Fálkinn - 30.11.1960, Blaðsíða 16

HVAIIHISIIHIÆSIII Mll?
21. MARZ -
20. APRÍL
21. APRÍL-
21. MAÍ
22. MAÍ
21. JÚNÍ
22. JÚNÍ
22. JÚLÍ
23. JÚLÍ -
23. ÁGÚST
24. ÁGÚST-
23. SEPT.
24. SEPT,—
23. OKT.
24. OKT..—
22. NÓV.
23. NÖV. —
21. DES.
22. DE5. —
20. JAN.
21. JAN. -
18. FEBR.
19. FEBR. —
20. MARZ
STJÖRN USPÁIN
HrútsmerkiS.
Þér skuluð ekki hvika hið minnsta frá hugmyndum yðar
og stefnu í þessari viku og láta ekki gagnrýni annarra hafa
áhrif á yður. Þér eruð á réttri braut og stjörnurnar eru
yður hliðhollar. Á sviði ástarmálanna verður næsta vika
erfiður tími, — tími vonar og ótta.
Ef yður geðjast vel að eftirvæntingu og spenningi, þá
mun yður ekki leiðast í næstu viku. Þér skuluð ekki hika
við að reyna nýjar leiðir og taka djarflegar ákvarðanir.
Pyrir ungt fólk verður vikan rómantísk, en þar verður á
ferðinni rómantík, sem varhugavert er að taka of há-
tíðlega.
Tvíburamerkið.
Vikan verður erilsöm, en lífleg. Það eru miklar breytingar
að gerast I lífi yðar. Það var mál til komið að þér breyttuð
viðhorfi yðar til ýmissa mála. Eftir helgina mun gamall
vinur yðar leita á náðir yðar og þér skuluð hjáipa honum,
þótt þér eigið erfitt. með það.
Krabbamerkið.
Þér hafið víst verið einum of örlátur og bjartsýnn i pen-
ingamálunum í seinni tíð, og nú er tími reikningskilanna
kominn. Það er þó ekki nauðsynlegt að tileinka sér and-
stæða öfga og gerast nirfill. Hinn gullni meðalvegur er
jafnan happasælastur, en er vandrataður.
Ljónsmerkið.
Eftir annir og erfiði undangenginna vikna, fáið þér nú
loksins betri tíma og getið því sinnt hugðarefnum yðar.
Þér mættuð gjarnan vera örlítið ákveðnari á vinnustað.
Það mun veita yður aukna virðingu og traust.. Á laugar-
daginn berast skemmtilega óvænt tíðindi.
Jómfrúarmerkið.
Þér verðið fyrir miklu baktali, sem stafar af einhverju,
sem þér hafið gert eða sagt í ógáti. Látið það sem vind um
eyrun þjóta og hafið ekki áhyggjur af því. Rógburðurinn
þagnar smátt og smátt, ef þér látið eins og ekkerfc hafi
ískorizt og komið fram eins og þér eruð vanur.
Vogarmerkið.
Margvísleg vandamál verða á vegi yðar í þessari viku,
en yður mun takast að leysa þau öll á giftusamlegan hátfc.
Þér skuluð ekki hika við að ráðfæra yður við aðra, en
vandið þó vel vai trúnaðarmanna yðar. Á laugardag eða
mánudag býðst yður tækifæri, sem þér skuluð taka á stund-
inni.
Drekamerkið:
Þér skuluð ekki örvænta, þótt. persóna, sem yður er mjög
kær, hagi sér vægast sagt einkennilega þessa dagana. Þetta
líður hjá fyrr en varir. í vikulokin kemur dálítið óvænt
fyrir, sem snertir yður persónulega. Það gerist á opinberum
stað í viðurvisfc fjölda manna.
BogmaSurinn.
Yður mun finnast vikan heldur hversdagsleg og viðburða-
snauð, en litlu atvikin geta líka haft sína þýðingu og verið
skemmtileg engu síður en hinir stórfenglegu atburðir. I
ástamálum verður vikan hagstæð, sérstaklega fyrir ungt fólk,
og þá, sem eru ungir í anda.
Geitarmerkið.
Það birtir í ríkum mæli í lífi yðar þessa viku. Ollum
erfiðleikum og hindrunum er skyndilega rutt úr vegi. Þér
fáið góð tilboð, en þér skuluð þó íhuga vendilega, hvort
þau henta yður vel. Heimilislífið verður dálítið erfitfc, en
yður mun takast að kippa því í lag með réttum skilningi.
Vatnsberamerkið.
Yður hættir fcil að hafa eilítið ákveðnar skoðanir og setja
þær fram á þann hátt, að svo virðist. sem þér álítið engan
vita betur en einmitt yður sjálfan. Þetta hefur særandi og
óþægileg áhrif á þá, sem umgangast yður. Reynið að taka
meira tillit til skoðana og hugmynda annarra.
Fiskamerkið.
Ef yður tekst að skilja hismið frá kjarnanum, verður
þetta Ijómandi góð vika. Varizt að fara út á braut, sem
þér hafið ekki nægilega þekkingu á, og reynið heldur að
einbeita kröftum yðar að því, sem er yðar rétta svið. Því
fyrr sem menn viðurkenna mistök sín, því betra.
— Þú skilur, Kata, að þetta veldur
þér mikilli kvöl. Ég ætla mér ekki að
gera sem minnst úr málinu, það er
heldur ekki nein ástæða til þess. Manstu
kvöldið, sem ég kom heim til þín, til
þess að biðja þig um að reyna að hindra
að Frank færi hingað?
Hún kinkaði kolli og hann hélt áfram:
— Ég sagði þér, að ég hefði áhyggjur
af honum. Ég var hræddur um að hann
yrði þá og þegar að aumingja. Ég held
enn, að ég hafi haft rétt fyrir mér Þá.
Ef hann hefði farið á hressingarhæli
og fengið hvíld, mundi hann líklega líta
öðrum augum á margt núna. En eins
og þú veizt, var hann ófáanlegur til
að taka sér hvíld. Hann krafðist þess
að taka að sér erindið hérna, og því
miður kom á daginn, að hann vildi kom-
ast hingað til þess að gefa ákveðnar.
upplýsingar.
Hún vætti varirnar og sagði hásróma:
— Hvað áttu við með „þeim“, Adrian.
Það kom hörkusvipur á andlitið. —
Ég á við vini hans bak við járntjaldið.
— Ég trúi því ekki, hvíslaði hún. —
Frank mundi aldrei gera slíkt. Hann
gat það ekki, þó hann hefði viljað!
Hvernig dirfist þú að gefa þetta í skyn?
Hann mundi aldrei geta svikið land
sitt. — Hann mundi fúslega hafa gengið
út í opinn dauðann fyrir það! Sir Alex-
ander sagði mér, að hann væri einn
af beztu og trúustu samverkamönnum,
sem hann hefði nokkurn tíma haft.
— Jæja, þú hefur haft samband við
sir Alexander? Kannske hann hafi sent
þig hingað? sagði Freda hvöss.
Það var Adrian sem svaraði: — Það
er ofur eðlilegt, Freda. Þegar Frank
hvarf, urðu þeir að ná sambandi við
ættingja hans.
Hann sneri sér að Kötu: — Hafði sir
Alexander nokkurn grun? Ég hef oft
verið að velta þvi fyrir mér.
— Það hafði hann vitanlega ekki.
Hann þekkti Frank. Honum hefði aldrei
getað dottið í hug, að gruna hann! Rödd
hennar var sár. — Hvað ætlið þið að
telja mér trú um? Þú sagðir, að Frank
hefði horfið í eyðimörkinni meðan þú
varst að ná í hjálp. Hvernig ættir þú
að geta vitað nokkuð um það, sem gerð-
ist þar á eftir? Eða er öll flugusagan
þín kannske lygi? Var það ekki þannig,
sem þetta gerðist?
Hann gekk út að dyraglugganum og
kveikti sér í vindlingi. Nú sneri hann
bakinu að henni meðan hann talaði.
— Ég játa, að ég sagði þér ekki satt,
Kata. Ég reyndi að bjarga mannorði
bróður þíns. Mér þótti — og þykir —
mjög vænt um hann, og auk þess hugs-
aði ég til þín. Ég vildi ekki, að þú
skyldir líða fyrir það að bróðir þinn
sveik land sitt sjálfviljugur og gekk
í þjónustu þeirra fyrir handan járn-
tjaldið -— kannske til að skaða sitt eigið
land. Ég hélt að það væri skárra, að
hann yrði talinn dáinn.
— Ég trúi ekki einu orði af því, sem
þú ert að segja!
— Gerirðu það ekki? .... Hann sneri