Nýtt kirkjublað - 15.09.1908, Blaðsíða 5

NÝTT KIRKJUBLAÐ 213
„Innan yðar er guðsrikið“ væri orðrétta þýðingin, en
svo getur enginn mælt: „Yðar á meðal“ er öllu sennilegri þýð-
ing en „hið innra með yður.“
Svo hafa beztu þýðingar þýzkar frá síðustu árum, og
svo hefir enska þýðingin nýja nti í röndinni, en sú merkingin
sem íhaldsfestan setur á hlið við sjálfan textann í þeirri ágætu
þýðingu, sem við Oxford er kend, er oftast hin rétta.
Tvent ræður þessum skilningi: Annað er það að Jesús
er að tala við Faríseana, er beint spurður af þeim, hvenær
guðsríki muni koma. Og getur maðuJ■ j)á vel ætlað Jesus ]>að
svar, aö guðsn'ki sé inni í sálum þeirra manna?
Hilt ræður ])ó fremur að sá skilningur ])róast æ meir
hjá kristnum mönnum, að guðsríki Jesú Kri-ts og postula
hans hafi einmilt verið svo áþi’eifanlega jarðvistað ríki, þar
sem „réttlæti, friður og fögnuður" átti að ríkja — í félagsiifinu
hér á jörðu.
Hið nýja í brýning og vakning trúarlífsins á vorum tim-
um — og auðvitað gamalt þó — er að lifa sig inn í orð og
dæmi Jesú Krists, með eiginni heyrn og sjón, óhindraðri af
skoðunum og skýringum liðinna. alda.
Það er þetta að lieyj-a orð hans eins og þau voru töluð.
eins og þai; áttu við þá, áttu við menn og málaefni, i sinni
ákveðinni mei'kingu, stað- og stundbundinni.
Að fá gullið nýmótað. Ekki slitið og máð úr annara
höndum.
Guðríkismyndin þarf að fæðast í sjálfum oss, ný og fersk,
jafngömul sjálfri kristninni, en ný i sama skilningi oggróður-
inn er nýr á hvei'ju sumri. — —
Þegar aldir liðu, urðu gjörbreytt lifskjör kristinnar kirkju
]>ess valdandi, að skoðanir hennar og kenningar um ríkið sem
Kristur kom til að stofna breyttust eða urðu að minsta kosti
einhliða. í stytztu máli mætti svo að orðið kveða, að skift
var um leiksviðið, sjálft ríkissetrið. —
Það var flutt fj-á jþrðu til himins.
Tíðasta nafn guðspjallanna, „ríki himnanna“ gat þar með-
al annars orðið villandi, þó að lífskjör kii-kjunnar og saga
réði auðvitað meira. Það var þá gleynit eða ekki vitað, aö
„himins“-heitið hjá Gyðingum á dögum nýja testamentisins
var tíðasta guðsheitið. [Niðurl.]