Fálkinn - 10.10.1962, Blaðsíða 7

„kristilegur" að gefa sér bækl-
ing. — Mér finnst þetta bréf
frúarinnar táknrænt fyrir ís-
lendinga. Við erum orðnir svo
djúpt sokknir í fen veraldar-
hyggju og Mammonsdýrkun-
ar, að það fer í taugarnar á
okkur, ef einhver samborgari
okkar gerist svo djarfur að
„trufla heimilisfriðinn“ með
því að bjóða bækling, sem
vekur okkur til umhugsunar
um lífið og trúmálin. Að sjálf-
sögðu skal ég viðurkenna, að
sumir af sértrúarflokkunum
eru ofstækisfullir og miður
heppilegir, en mér finnst það
skylda okkar að sýna þeim
meðbræðrum umburðarlyndi,
sem leggja á sig mikið erfiði
við að reyna að bæta líf okkar
og vísa okkur réttan veg.
Einn umburðarlyndur.
Kurteisi.
Heiðraða blað. — Mig lang-
ar til þess að fá svar við eftir-
farandi spurningum í þætti
yðar, Pósthólfinu: 1) Þegar
komið er inn á læknabiðstofu,
finnst mér eðlilegt, að sá sem
kemur inn, bjóði góðan dag
og hinir sem fyrir eru taki
undir kveðju hans. Ég hef
gert þetta nokkrum sinnum,
en enginn hefur tekið undir.
Ég veit vel, að það þykir ekki
fínt nú á dögum að vera
kurteis, en öllu eru takmörk
sett. Hef ég rétt eða rangt
fyrir mér? 2) Þegar ég kem
inn til læknisins kann ég ekki
við að setjast fyrr en hann
býður mér sæti, en því gleym-
ir hann mjög oft, svo að ég
hef stundum orðið að standa.
Ber læknum ekki að bjóða
viðskiptavinum sínum sæti,
þegar þeir heimsækja þá á
stofur þeirra? 3) Er það ekki
orðið úrelt að þakka hús-
ráðendum með handabandi
fyrir matinn, þegar maður
hefur snætt hjá ókunnugu
fólki? Er ekki nóg að þakka
fyrir sig munnlega um leið og
maður stendur upp?
Með von um skjót og góð
svör.
O. B.
Svar:
ÞaÖ er rétt sem O. B. segir,
aö ekki þykir fínt nú á dögum
aö vera kurteis. Þaö er mikill
misbrestur á því, aö fólk kunni
almenna kurteisi, og eiga heim-
ilin aö sjálfsögöu mesta sök á
því. Einhvers staöar hefur komiö
fram sú uppástunga aö kenna
kurteisi í skólum og yröi þaö
án efa til bóta. Viö munum nú
Zeitast viö aö svara spurning-
unum eftir beztu getu, en viö
viljum benda bréfritara á bókina
„Kurteisi“ eftir Rannveigu Smith
í þessu sambandi: 1) Ekki finnst
okkur ástœöa til aö bjóöa góöan
dag á ZœknabiÖstofum. Lækna-
biöstofur eru eins og hver annar
opinber staöur. Engum dettur til
dæmis í hug, aö bjóöa góöan
dag, þegar hann gengur upp í
strœtisvagn. 2) Þér getiö
óhrædd fengiö yöur sæti hjá
lœkninum, án þess aö hann bjóöi
yöur þaö. Læknar eiga yfirleitt
mjög annríkt og þess vegna er
ekki nema von, aö þeir gleymi
lítilræöi eins og þessu. 3) ÞaÖ
hefur veriö sérstök venja hér
á Noröurlöndum (einna mest út-
breidd í Svíþjóö) aö þakka sér-
staklega fyrir matinn, þegar
staöiö er upp frá boröum. En
notkun þessarar venju fer nú
síminnkandi. Nú á dpgum láta
margir sér nœgja aö þakka
aöeins fyrir sig, um leiö og
þeir fara, og reikna þá meö, aö
maturinn sé þar innifalinn. En
ef þér viljiö vera kurteis, þá skal
yöur ráölagt aö þakka fyrir
yöur meö handabandi. Enn þá er
til fólk, sem mundi álíta þaö
grófustu ókurteisi aö þakka ekki
fyrir matinn meö handabandi.
Huglækningar.
Kæri Fálki.
Um leið og ég þakka viðtal-
ið við Ólaf Tryggvason og
unga miðilinn, langar mig til
að fá upplýsingar um, hvort
Ólafur sé staddur hér í Rvík.,
hvort hann komi hingað oft
og hvar sé hægt að ná í hann
þá. Er hann annars búsettur
á Akureyri?
Með beztu kveðjum.
A. F.
Svar:
Fjölmargir liafa hringt til okk-
ar og spurt sömu spurningar og
A. F. Þaö sem viö vitum i þessu
máli er, aö Ólafur Tryggvason
er búsettur á Akureyri og stúlk-
urnar á símstööinni vita áreiöan-
lega livar hann býr. Hann var
staddur hér í bænum, þegar viö-
taliö var tekiö, en fór aftur
noröur skömmu síöar.