Vikan - 03.01.1952, Blaðsíða 8

8
VIKAN, nr. 1, 1952
Kunningjar í heimsókn!
Rasmina: Ólsen og konan hans ætla að koma
til okkar í dag. Það getur vel verið, að þau borði
með okkur i kvöld. Það er ekki ósennilegt, að þau
biðji mig um að syngja. Reyndu svo að haga þér
vel.
Gissur: Þú hefur nú ekki sagt neitt upplífgandi
eimþá.
Rasmina: Hvernig líður ykkur, virtir mínir?
Mikið er gaman að sjá ykkur.
Gissur: Já, við vorum einmitt að tala um ykkur!
Frú Ólsen: Elskurnar mínar, við sjáumst alls
ekki nógu oft!
Ólsen: Við hlökkum til að hitta ykkur hjónin!
Gissur: Rasmína getur helzt ekki hætt að tala
um ykkur, í rauninni á hún afar erfitt með að
þee-ja.
Frú Ólsen: Óli, maðurinn minn er svo hrifinn af
Gissuri!
Rasmína: Er það satt? Og okkur þykir svo gam-
an að vera vinir ykkar.
Ólsen: Gissur, konan yðar er einstök í sinni röð,
falleg og gáfuð.
Frú Ólsen: Gissur, haldið þér, að konan yðar mundi
vilja syngja, ef ég bæði hana, eða haldið þér, að
henni þætti það verra?
Gissur: Það yrði nú bara nágrönnunum sem
þætti það!
Rasmína: Ó, ég hef heyrt svo mikið látið af
fyrirlestrum yðar!
Ólsen: O-o! Við skulum heldur tala um Gissur,
hann er svo merkur maður í þjóðfélaginu.
Gissur: Æ-æ! Þurfið þið að fara?
Rasmína: Það hefur verið reglulega ánægju-
legt að hafa ykkur, þið megið til með að koma
fljótt aftur.
Frú Ólsen: Og, heyrðu elskan, þú lítur inn til
mín á næstunni ?
Ölsen: Já, fyrir alla muni!
Rasmína: Það varst þú, sem kynntir mig fyrir
þeim. Vinir mínir eru úrvalsfólk! Þú vildir ekki
einu sinni láta þau fara!
Gissur: Þú sagðir, að ég ætti að vera kurteis
við þau. Ef ég hefði mátt ráða, þá hefði ég ekki
hleypt þeim inn fyrir mínar dyr!

Frú Ólsen: Hvað? Það var ekki ég, sem stakk
upp á að heimsækja þau. Þessi manneskja er
hræðileg og maðurinn hennar er fyrir neðan allar
hellur! Aldrei hefur neitt kvöld farið eins gjör-
samlega til ónýtis fyrir mér!
Ólsen: Þú skalt bara ekki halda, að mér hafi
þótt gaman. Ég vildi óska, að þú hefðir aldrei
kynnzt þeim Ef þau koma einhvemtíma til okkar,
þá er ég ekki heima!
;\
Rasmína: Hamingjan sanna, ég hélt að þau
ætluðu aldrei að fara! Hvað manneskjan getur
verið leiðinleg, það lá við, að hún gerði mig vit-
lausa, og hann er hreinasti þöngulhaus!
Gissur: Þokkalega farið með tímann! Það er nú
ekki gott að segja hvort þeirra er meiri plága.
Hvar í ósköpunum hefurðu komizt í kynni við
svona trantaralýð ?
Daginn eftir!
Ólsen: Ah! Gissur! Hvernig líður yður í dag? Ég
skal segja yöur, að konan mín og ég sátum lengi
frameftir í gærkvöldi og töluðum um þessa nota-
legu kvöldstund sem við áttum heima hjá yður!
Gissur: Konan mín fær ekki nógsamlega lofað
komu ykkar!