Ljósberinn - 15.01.1938, Blaðsíða 5

I, J 6 S li K li I N N
ófullkomin, orðin máttlaus og málið
íátæklegt. Jesús skilur J>ig. Hann skil-
ur syndarann engu síður en móðirin
skilur fyrsta lijal barnsins síns.
Láttu ekki liugfallast, |tó að |»ú fá-
ir ekki svar undir eins. Jesús lilustar,
meðan [)ú ert að tala. Svari hann ekki
undir eins, hefir hann gildar ástæður
til þess. Hann vill reyna þig, livort
þér sé þetta alvara. Haltu áfram að
biðja, [>ví að áreiðanlega kemur svarið.
Kæri vinur! Óskir þú af alvöru að
iiðlast frelsi Guðs barna, þá farðu eít-
ir þessum ráðum. Gerirðn það af hjart-
ans einlægni og alúð, fær þú ósk þína
uppfyllta.
Segðu ekki, að þú vitir ekki hvern-
ig j)ii átt að biðja. Bænin er aðeins
þetta, að þú talar við Guð. Til þess
þarf hvorki mikinn lærdóm né þekk-
ingu — aðeins vilja og einlœgni. Hinn
mesti fáfræðingur veit hvað hann á
að segja við Guð, ef hann aðeins hef-
ir einlægan vilja.
Segðu ekki heldur, að þú liafir eng-
an hæfan stað, þar sem þú getir I)eð-
ið. Sé þér alvörumál að biðja, muntu
linna þér hæfilegan stað til þess.
Hvaða staður sem er, getur verið l)æna-
staður, bænaklefi eða bænamusteri,
þar sem við finnum til nálægðar Guðs.
Og segðu ekki heldur, að þú hafir
ekki tíma til að biðja. Það er æfin-
lega nógur tími, ef honum er vel var-
ið. Daníel átti að stjórna heilu kon-
ungsríki, og þó gat hann varið þrem
stundum til bæna á hverjum degi.
Davíð ríkti yfir voldugri |)jóð og þó
segir liann: »Kveld og morgna og
miðjan dag harma ég og styn, og hann
heyrir raust míría^ . . . »Gott er að
lofa Drottin og lofsyngja nafni þínu,
þú hinn hæsti, að kunngera miskunn
þína að tnorgni og trúfesti þína um
nætur«. — Sé tíminn vel notaður,
mun hann ætíð reynast nægur.
Kæri vinur! Frelsari þinn er hjá
þér. Láttu ekki velferð þína stranda
á því, að þú leitir lians ekki. Byrjaðu
nú þegar. Stígðu í'yrsta sporið í dag.
O. Hallesby. Á. Jóh.
r
Olafur konungur
Tryggvason og englarmr.
í sögunum um Ólaf konung Tryggva-
son eru margar sagnir skráðar, sein
hera vott um hina bjargföstu trú hans
á hinn eilífa Guð. Hann barðist hraust-
lega gegn heiðninni, sein þá var svo
rótgróin hjá þegnum lians; var mörg-
um nauðugt að ganga al heiðinni trú
þar sem þeir voru að öllu ókunnir
kristindómi.
Þau 5 ár, sem liann sat að ríkjum,
vann hann að kristnitöku í fimm
löndum: Noregi, Orkneyjum, Færevj-
utn, íslandi og í Grænlandi. Það var
víðtækt starf.
En Ólafur konungur var kröftugur
í trú sinni og guðsdýrkun. Hann var
bænrækinn maður og hað iðulega um
lijálp almáttugs Guðs. Honum var það
fullljóst, að hann var í þjónustu Guðs;
kristniboð lians var unnið bágstödd-
uni almúga til varanlegrar blessunar.
Eitirfarandi saga sýnir, að konung-
ur vann |)etta blessunarríka starf sitt
í sambandi við Guð.
Á cinni af ferðum sínum mcð strönd-
um fram, hafði hann hið mesta mann- .
val með sér. Allir höfðu þeir tekið
kristni og var hið bezta samkomulag
með konungi og mönnum hans. Það
var föst regla, að menn lians héldu
vörð á liverri nóttu, bæði yfir kon-
unginum og skipunum. Þá bar það
til eina nótt, að menn urðu þess var-
5