Ljósberinn - 22.04.1933, Blaðsíða 6
102
L JOSBERINN
heldur góðra. hafna og fengsælla sker-
garða og upp frá þeim frjósams meg-
inlands, þar sem epli þroskast að fullu,
þar sem hver blettur er skemtigarður,
og hver bær opin sögubók og hver að-
alsgarður minningarmark og hver
kirkja leiði kappanna. Eg ræð þér til
að velja Finnlandx
Þá mælti herforingi: »En eruð þið
þá ekki allir frá Finnlandi?«
»JÚ, það erum vér,« sagði skógarvörð-
ur, »nú er það orðið sameiginlegt nafn
allra þessara héraða. En í fyrndinni var
Mynd frá Vébjörgum.
það eigi nema suðvesturhornið á land-
inu, sem hét því nafni, en það var hérað-
ið sitt hvoru megin Aurojaki-elfar. Nú er
það hérað kallað hið eiginlega Finnland
til aðgreiningar frá landinu í heild
sinni.«
»Sú öld er nú liðin, þegar Ábó-landið
var bezt,« sagði ríkilátur herramaður.
»Leitir þú hins bezta, þá skaltu kjósa
Nýjaland. Vér, sem þar búum, erum
auðugastir. Þar er nú fleira en fjöll og
vötn, skerjagarðar, ár, flóar og skag-
ar; hjá oss eru námur, skip, vinnustof-
ur, óðul, hafnir og kastalar. Ekkert hér-
að í þessu landi kemst í samjöfnuð við
Nýjaland.«
»Heyrið þið hvað hann segir!« hróp-
aði þá bóndi nokkur, sem stóð hjá vagn-
hlassi á torginu, klæddur síðum frakka.
»Alt Nýjaland getur staðið í einu horn-
inu á. Kareléni. Viltu eignast landið, þar
sem sólin rennur Upp? Viltu róa með
ströndum tveggja hafa, Finska flóans
annars vegar og Ladoga-vatns hins veg-
ar? Viltu eiga ása og stöðuvötn, svo
mörgum hundruðum skifti og fossa og
kvarnarberg; eða tignarlega elfi, eins
og Vuoksi? Viljir þú hlýða á gamlar
sögur, viljir þú svífa yfir endalaus ör-
æfi eða saga þér planka í dimmum furu-
skógum, þá ræð ég þér
til að kjósa Karelén.
Ekkert hérað jafnast
á -við það.«
»Ég er orðinn leiður
á að hlusta á þennan
stöðuga són ykkar um
hafið,« sagði digur og
skrafhreifinn . smjör-
kaupmaður. — »Hvað
kemur hafið oss við,
oss, sem getum siglt
þrjátíu milur, frá einu
stöðuvatninu í ann-
að! — Herforingi, þú
ættir að sjá Saima blika í sólskininu
og heyra í fjarska niðinn í Imatra og
sjá fögru skerjagarðana á landi uppi
af Punkaharjus-ási, þá mundir þá áreið-
anlega aldrei kjósa þér annað hérað en
Savolaks. Ég ætla ekki að fjölyrða um
búnað vorn og plóglönd og sögunar-
myllur. En hefir þú heyrt nýju vísurn-
ar okkar?«
Loks gekk fram gamall og grettur
bjarnaveiðari og sagði við herforingja:
»Ég veit, að ég kem altof seint, en það
kemur seinast, sem bezt er. Þú getur
leitað um gervalt landið okkar með log-
andi ljósi; en þú finnur aldrei nokkurt
hérað, sem betra sé en Tawastland.
Þú finnur hvergi í víðri veröld línakra,