Ljósberinn - 01.01.1942, Qupperneq 4

eTíýff náðarar.
Kæru leséndur Ljósberans! Nú hefir Guð leitt okkur
inn í nýtt náðarár. Mikið megum við lofa hann fyrir
það ár, sem liðið er. Við hugleiðum það of sjaldan,
hvílíkar eru náðargjafir Guðs. Og einmitt af því
gleymum við Líka svo oft að ’ifa ems og Guð vill að
við lifum.
En eigum við nú ekki að ganga inn í þeíta nýja
ár með þeirri heitstrengingu í hjarta, að bæta allt,
sem miður hefir farið í lífí okkar á liðna tímanum.
Lifa Guði velþóknanlegu lífi.
Þið eigið að vera hlýðin foreldrum ykkar og kenn-
urum, sannorð, siðprúð og ráðvönd. Þið eigið ekki
að blóta eða hafa ósœmilegan munnsöfnuð. Blessuð
Ljósberabörn! V arizt Ijótt orðbragð!
Þið, drengir og stúlkur, sem hafið vanið ykkur á
eitthvað, sem er Ijótt, það er erfitt fyrir ykkur að
venja ykkur af því. En munið eftir því, að þið eigið
frelsara. Hann, sem fæddist á jólunum. Trúið á
hann og biðjið hann, þá mun hann hjálpa ykkur
til að losna við hinar vondu ástríður og tilhneigingar.
Jesús er bezti vinurinn ykltar. Ef þið gangið í þetta
nýja ár með hans nafn í hjarta og á vörum, þá mun
hann hjálpa ykkur til að »þroskast að vizku og aldri
og náð hjá Guði og mönnum* og það sé og veri
ætíð takmark okkar allra.
Ljb. 1925.