Fálkinn - 12.07.1965, Blaðsíða 17

yrðu konur eða börn, þá var
hann viss um, að það kæmi
ekki til með að hvíla þungt
á honum. Ef herra Jórdan að-
eins dæi, þá gæti Myron Hett-
inger lifað lífi sínu sem fyrr.
Svo einfalt var þetta.
Klukkan fimm stóð endur-
skoðandinn upp frá skrifborði
sínu með alla erfiðleika dags-
ins að baki sér. Hann gekk út
frá skrifstofunni stóð nokkra
stund á gangstéttinni fyrir
utan, andaði að sér hreinu loft-
inu og íhugaði aðstæðurnar.
Hann hafði enga löngun til þess
að fara heim. Hann hafði unn-
ið afrek, hann hafði leyst óleys-
anlegt vandamál...
Það kynni að vera þægilegt
að eyða kvöldinu heima hjá
Elannóru, en ekki að sama
skapi hátíðlegt. Það sem hann
hafði þörf fyrir var kvöldstund
á heimili Sheilu Bix. En hann
kærði sig varla um að breyta
út af venjunni: Mánudagar og
föstudagar hjá Sheilu, annars
heima.
Á hinn bóginn hafði svo sem
breytt út af venju í dag, — út-
borgunarvenjunni. Hvers vegna
þá ekki að bylta deginum al-
gerlega?
Hann gekk inn í símaklefa
og hringdi til konu sinnar.
— Ég verð nokkrar klukku-
stundir í bænum, sagði hann.
•— Ég hafði ekki tíma til þess
fyrr.
— En þú ert vanur að vera
heima á fimmtudögum, sagði
hún.
— Ég veit það. En þetta er
áríðandi.
Konan hans var ekki að
spyrja. Hún spurði ekki hvað
væri á seyði. Hún var hin full-
komna eiginkona. Hann sá, að
hún elskaði hann, sem auðvitað
var satt, og hann sá að hann
elskaði hana, sem auðvitað var
haugalýgi. Svo lagði hann tól-
ið á, gekk út á gangstéttina
og náði sér í leigubíl. Hann bað
bílstjórann að keyra í 36. stræti,
nokkrar húslengdir frá Central
Park .
Byggingin var gamalt múr-
steinshús með fjórum íbúðum,
einni á hverri hæð. íbúð Sheilu
var á þriðju hæð. Hún kostaði
120 dollara á mánuði, honum
líkaði verðið vel.
Myron Hettinger gekk upp
tröppurnar og stanzaði til þess
að blása mæðinni fyrir utan
dyrnar hjá hjákonunni. Síðan
tóankaði hann, en það var ekki
opnað. Þá hringdi hann, sem
hann þó gerði venjulega ekki,
en það var heldur ekki opnað
þá.
Hefði þetta verið á mánu-
degi eða föstudegi hefði Myron
Hettinger með fullum rétti get-
að orðið ergilegur. En hann
var rólegur. Sheila Bix átti
auðvitað ekki von á honum,
svo hann gat ekki vænt þess
að hún væri heima.
Að sjálfsögðu hafði hann
lykil að íbúðinni. Þegar maður
hefur fullkomna hjákonu liggur
það í augum uppi, að maður
verður að hafa lykil að íbúðinni
hennar. Enda fór hann inn og
lokaði á eftir sér. Hann fann
wiskíflösku og blandaði sér
drykk, sem Sheila Bix var vön
að blanda honum á mánudög-
um og föstudögum. Hann kom
sér vel fyrir í góðum stól og
dreypti á veigunum, meðan
hann beið eftir hjákonunni, og
hann hugsaði bæði um þær
yndislegu stundir sem hann
ætlaði að eiga með henni, og
um örlög þorparans herra Jór-
dans. ------------—
Klukkuna vantaði 20 mín-
útur í 6 þegar Myron Hett-
inger læsti sig inni í íbúðinni
og blandaði sér drykk. Og
klukkan var 20 mínútur yfir 6,
þegar hann heyrði umgang í
stiganum. Hann opnaði munn-
inn og ætlaði að segja „halló“.
En hann sá að sér og þagði.
Hann ætlaði að gera hana hissa.
Og það gerði hann.
Dyrnar opnuðust. Sheila Bix
gekk frjálsleg inn í herbergið,
Ijóshærð og falleg. Handleggir
hennar stóðu beint út í loftið,
og Myron Hettinger var ein-
mitt að furða sig á því, þegar
hann svo greindi ástæðuna. Á
höfðinu bar hún böggul á stærð
við bók, og var hún að leika
sér að halda jafnvægi með
jafnvægi með hann.
Myron Hettinger var fljótari
að þekkja pakkann heldur en
hjákonan að þekkja Myron
Hettinger. Og bæði skildu þau
aðstæðurnar og báðum varð
þeim bilt við. Myron Hettinger
lagði saman tvo og tvo með
sama árangri og venjulega, og
það gerði Sheila Bix líka, en
ekki með eins góðum árangri.
Myron Hettinger gerði til-
raun til að komast út úr her-
berginu. Hann reyndi að láta
kassann vera kyrran þar sem
hann var, á hinu síiðandi höfði
ungfrúarinnar. Og að lokum
g'erði hann úrslitatilraun til að
grípa kassann, þegar hann datt
af höfði hjákonunnar niður á
gólf.
Myron Hettinger náði ekki
kassanum.
Það heyrðist mikill hávaði
en Myron Hettinger endurskoð-
andi og hjákona hans, Sheila
Bix heyrðu aðeins byrjunina ...
plasi lil heimilisnota
tll ad pakka Inn mat-
vörum svo dg öllu
ödru sem pakkast
þarfinn.
óteljandi notkunarmöguleikar i
fæsf I næstu matvoruverzlun ||
vinnuheimilid ad Reykjalundi J
sem næglr adhnýta
fyrlr tll adfáþéttan
og gódan poka.
FALKINN
17