í Denver
seldur þannig kassa. FBI fór í báð-
ar verzlanirnar. Hvorug þeirra hafði
selt svona kassa í október. Þarna
var veila í sögu Grahams.
SNARAN DREGST SAMAN.
Hann var yfirheyrður á ný og
neitaði nú að hafa afhent móður
sinni nokkurn böggul, en játaði, að
hann hefði ætlað sér að gera það.
Var beðið um leyfi til að gera hús-
rannsókn hjá honum og hann am-
aðist ekki við því. Sama dag kom
framhaldsskýrsla um rannsókn á
vélinni. Fleiri sannanir bentu til