Ljósberinn - 04.12.1926, Blaðsíða 4

þar var tekið á móti honum af meiri kærleika on af
öllum börnunum hans sex til samans, ]iví að þar
heflr liann síðan fengið að sofa í friði í síðasta legu-
rúminu sínu.
Af þessari sögu er síðan dreginn þessi orðskviður:
»Hægra er einum föður að ala önn fyrir sex börnum,
en sex börnum að ala önn fyrir einuin föður«.
»Foreldrum þíuum þéna af dyg'ð,
það iná gæfu veita«. (H. P.).
Yertu ekki of fljótur að dæma.
Berta litla var alveg' æf og sagði: »Mamma, er
hrædd um, að einhver hafl stolið einum hænuungan-
um mínum. Peir voru 12 sainan, þegar eg opnaði
fyrir hænumömmu, en núna fann eg þá ekki nema
11 út við götuna«.
Hann cr kannske að vappa einhversstaðar, þó að
þú'sæir liann ekki«, sagði mamma hennar, »ef liauk-
iir eða í'otta liefir þá ekki tekið hann«.
Berta liristi höfuðið við þessu: »Nei, þér er óhætt
að trúa því, að hann Karl litli hefir tekið liann og
stungið lionum í vasa sinn. Áður en eg kom út í
niorgun, stóðu þau Karl og litla systir hans við lilið-
ið og þegar eg gekk til móts við liann, þá hljóp
hann burtu og Iivarf samstundis. — Hann hefir víst
haft slæma samvizku«.
»Hvaða bull er í þér«, sagði litli bróðir hennar;