Nýtt kirkjublað - 01.01.1912, Blaðsíða 17

NÝTT KTREJUBLAÍ)
13
búnaðarÍDS hér á landi. Eg hygg að menn hafi alls eigi athugað
það nægilega, hvers virði afréttarlöndin eru fyrir landsmenn.
Sauðfjárræktin er aðalatvinnuvegur flestra landhænda. Og á-
góðinn af henni er oftast það sem kindurnar bæta við sig á af-
réttunum fram yfir tilkostnaðinn aðra tíma . . . Og fyrsti kostur
hvers afréttar er vfðátta haglendis svo skepnurnar hafi úr nógu
að velja . . .
Þessvegna væri réttast gert af þeim sem fara um þessar heið-
ar, og aðrar óbygðar lendur, að hætta að tala um arðlaust og ó-
nýtt land; tala heldur um gullnámu i íslands óbygðum. Það er
hér gull á milli steina landsins engu síðun en í öldunum utan við
landsteina.11
Fleiri munu verða slíkar kynnisfarir, og tek eg alveg
undir ályktarorð höfundanna:
„Aðalþýðing þessara fara er fólgin í áhrifum þeim, sem þær
hafa á sjálfa ferðamennina. Þær eru menningarmeðal — geta orð-
ið mörgum manni betra veganesti en eins árs skólavist. Þær
auka víðsýni — glæða velvildina til heimahaganna, um leið og
þær vekja meðvitund einstaklingsins um, að hann er brot úr stærri
heild, og að til er það sem kallað er föðurland. JÞað mun reynast
svo, að aukin þekking á landinu og þjóðinni verður til að auka
traustið á hvorutveggju.“
Alþýðu-sönglög.
Eftir Sigfús Einarsson. Bókav. Sigf. Eym. Verð 1 kr.
25 a. Flest eru þetta kvœðalög og áreiðanlega verður með
það farið, og er það fyrir mestu. Eg heyri á rnínu heimili
hundrað sinnum á dag leikið og kveðið „Ofan gefur snjó á
snjó“. Lagið rennur svo yndislega saman við þá snildarvísu.
Áttræður kvæðakarl, sem lifað hefir í rímunum sina löngu æfi,
komst allur á loft við að heyra: „Þetta er núbæðikveðið og
sungið“, sagði hann.
Dæmi þeir sem betur vita! Okkur leikmönnunum ófróðu
verður stundum að spyrja þegar við heyrum nýju lögin tón-
skáldanna islensku. „Syngur nú fólkið þetta á eftir?“ —
Þessi alþýðulög Sigfúsar verða áreiðanlega sungin, alténd
kvæðalögin.
Þar lifir enn í kolunum frá rímunum. Og ramíslenskt
er bragðið hjá Sigfúsi.