Stúdentablaðið - 01.12.1996, Page 27
DESEMBER 199b
27
P
- STÍIDENTABLAÐIÐ --------------
t i I I a ð u t a n
lf JC.T MWÍM OOTHfcMai
■ -. ■>
út&suð
ur
Oddný Eir Ævarsdóttir skrifar frá Búdapest
\œva. heima
fciskups - þetta var afmælisdagurinn hans;
igur rússnesku byitingarinnar...? Maður rriál
gott að vera með rétt mánaðarkort inni f
ið með rauðan borða um handlegginn og
yla sagði mér að hann væri það líka en að
kjaft þegar þeir væm spurðir - og kæmust
kírteinið mitt. Við framvísun þess get ég keypt
neðanjarðarkerfi Evrópu), villamos og bus fyrir
nsert eftir Liszt á tíkali og mánaðarmiða á Béla
hafa notað stúdentaskírteinið á háskótaárunum
|lfvirði fyrir það, jú það er rétt.
í viku í þrjár stundir (auk |sess sem maður getur sótt
ijög margt ungt fólk kann að dansa þjóðdansa og allir
lály tónskáld kom því kerfi á að allir lærðu að lesa
og söng). Aðalkennarinn greiðir hárið með
blússu, vesti og pils í dempuðum lit nið-
[ dag hugsa ég til Islands, til Jóns Arasoi
blessuð sé minning hans, og er þetta ekki líl
ekki týna sér í dagsetningunum en það er j
stúdentaskírteininu þegar þeir koma inn í t|
hanka free-ridera. Ég er mjög hrædd við þá|
Ameríkanar keyptu sér aldrei miða og rifu
upp með það. Ég er mjög ánægð með stúdi
mánaðarkort í metró (í Búdapest er els
300 islenskar krónur, miða á pi
Bartók á 75. Ég man ekki eftf
heima. Að vísu flaug ég hingað
Ungverskutímarnir eru fjórum sii
þjóðdansatíma einu sinni í viku, éþ-
kunna að spila á hljóðfæri því Zolti
nótur og lærðu undirstöðuatriði í hljóðfæi
kambi áður en hún kemur inn í stofuna, kl,
ur fyrir hné. Hún er ströng
og spyr mann út úr 7-9
sinnum í hverjum tíma.
Ég er ekki góð í ess-
hljóðunum og þá heldur
hún mér og spyr þangað
til ég er komin í lömunar-
trylling; biðst undan og
lofa að læra heima. Hinn
kennarinn er Attila með
yfirvaraskegg og ég reyni
að magna upp með mér
ást á honum til að geta
betur meðtekið kennsl-
una (mjög gott trikk). Það gengur ágætlei
hann sé enginn Páli Skúlason.
Á hverjum degi segi ég við sjálfa mig
þýði ekki að ætla að skilja tungumálið og by>
þess heldur verði maður bara að læra utan að. i
ir krakkarnir voru farnir að biðja um kaffi og
(bolla með sætum osti 0 í bi
strax eftir fyrstu vikuna en
fannst ég vera að svindla ’
segði eitthvað sem ég
skildi. Kannski er alltaf
að læra tungumál og nú
farin að biðja um eins
en bæti við afsakandi: Ku
vagyok (ég er aðkomumaður). Það er erfitt að skikka sig til og enn er í mér einhver
mótþrói; fór að efast um gildi þess í skólanum í dag að læra utan að mnu af orðum
um hund að fara úr hámm. En þegar ég er að missa móðinn á þennan hátt nota ég ann-
að trikk; fer í göngutúr og skoða í bókabúðarglugga. Það eru mjög margar bókabúðir í
borginni, bæði með fornbókum og venjulegum, og flestar gæðalegar. Ég les á kilina - svíður
sárt að geta ekki lesið hitt, skunda heim og beygi sagnir í æsingi.
Undanfarið hefur örlað á dálítilli paranoju hjá mér, - hef haft áhyggjur af að bréf týnist ennþá. Og e-
mailið í skólanum er mjög lélegt og fáar tölvur (ég hugsa fallega til Þjóðarbókhlöðunnar okkar). En Gyla
bendir mér stöðugt á alla nýju möguleikana á „heimilissýningin I Laugardal“-sýningu og sagði að þjóð-
in hans væri öll á uppleið þótt að vísu kæmist hún ekki inn í Evrópubandalagið vegna verðbólgunnar...
Mig langaði til að sparka í amerísku stelpuna sem sagðist eiga öðm eins að venjast heiman frá sér og
bætti við að á íslandi væm ekki næstum því svona stórar sýningar. Hann var ánægður með það. Og ég
með stúdentaskírteinið. ■