Fálkinn - 06.02.1963, Qupperneq 5

úrklippusafnið
Sendið okkur spaugilegar
klausur, sem þér rekizt á í
blöðum og tímaritum. Þér
fáið blaðið, sem klausa yðar
birtist í, sent ókeypis heim.
I Trésmiður um þritugt vantar ,,
; herbergi með skáp. Vanur úti 61
landi. Simi 18420. • I
Vísir 18. jan. ’63.
Send.: Steinunn Ingimarsd.
i tJnglingur.öskast i sveit á Suð- j
kóm nr. 42 eða 43. Sími 11078. I
urlandi. S!mí'i37162. 1
Vísir 7. jan. ’63.
Send.: Ægir f. Ellertsson.
Lesbók Morgunbl. 26. jan. 63. Sendandi: Jón R. Stefánsson.
og meðan hann beið lifláts
sins buðu vinir hans honum
að hjálpa honum til þess að
flýja. Sögðust þeir geta mút-
að fangavörðunum og siðan
útvegað honum samastað' í
Þessalíu.
En Súkrates kaus heldur að
verja líf sitt og Ivugrakkur
tæmdi hann eiturbikarinn, I
sem batt endi á göfugusta
mannslif sögunnar. Þegar
Morgunblaðið 12. jan. ’63.
Sendandi: Guðrún Pétursd.
Logregluþjónarnir
Enskar venjur hafa oftar
en einu sinni komið mönnum
í bobba. Fyrir rúmu ári
brauzt Kenneth Smith út úr
fangelsi í Crewe á Englandi.
Hann fannst ekki og gat náð
í peninga og borgaralegan
klæðnað. Síðan fór hann inn á
járnbrautarstöð bæjarins og
ætlaði að kaupa sér farmiða
til Lundúna. En á meðan hann
stóð á brautarpallinum og
beið eftir lestinni, greip lög-
regluþjónn í handlegginn á
honum. Lögregluþjóninn
Predikarinn og púkinn
Gott er að lifa
lengi.
Ég hélt nú að gott
líf væri alltaf nógu
langt.
Geri gat í eyrun
’ fyrir eyrnalokka. Sárs-,
aukalaust. Pantið i síma
3 59 49.
1 , ................
Morgunblaðið: 9. jan. ’63.
Sendandi: Aslákur.
Reyktir
Bringukoilar
bústnir og
búggí vúggí.
Blóuii íslenzkrar
kjötmenningar.
KJÖIBÚÐ K.E.A.
Dagur 12. des. ’2.
Sendandi: S. S.
IjARNARB WT
MUSICA NOVA
Circus
Vísir 7. jan. ’63.
Sendandi: R. S. V.
hafði grunað ýmislegt, þegar
hann sá manninn taka upp úr
vasa sínum sígarettupappír og
tóbak, en á sígarettupappírn-
um hafði hann lesið skýrt:
„Aðeins fyrir fanga hennar há-
tignar.“
Kaffihúsin
Hann kom inn á eitt af þess-
um nýtízku kaffihúsum og
fékk sér einn kaffibolla, með-
alsterkan.
Kaffimaskínan hamaðist og
loksins kom kaffið og ung
frauka setti bollann fyrir
framan hann.
Hann bragðaði á kaffinu en
spýtti því óðar út úr sér aftur
og sagði við fraukuna:
— Heyrið þér, kaffið er
ekkert nema korgur. Hvað á
það eiginlega að þýða?
— Hef ekki hugmynd um
það, ljúfurinn, ég er ráðin
hér sem afgreiðslustúlka en
ekki sem spákona.
Arkitektarnir
Við eigum oft í eríiðleik-
um við arkitektana, en þeir
eiga nú líka oft í erfiðleikum
með okkur.
Þannig var það, að einn af
kaupsýslumönnum þessarar
borgar bað arkitekt að koma
á sinn fund. Hann ætlaði að
fara að reisa hús rétt utan við
borgina. En arkitektinum
gekk dálítið erfiðlega að
skilja hvernig hann vildi hafa
húsið, Loksins spurði hann í
örvæntingu:
— Getið þér gefið mér ein-
hverja ákveðna hugmynd um,
hvernig þér viljið að húsið
líti út?
— Ójú, anzaði kaupsýslu-
maðurinn, húsið þarf einmitt
að vera í stíl við gamla hurð-
arhúninn, sem konan mín
keypti í Feneyjum í fyrra
sumar.
Verzlunin
Svo er sagt ,að verzlun ein
hér í bæ, láti afgreiðslufólkið
bóka hvers vegna tilvonandi
viðskiptavinir fari út úr búð-
inni án þess að kaupa. Einn
daginn kom gömul kona og
leit á svartan klæðnað á sjálfa
sig en keypti ekki neitt. Þá
var bókað: „Konan skoðaði
svartan klæðnað. Keypti ekk-
ert. Eiginmaður hennar er
ekki dauður enn.“
DONIMI
Gömlu deilurnar
milli norðurs og suð-
urs, austurs og vest-
urs, eru enn við lýði.
Nú kallast þær bara
bridge.
íþróttamyndin
Hann var að leika golf og
á eftir honum kom maður sem
dró dívan — já heilan dívan
á hjólum. Dívaninn var hlað-
inn golfkylfum og kúlum. Það
var þess vegna ekki svo und-
arlegt, þótt annar golfleik-
ari spyrði hann:
— Af hverju læturðu strák-
inn draga dívan? Og hvað
borgar þú honum fyrir hring-
inn?
— Þetta er sko enginn vana-
legur vikapiltur, svaraði hinn,
þetta er sálkönnuðurinn minn.
sá bezti
Saga þessi gerðist, þegar ástandx'ð var i
algleymingi. Lögreglufulltrúinn sat á skrif-
stofunni sinni, þegar síminn hringdi.
— Halló, þú getur víst ekki reddað mér, ég er í ógur-
legum vandrœðum, nefnilega kœrastinn minn er horfinn og
ég veit ekkert hvað af honum hefur orðið. Við hittumst á
Borginni fyrir hálfum mánuði, og ég varð svo skotinn, að
ég bara get ekki . . . bara get ekki . . .
— Munið þér númerið á herdeildinni hans?
— Nei, en það voru þrjár strípur á hægri handleggnum
á honum. Hann var svo herðabreiður! Hann er Kani.
— En getið þér þá sagt mér hvað hann heitir?
— Nei, því er nú ver og miður, en ég mundi sjálfsagt
kannast við nafnið ef ég heyrði það aftur.
VÍSNAKEPPNI FÁLKANS
Enn er tækifæri til þess að senda botna við síðasta
fyrripart. Okkur hafa þegar borizt nokkrir og eru
sumir þeirra góðir. Sýnið snilli ykkar. Sendið strax
í pósthólf 1411 botna.
Siðasti fyrripartur hljóðaði:
Aldrei sína blíðu bauð
bölvuðum erkiklaufum.
FÁLKINN
5