Ljósberinn - 01.12.1954, Síða 3

34. ÁRQ.
REYKJAVÍK, JÓLIN 1954
1D.-12. TBL.
□LAFUR áLAFSSDN:
Á íœðingarhátíð trelsarans
SHENG DAN GIE eru jól kölluð á kín-
versku, en það þýðir fæðingarhátíð. Við
segjum líka, „gleðilega hátíð“, af því að
þennan dag, fyrir 1954 árum, fæddist í Gyð-
ingalandi lítið barn, sem var látið heita Jesús.
En Jesús þýðir frelsari.
Þá varð til þessi hátíð, sem við köllum
jól: þegar frelsarinn fæddist.
Þið munið sjálfsagt, að bærinn, þar sem
hann fæddist, hét Betlehem og að móðir hans
hét María. En ekki er víst, að þið munið
hvers vegna hann var látinn heita Jesús.
Engill af himni kom til Jósefs í draumi og
sagði: Þú skalt kalla nafn hans Jesús, því að
hann mun frelsa lýð sinn frá syndum þeirra.
Það var líka engill, sem sagði hirðunum á
Betlehemsvöllum frá fæðingu Jesú: — Sjá,
ég boða yður mikinn fögnuð, sagði hann, sem
veitast mun öllum lýðnum, því að yður er í
dag frelsari fæddur, sem er Kristur Drottinn
í borg Davíðs.
Og fleiri englar komu og voru svo glaðir
yfir því, að Guð hafði gefið mönnum slíkan
frelsara, að þeir sungu: — Dýrð sé Guði i
upphæðum og friður á jörðu og velþóknan
Guðs yfir mönnum.
Fyrsta jólasálminn kenndu englar okkur.
Þess vegna syngjum við nú:
Dýrð sé Guði í hæstum hæðum,
himinn syngur fögrum hljóm.
Mannkyn, hrært í innstu æðum,
undir tak með lofsöngs róm.
Allt Guðs speki, miskunn, mátt
mikli, göfgi, prísi hátt.
Finnst ykkur ekki, að allir hljóti að vera
glaðir og fagnandi á jólunum, eins og
við? Það er leiðinlegt, að svo er ekki. Margir
eiga bágt á þessum jólum. Þeim viljum við
ekki gleyma, en biðja góðan Guð um að
styrkja og gleðja þá.
Ég man eftir einum jólum þannig, að ég
átti erfitt með að vera glaður. Mér fannst þá,
að ég varla geta sagt af einlægni við nokkurn
mann: Gleðileg jól. — Það var 1920, síð-
asta veturinn minn á kristniboðsskólanum í
Osló. Ég hafði verið beðinn að prédika á
jóladagsmorgun í stóru hegningarhúsi. Möll-
ergata 19 er það kallað. Síðan eru nú liðin
34 ár, en enn man ég það eins og hefði það
verið á morgni þessa jóladags.