Ljósberinn - 15.01.1938, Qupperneq 23

LJÓSBERINN
að hann stefndi öllum þeim lieiðingj-
um saman, sem ritað höfðu nöfn sín
undir áskorunina. Sagði hann þeim
þá, að ef hann ætti að taka að sér
stjórn skólans, væri sér ljúft að kenna
nemendunum kristin lræði. Síðan
s]>urði hann þá, hvort þeir vildu, að
hann tæki að sér stjórn skóJans. Þá
stóð skólastjórinn upp, sem var liá-
stéttarmaður, vel lærður, og svaraði,
að þótt liann væri ekki kristinn, væri
sér næsta kært, að nemendurnir læsu
Itiblíuna. Þá stóð upp annar Jiástéttar-
maður og dómari og sagði, að dag-
Jegur bibJíulestur lielði einkar góð
áhrif á liið daglega líf þeirra. Og síð-
an sagði hann við alla viðstadda: »Ef
þér viljið, að synir yðar verði göfug-
ir og ráðvandir menn, skuluð þið láta
|iá lesa hiblíuna, Jiví að í helgibókum
vor Indverja (Yeda-hókunum) er ekk-
ert, sem geti komist í samjöfnuð við
siðalærdóm hihlíunnar.«
4. Furðuleg ráðvendni.
Hér skal nú segja frá öðrum atburði,
sem getur sýnt, hverju eftirbreytni
Krists í daglega lífinu getur til veg-
ar komið. Hann gerðist fyrir 14 árum
austur í borginni Hongkong í Kína.
Fisksali einn í borginni seldi einu
sinni kventrúhoða dálítið af fiski.
Hann gaf henni til baka, eins og geng-
ur, en hún taldi peningana og sá, að
J>að var of mikið, og l’ékk honum það
sem um fram var. Fisksalinn hafði
aldrei orðið fyrir slíku happi fyrr, og
stórfurðaði á ráðvendni hennar og
spurði, hverrar trúar hún væri. En er
hún sagði honum það, vildi hann vita
meira um Jiá trú; og gafst henni |>á
færi á að vitna fyrir honum um trú
sína. En heiðni fisksalinn drakk það
allt í sig, og svo fór að lokum, að
hann tók kristna trú og lét skírast.
Þegar fram liðu stundir og hann
hafði fengið kristilega uppfræðslu,
var liann vígður til prests. Og er Jiessi
saga er rituð, Jijónar hann 13 söfnuð-
um. Hann er allt af á ferð í sóknum
sínum og tekur til altaris á hverjum
sunnudegi í einhverri kirkjunni; geta
Jiví söfnuðir hans farið til altaris fjór-
um sinnum á ári í hverri kirkju.
23