Nýtt kirkjublað - 15.11.1908, Side 5
NÝTT KIRKJUBLAÐ
‘261
sagðar sakir. Því gerum vér þessa áðurnefndu menn kvitla
og ákœrulausa fyrir oss og vorum eftirkomendum, Hólakirkju
formönnum, um öll áðursögð brot“.
Ekki segir hér hvað sektaféð var mikið, venjulega voru
það 3 merkur silfurs fyrir barneign prests. Hálft annað
pund af silfri er um 100 kr., en margfalda má það til
sannvirðis nokkrum sínnum vegna silfurhrunsins. — En vænt-
anlega hefir verið vilnað í á svo miklu. Afi Helgu var
séra Sveinbjörn í Múla, sem átti 50 börn og alla hálfrefi að auki.
Þá voru 11 prestar Jiar í bygð, sem nú verður einn, og er
eigi annað að sjá, en að þeir liafi allir komist vel af með fjöl-
skyldu sína, og biskup var eigi síður vel haldinn af útlátunum.
Þetta kvittunarbréf sýnir að Jón Arason hefir ungur fest
áslir við „sína kvinnu“ Helgu. Hann er hálffertugur Jiarna
og Jiau hafa átt saman 9 börn, enda tóku Jiau saman er Jón
fór nývígður að Helgastöðum o. 25 ára. Fjórir synir bans
koma annars við sögur og getið er þriggja dætra.
Misjafnt orð fór af flestum þessum „félagskvinnum“
prestanna J)á á dögum, þótt yfir tælci með hana Aldísi Sölva-
dóttur, sem „sór börnin sitt árið upp á hvorn til skiftis, séra
Kolbein og Jón, og var sitt árið bjá hvorunT*.
Ilelga Sigurðardóttir hafði áður en þau Jón kyntust átt
stúlkubarn með Olafi nokkrum presti, og hét Þóra. Þessi
Þóra fylgdi síðan Tómási presti á Mælifelli, og var eitt þeirra
barna Ólafur er bezt varðist á Sauðafelli, og bezt hélt uppi
minning þeirra feðga, En Helga er engu siðurkölluð „siðug
sómakona11, er Jón tók bana til sín, og átti það, og satt mun
sagt af sambúð þeirra, að þau bæði tvö „gættu alla æfi trúlega
hjónabandsskyldna, hófsanilega og heiðarlega“.
Hitt bréfið, sem rétt er að minnast á, er samningur gerð-
ur á Hrafnagili daginn eftir að kvittunarbréfið var skráð. Það
er samningur við ábótann á Munkaþverá að taka móður séra
Jóns á æfilangt framfæri.
Elín Magnúsdóttir móðir Jóns Arasonar varð snemma
ekkja, og ólst Jón upp í fátækt, og bæði við aga og ástríki
hjá móður sinni. Nú sér Jón fyrir henni ríkmannlega. Hann
gefur klaustrinu 10 hundraða jörð, og eigi minna af lausafé
og heitir hundraði á ári meðan hún lifir. Fyrir það á hún
að hafa „æfmlega próventu og fj-jálsmannlegt framfæri til