Ljósberinn - 30.12.1933, Side 1

Hjálpræði Guðs.
(Sunnudagaskólinn 31. des. 1933)
sem friðinn kant oss veita,
þig vegsami alt sem andað fær
fyrir elsku þína heita.
Lestu: Lúk. 2, 25.—35.
Lærðu: Hin síðari dýrð þessa musteris mun
meiri verða en hin fyrri var, og ég
mun veita heill á þessum stað, segir
Drottinn hersveitanna. — Haggai 2, 9.
Kæru börn!
Hver er hjálpræði Guðs, ljós heiðingj-
anna og vegsemd ísraels? Þið vitið það
— það er Jesús, barnavinurinn bezti.
En hann er líka ástvinur gamla fólks-
ins, það sjáið þið nú af sögunni um þau
Símeon og Önnu Fanúelsdóttur. Já, hann
er ástvinur manna á öllum aldri og ólík-
ur öðrum ástvinum að því leyti, að hann
getur aldrei brugðist þeim, sem treysta
honum.
Treystið honum, kæru ungu vinir, því
að hann vill hjálpa og getur altaf hjálp-
að og gefið dýrustu gjöfina, sem dýr-
ust er og enginn annar getur gefið. En
það er eilíft líf, eilíf sæla. Það geta
mamma og pabbi ekki gefið, enginn
nema Jesús.
Þökkum Guði fyrir að hann gaf okkur
hann að jólagjöf og syngjum af hjarta:
Vor frelsari Jesús Kristur kær,
sem komst oss sátta að leita,
og föðursins dýrðar fylling skær,
B. J.
---.-*<ȣ-,-.
Yarðveizla Guðs.
Kristniboði hafði starfað árlangt í
nýju héraði. Svo var það einn dag, að
hann fær fregn um að tvö ungmenni
ætluðu að koma og hjálpa honum. Hlakk-
aði hann þá. mjög til að fara niður til
strandar og taka á móti þeim. Það voru
nýgift hjón.
En einmitt sama morguninn, komu
menn til fundar við hann vopnaðir,
fleygðu sér að fótum hans og sögðu:
»Herra, kom þú þegar í stað með oss,
höfðingi okkar vill fara að dýrka þinn
Guð.« Kristniboðinn svaraði hryggur í
bragði: »Ég get ekki komið í dag.« »Þú
verður að koma,« svöruðu þeir, »vér
þjónar þínir, höfum heyrt sagt frá til-
beiðslunni, vér höfum lengi viljað fara
til þín, en höfðinginn okkar hefir sinjað
okkur þess. En í dag kallaði hann okk-
ur á sinn fund og sagði: »Farið og sæk-
ið hvíta kennarann; ég verð að fá að
heyra sagt frá »tilbeiðslunni« í dag.