Verkalýðsblaðið - 01.04.1980, Blaðsíða 7

VERKALÝÐSBLAÐIÐ-SfÉTTABARÁTTAN
7
Hér
ríkir
auðvaldið
Plássleysi er bölvaldur allra lítilla blaða
sem hafa mikið að segja. Greinaflokkur sá sem
x gangi er um efnahagsmálatillögur Alþýðubanda-
lagsins hefur orðið fyrir barðinu á þeim fjanda.
í síðasta tbl. VBL-STB urðum við að fresta birt-
ingu framhalds hans og í tbl. þar áður urðum
við að skera 2. hluta niður um helming.
Bjartsýnisvonir okkar um að geta rumpað þessu
af í þrem hlutum hafa því brugðist. Hér birtum
við sem 3« hluta, síðari hluta 2. hluta og fyrri
hluti þess þriðja. í næsta tbl. munum við reka
endahnútinn með 4. hlutanum.
Erlend stóriðja?
Tillögur Abl. um 33$
framleiðtiiaukningu í iðnaði
á næstu þrem árum eru einn-
egin án tillits til alls
skilnings marxista á ís-
lensku auðvaldsþjóðfélagi.
Meginskorður sem fram-
leiðni íslensks iðnaðar eru
settar eru smæð rekstar-
eininga. Um það bil 93^
fyrirtækja er með færri en
30 starfsmenn í sinni þjón-
ustu og 85/0 með færri en 10
starfsmenn. Aðgerðir til
verulegrar framleiðniaukn-
ingar byggjast því fyrst og
fremst á aukinni samþjöppun,
fækkun og stækkun fyrir-
tækja. Tvær leiðir má fara
í þá átt. Annars vegar að
ýta undir stórfyrirtæki.
sem fyrir eru (.sem flest
eru í eigu SÍS), sameina
mörg lítil fyrirtæki og
meðalstðr og hins vegar að
planta niður stóriðjum hór
og þar á landinu.
Síðari leiðin er öllu
fljótteknari. Þegar álverk-
smiðjunni var komið fyrir
hór á landi á síðasta ára-
tug leiddi það til u.þ.b.
2Ofo frainleiðniaukningar í
iðnaði frá 1969—71* án ál-
verksmiðjunnar var fram-
leiðsluaukningin hins vegar
aðeins um 11$ á sama ára-
bili.
Ekki þarf að taka það
fram að snöggt átak í stór-
iðjumálum krefst erlends
fjármagns og tækniþekkingar,
það krefst þess að erlendum
fjölþjóðaauðhringum verði
hleypt inn f landið.
Framleiðni og laun
"Með þessu á ... að vera
unnt að bæta kjör fólks í
framleiðsluiðnaði, sem eru
með því lakasta sem gerist
hórlendis,..." segir í til-
lögum Alþýðubandalagsins.
Hór sem fyrr lítur Abl.
gersamlega framhjá auövalds-
fyrirkomulaginu á iðnaðar-
framleiðslunni. Aukinn gróði
fyrirtækja skilar sór ekki
sjálfgefið í vasa verka-
fólks. Verkafólk þarf að
sækja bætt kjör með valdi.
Það hefur í það minnsta
verið reynsla á aliri þess-
ari öld. Hvaö þá ef erlend-
ar stóriðjur verða á stefnu-
skránni.
Ef við tökum aftur dæmi
frá árunum 1969-71, þá
kemur í ljós að 2Q$ fram-
leiðniaukning, þ.e. hver
einstakur verkamaður fram-
leiddi 20$ meiri verðmæti
árið 1971 en árið 1969, -
skilaði sór í u.þ.b. 14$
auknum kaupmætti verkamanns-
launa. Mismunurinn hefur
runnið til auðherranna.
Aukin einokun
Auk framleiðniaukandi
Efnahagsmálatillögur
Alþýðubandalagsins
3. hluti
aðgeröa, sem lýst hefur
verið hór að ofan og í
fyrri greinum, leggur Al-
þýðubandalagið fram fjöl-
margar aðrar tillögur í
efnahagsmálum. Þar má nefna
nýs efnahagsráðuneytis,
sparnaðarnefndir í ríkis-
stofnunum og -fyrirtækjum,
fækkun ríkisbanka, endur—
skoðun olíusölu, fækkun
tryggingarfólaga, fækkun
heildsala, tölvumiðstöð
fyrir verslunina, útþensla
Innkaupastofnunar og skatta-
breytingar svo eitthvað só
nefnt.
Ekki er hægt að fara
ofan í hverja aðgerð fyrir
sig. Plássið í VBL-STB gefur
ekki ráðrúm til þess.
í heild má segja að þess—
ar tillögur miði að því að
einfalda yfirbyggingu ís-
lenska þjóðfólagsins. Þar
með er þó ekki öll sagan
sögð.
Borgaraleg umhyggja •
Tillögusmiðir Bandalags-
ins virðast ekki hafa marx-
ismann að leiðarljósi. Hug-
myndir þeirra beinast ein-
göngu að aukinni samþjöppun
og einokun. Þeim er mest
umhugað um að efla ráðandi
hluta borgarastóttarinnar
á íslandi, einokunarauð-
vaidið.
Þó verður að segjast
eins og er, að þessi um-
hyggja tillögusmiðanna er
engan veginn meðvituð x
marxískum skilningi. Þeir
hugsa einfaldlega ekki út
frá stóttarlegum sjónarmið-
um. Aukin samþjöppun í
þeirra huga er fyrst og
fremst ætluð til að "gefa
svigrúm til betri lífs-
kjara" almennings. Þeir
líta á það, að því er virð-
ist, sem sjálfgefinn hlut.
Hversu þverstætt sem það
kann .að hljóma þá skín í
gegn í öllum málflutningum
að 1. við lifum ekki við
auðvaldsskipulag og 2. fækk-
un (og stækkun) einokunar-
borgaranna er til hagsbðta
fyrir alþýðuna.
Um það þarf ekki að fjöl-
yrða hversu gagnstætt þetta
er öllum marxískum sjónar-
miðum. óhs..
Neyðin kennir
naktri konu
Senn vorar. Og kannski
er líka vor framundan hjá
marx-lenínistum eftir
fjarska drungalegan vetur.
Loksins hafa fylgjendur
stefnu Marx, Leníns, Maós
og fleirri slíkra skörunga
komist að raun um, eftir
að kommúníska hreyfingin
hefur liðið fyrir sundrung-
arstarfsemi þeirra og deil-
ur um keisarans skegg í
u.þ.b. hálfan áratug, að
heppilegast só að starfa
saman, ef einhver árangur
á að nást í verkalýðsbar-
áttunni. Því miður gerist
þetta ekki fyrr en starf-
andi fólagar Eik og Kfí
eru orðnir það fáir, að
þeir geta myndað meðalstór-
an saumaklúbb. Eðlilega
hafa margir fylgjendur
þessara samtaka snúið baki
við pólitískri starfsemi -
í bili a.m.k. - enda löngu
orðnir dauðleiðir á barna-
skap og sandkassaleik for-
• • •
ystumanna þessarar hreyf-
ingar. Meðan þessi samtök
voru upp á sitt besta þótt-
ust þau geta molað hvort
annað mólinu smærra, þó
ekki væri nema með fræði-
legum orðaflaumi. Sú tíð
er vonandi liðin. Eða eins
og gamalt spakmæli segir:
Neyðin kennir naktri konu
að spinna.
í síðasta tölublaði hins
sameiginlega málgagns Kfí
og Eik er rætt um formlega
sameiningu með stofnun
nýrra samtaka fyrir augum
í lok aprílmánaðar. Það er
vitaskuld skynsamleg ráð-
stöfun að tala um samtök
en ekki flokk í þessu sam-
hengi. Það þarf varla að
diela um það# að Kfí hefur
aldrei getað gegnt hlut-
verki forystuflokks og þó
þessi samtök hafi samein-
ast er styrkleiki þeirra
ekki meiri en svo, að sam-
takaheitið verðui: að nægja
fyrst um sinn. Til að unnt
só að mynda hór verkalýðs-
flokk, sem því nafni getur
kallast þarf að sjálfsögðu
meira til. Fyrsta skrefið
hlýtur að vera að vinna upp
fylgishrun síðustu ára. En
betur má ef duga skal. Það
þarf að ganga enn lengra í
þá átt að sameina alla
róttæka sósíalista á ís-
landi. Marx-lenínistar
verða að reyna að taka
höndum saman við fólaga
Fylkingarimiar og þá fjöl-
mörgu, sem um árabil hafa
lagt hald sitt og traust á
Alþýðubandalagið, en horft
vonsviknum augum á hægri-
þróun þess. Slík samtök
þurfa einnig að ná umtals-
verðum árangri innan verka-
lvðshreyfingarinnar eigi
þau að rísa undir því nafni
og geta kallað sig forystu-
flokk verkalýðsstóttarinnar.
Það er því mikið starf
fyrir höndum, því segja má,
að nú þurfi aftur að byrja
á byrjuninni. árangurinn
mun því vafalaust ekki sjá
dagsins ljós, svona fyrst
I stað. Þó skal því ekki
haldið fram að fórnfúst
starf marx-lenínista undan-
farinn áratug hefa verið
unnið fyrir gýg. Þessu lang-
varandi tímabili barnasjúk-
dóma kommúnismans er von-
andi lokið, en af því verð-
ur að sjálfsögðu að draga
mikilvæga lærdóma, mikil-
væga lxfsreynslu, svo að
unnt só að koma I veg
fyrir, að sömu mistökin
endurtaki sig ennþá einu
sinni. Dagleg lífsbarátta
alþýðufólks verður að skipa
öndvegi hjá hinum nýju
samtökum, eigi einhver ár-
angur nást, og barátta
fyrir bættum kjörum á öll—
um sviðum þjóðlífsins.
Að lokum fylgja svo góð-
ar óskir til samtaka marx-
lenínista af nýrri gerð.
Dufþakur
Kjarabaráttan
erlendis er
ekki fréttaefni
Verkfall starfsmanna
bensínbirgðastöðva I Kaupw
mannahöfn hefur nú nær
gert höfuðborgina bensfn-
lausa. Um 500 vagnstjórar
strætisvagna í Osló og ná-
lægum bæjum hafa lagt riiður
vinnu og krefjast sömu
launa og vagnstjórar opin-
berra strætófólaga.
Um nokkurra vikna skeið
hafa slökkviliðsmenn I
stórborgum Bandaríkjanna
farið í verkföll til að
leggja áherslu á kröfur
sínar um almenna launa—
samninga.
Fregnir af launa- og
róttindabaráttu vinnandi
fólks vfða um heim eru ekki
fróttaefni í fjölmiðlum
hór á landi. Staðreyndin
er samt sú að löndum Evr—
ópu og Ameríku eru háð
stór og smá verkföll og
margvíslegar aðgerðir. I
öllum slíkum tilfellum
færa verkföllin og aðgerð-
ir vinnandi fólks því mikla
baráttureynslu og kjarabæt-
ur strax eða síðar. Flest
þessara verkfalla eru daiand
ólögleg af yfirvöldum og
með þvf móti m.a. reynt að
hindra aðra í að fara að
dæmi verkfallsmanna. En
lítið stoðar. Verkföll
einstaltra hópa eða starfs-
manna einstakra vinnustaða
verða æ fleiri og baráttu—
reynslan dreifist víða.
E.t.v. er þögn stóru ís-
lensku f jölmiðlanna um
hverskonar verkfallsbaráttu
erlendis liður f sameinuðu
átaki auðvalds og ríkis til
að halda niðri launabaráttu
íslensks launafólks?
Æ
Framhald af síðu 2.
Nýtt frumvarp
-bættástand?
fleiri atriði, sem eru
þverbrotin, en umfram allt
er mikilvægt, að menn fari
að kynna sór þessi mál,
krefjist þess að fá aðgang
að upplýsingum og krefjist
þess að stóttarfólögin hafi
frumkvæði að því að þeim
róttindum, sem við þó höfum
fengið, só framfylgt.
Ragnar.
Framhald af baksfðu
Akureyri:
Dagvistarmál
í brennidepli
Ahugahópurinn boðaði
til fundar með fulltrúum
allra bæjarstjórnarflokk-
anna til að ræða þessi mál.
Aðeins einn fulltrúi mætti,
fulltrúi Alþýðubandalags-
ins, sem eitt flokka hefur
sýnt einhvern skilning á
þörfinni. Hinir lótu ekki
sjá sig og höfðu ekki einu
sinni fyrir því að afboða
komu sína.
Starf áhugahópsins hefur
að öðru leyti einkum falist
í umræðum innan hópsins og
blaðaskrifum í akureyrsk
blöð.
Þeir lesendur sem áhuga
hafa á að taka þátt í störf-
um hópsins geta haft samband
við Anette Bauder Jensen í
síma 24979 hór á Akureyi.
- F.