Ljósberinn


Ljósberinn - 07.09.1929, Blaðsíða 1

Ljósberinn - 07.09.1929, Blaðsíða 1
istaras! •* ~vT~c *Jesu& aag&t •• -X*eyfic wrnwiium á^*aH komafil min og bariníb þeitn þaí> vhki, 'uí a<f s/ílcum Ijejjrír Quðs rihí til. IX. árg. Reykjavík 7. sept. 1929. 34. tbl. Sér pú Guð, barnið mitt? Við, sern trúuni á Guo föður, almátt- ugum skapara himins og jarðar, erum allt af að leita að honum í náttúrunni, og getum sagt með skáldinu: »í dag er auðséð; Drottinn mínn, dýrð pín gæzkuríka, maður lieyrir málróm pinn, maður sér þig líka«. Pegar við erum úti við leik eða vinnu, pá getum við haft verk Guðs í náttúr- unni fyrir augum. Einu sinni var mér sagt frá vinnu- inanni upp í sveit. Hann hafði sezt nið- ur, par sem hann stóð og horfði fram fyrir sig á eitthvað. Pá kom húsbóndi hans og gekk frain á hann, nam staðar og spurði: »Ilvað ert pú nú að hafast að?« Vinnumaðurinn svaraði: »Ég er að hugsa«. »Um hvað ertu pá að hugsa?« »Ég er að hugsa um Guð«. »Um Guð — af hverju getur pú vit- að að Guð sé til?« »Eg veit pað á sama hátt eins og ég get ráðið af sporum í sandi að par hafi verið inaður á gangi«. Svona ættu allir menn að fara að — leita Guðs í verkum hans og finna hann par og gleðjast af dýrð hans par. • Ef pú stendur hérna fram við sjóinn og sérð bárurnar berast upp að fótum pér — ef pú situr parna uppi í fjalls- hlíðinni og fjallablærinn leikur um.vanga pér, pó pú ekki vitir, hvaðan hann kemur eða livert hann fer, — ef pú lítur á kvöldin upp í óendanlegan stjörnu- geiminn, eða pú lýtur niður að einhverju fagra blóminu, sem vex hérna meðfram götunni — pá getur pú komið auga á hann, sem talar, svo að pað verður, og býður, svo að pað stendur par. »Guð, allur heimur, eins í lágu og háu, er opin bók uin þig, sem fræðir mig, já, livert eitt blað á blómi jarðar smáu, er blað, sem margt er skrifað á um þig. Ó, veit mér, Guð, þín verk ég skoða megi, það væri jafnan hjartans unun mín, og þó þín hátign holdið stundum beygi, mitt hjarta reisir aftur náðin þín«. Hann kom til Jesú. Einusinni var drengur á gangi á göt- um úti. Heyrði hann pá alt í einu söng svo fagran, að hann varð alveg frá sér

x

Ljósberinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ljósberinn
https://timarit.is/publication/362

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.