Fálkinn - 24.08.1964, Blaðsíða 21

Svo hjálpa systurnar við síðustu ráðstafanirnar:
Að hnýta sloppinn og svuntuna á skurðlækninn.
Sjúklingurinn hefur verið svæfð-
ur og systir Eulalía, príórinnan,
gengur frá leiðslu, sem flytur
saltvatn í æð. Ef skyndilega
verður mikill blóðmissir er hægt
að notast við saltvatnið, þar til
búið er að ganga frá blóð-
gjafartækjunum.
Hreinlæti og sótthreinsun eru
fyrstu og síðustu boðorðin á
hverri skurðstofu. Ekki veit ég,
hve lengi Jónas sat við vaskinn
og þvoði sér, en hafi hann ekki
verið orðinn hreinn, um það er
lauk, veit ég ekki hvernig á
að fara að
saman á spítalanum Jónas og Richard Thors,
sem einnig nýtur mjög mikils álits fyrir
leikni sína sem skurðlæknir.
— Þegar Richard aðstoðar mig við upp-
skurði, segir hann við mig, að ég hafi heims-
ins bezta aðstoðarlækni, segir Jónas og bros-
ir. — Öll samvinna okkar er með ágætum,
en hann er í fríi núna og í dag verður Jósef
Ólafsson mér til aðstoðar. Hann er ungur
hafnfirzkur lyflæknir, prýðilegur samstarfs-
maður.
Við göngum upp á aðra hæð spítalans, þar
Klukkan er hálf átta að
morgni. Jónas heldur af
stað í vinnuna frá húsi sínu
á Kirkjuvegi 4.
f
Við erum staddir utan við húsið að Kirkjuvegi 4 í Hafnarfirði.
Klukkan er tæplega hálf átta að morgni ónefnds sumardags. Við
bíðum þess að útidyrnar opnist og húsbóndinn gangi niður tröpp-
urnar, eins og hann gerir klukkan hálf átta að morgni hvers
virks dags árið um kring, nema þegar hann tekur sér sumar-
leyfi. Og við þurfum ekki lengi að bíða ....
Klukkan nákvæmlega hálf átta opnuðust útidyrnar og út kom
hávaxinn maður, með svart hár, þrekvaxinn, án þess að vera
feitur. Hann staðnæmist ögn á efstu tröppunni, gáir til veðurs,
gengur síðan niður tröppurnar, út Kirkjuveginn, niður á Strand-
götuna, suður hana, síðan upp á Suðurgötuna og gengur hana
þar til hann kemur að Sánkti Jósefsspítalanum. Þar gengur hann
inn. Starfsdagurinn er hafinn.
Það er engan asa að sjá á honum alla jafna, þegar hann geng-
ur þessa leið. Hann virðist alveg rólegur, eins og bókavörður,
sem er á leiðinni til starfs síns innan um rykfallnar bækur. Þá,
sem vita ekki, að þar fer einn kunnasti og leiknasti kvenlæknir
landsins, getur tæplega rennt grun í, að innan skamms hefji þessi
maður baráttu upp á líf og dauða — misjafnlega tvísýna að vísu
— með skurðhnífinn að vopni og síðan taki við erfiður starfs-
dagur á lækningastofu og spítala, hvíldarlaust fram yfir venju-
legan kvöldverðartíma,
Við fylgjumst þennan spöl með Jónasi Bjarnasyni lækni, því
við vissum, að þegar starfið sjálft tæki við, yrði ekki mikill tími
til spjalls. Þeir dagar munu fáir, sem Jónas þarf ekki að skera
upp að morgni og suma dagana tvo fremur en einn. Þeir starfa