Ljósberinn - 18.02.1933, Blaðsíða 8

32
LJÖSBERINN
Framhalcl frá bls. 30.
ekkert á atburðinn kvölclið áður, en
fyrir utan skóladyrnar nam Kristján
staðar alt í einu og sagði:
»Þakka þér fyrir það í gærkveldi,
hún mamma bað mig að bera þér
kveðju sína og þakklæti. Hún sagði aö
þú hefðir unnið sannarlegt miskunnar-
verk fyrir okkur þá.«
»Sælir eru miskunnsamir,« ómaði þá
í huga Níelsar. Hann hafði nú sjálfur
reynt, að þetta var satt. Og þó hann
heyrði sitt af hverju til sín talað af
starfsbræðrum sínum í verksmiðjunni,
út af þessum atburði, þá lét hann sem
hann heyrði það ekki, heldur brosti
hæglátlega með sjálfum sér og passaði
starf sitt, eins og ekkert hefði í skorist.
■----5»' --
Fyrsta stjarnan.
Þegar Anna litla kom heim úr sunnu-
'dagaskólanum, sagði hún við systur
sína:
»Kennarinn sagði okkur, að fyrir
hverja mannssál, sem okkur auðnaðist
að snúa til Jesú, fengjum við nýja
stjörnu í kórónuna okkar.«
Um þetta var eldri systirin að hugsa
allan daginn, Nokkru seinna fór hún
að búa sig á dansleik. En þegar þang-
að kom, gat hún ekkert skemt sér, þvi
að þetta, sem litla systir hennar hafði
sagt, var altaf að ónáða hana. Loks fór
hún heim aftur og upp í herbergi sitt.
Og þar kraup hún á kné og bað Jesú
að frelsa sig.
Að bæninni lokinni fór hún inn til
systur sinnar og kraup niður við rúm-
stokkinn hennar, horfði á blíðlega and-
litið hennar og sagði:
»Elsku systir mín! nú ert þú búin að
eignast fyrstu stjörnuna í kórónuna
þína.«
öll börn eiga að leitast við að laða
sálir til Jesú. Hvað hefur þú gert fyrir
hann? Á. Jóh.
v y
í Froðleitur oi skeiutun. í
wyww/ywsimfmwv,.- vwtvJ.
Sjálfs oi' liiindin luillust.
Sldpstjóri ó störu seglskipi hafði lngt skipi
sínu að hafnarbakkanum. Nú var búið að
mála alt skipið og ekki var annað eftir, en
að teikna nafn skipsins, sem málað hafði
verið yfir, þegar alt skipið var málað. »F>aö
er bezt, að ég geri það sjálfur, svo að þessir
fúskarar, sem unnið hafa hjá mér við skip-
ið, geri ekki úr því einhverja vitleysu. Sjált's
er höndin hollust, segja þeir, sem bækurnar
hafa,« sagði skipstjórinn. Fór hann síðan úr
skipinu og niður á hafnarbakkann; en skipið
var þá svo hátt, að hann náði ekki upp þang'-
að sem nafnið átti að vera. Steig hann þá
á skipsfjöl aftur með málningardallinn sinn,
teygði sig út yfir borðstokkinn og málaði f
snatri nafn skipsins á kinnung þess. Hljóp
hann svo hróðugur á land, til þess að gæta
að, hvernig þetta hefði nú tekist hjá sér
og dást að listaverki slnu úr hæfilegri fjar-
lægð. En ekki vantaði mikið á, að yfir hann
liði, þegar hann sá, að nafnið leit þannig út:
N N IIIYf s
C *£ ■ .
Siiez-skurðuriiui
er svo mjór, að skip geta ekki mæzt þar
eða farið hvert fram hjá öðru. Par voru því
þegar I upphafi gerð vik eða víkur út úr
honum með vissu millibili, til þess að þau
skip, sem mæta öðrum skipum, geti flúið
þangað inn, meðan hin fara fram hjá. Fyrsta
árið, sem hann var notaður, fóru um hann
tæp 500 skip og tekjur hans voru 5 miljónir
króna. Nú fara skip um hann í þúsundatali
og tekjur hans eru meir en'miljarður króna
á ári.
Kaupendur! Iljálpið Ljósberanum tíl að
halda áfram starfi sínu - með því, að borga
árgjaldið við fyrsta tæklfæri.
PRENTSMIÐJA JóNS HELGASONAR.