Vikan - 13.11.1952, Blaðsíða 5
"VIKAN, nr. 44, 1952
5
Hún hvarf eins og dögg fyrir sólu • S
rORSAGA: Evelyn Cross, dóttir auð-
mannsins Rafaels Cross, hvarf eins og dögg
fyrir sólu í Pomeraníahúsinu i London.
Fleiri en einn höfðu séð hana fara inn til
sjákonunnar Goyu, en sú góða kona sór og
sárt við lagði að stúlkan væri ekki hjá sér.
Cross varð æfur og lét rifa allt innan úr
herbergi spákonunnar en stúlkan fannst
hvergi. Húseigandinn Pomeroy majór kall-
aði á einkalögreglumann, Alan Foam, sem
yfirheyrði leigjendurna á hæðinni, þær Violu
Green og ungfrú Power. Það eina sem fannst
af horfnu stúlkunni voru skór, sem stungið
hafði verið inn í klukku á ganginum. Cross
hefur mælt með Violu Green við Stirling-
fjölskylduna, vini sína og hún er nú ráðin
lagskona og nokkurskonar gæzlukona Bea-
trice Stirling. Ekkert fréttist af Evelyn og
faðir hennar er orðinn hvithærður af áhyggj-
um.
8. KAFLI.
Dularfullur pakki
T^rÆSTA morgun fékk Foam skilaboð frá
-L í Rafael Cross um að koma strax á hótelið
hans.
Dýrustu íbúðirnar voru á efstu hæð hótelsins
og þar bjó Cross meðan hann var í borginni. Af
svölunum var gott útsýni yfir alla London. Þeg-
ar Foam fór upp í lyftunni var hann í slæmu
skapi, eins og hann finndi á sér að eitthvað illt
væri í vændum.
Stúlkan vísaði honum inn í setustofuna, þar
sem Cross sat víð skrifbo'rð og talaði í símann.
Strax og hann sá gestinn hætti hann símtalinu
og lagði niður tólið.
„Setjist þér niður, Foam,“ sagði hann. „Það
var gott að þér komuð undir eins."
Þó Viola væri búin að aðvara Foam, brá hon-
um við að sjá Cross. Einnar viku áhyggjur höfðu
gjörbreytt honum, svo varla var lengur hægt að
bera hann saman við ljóshærða glæsilega ris-
ann. Hann var með stór hornspangargleraugu,
hvítt hárið gerði hann mörgum árum eldri, axl-
irnar höfðu sigið og djúp hrukka var komin frá
nefinu niður að munnvikunum.
Foam sá strax að nú hafði hann enga ástæðu
til að vera afbrýðissamur við hann, því hann
gæti ekki lengur keppt við ungan mann. Hann
fann til innilegrar samúðar með honum.
„Hafið þér verið veikur?“ spurði Foam.
„Áttu við þetta?“ Foam benti á hárið á sér.
„Það varð grátt á einni nóttu. Ég lá vakandi eins
og venjulega og var að hugsa og þegar ég leit
í spegilinn ngesta morgun, gat ég varla trúað
mínum eigin augum. Ég hefi aldrei trúað því
að slíkt gæti komið fyrir, þó ég hafi auðvitað
heyrt slíkt.“
Hann hló kuldalega áður en hann breytti um
umræðuefni.
„Fréttirðu af viðgerðinni í Pomeraniahúsinu,
þegar þú fórst með skilaboðin til Greeny?" spurði
hann.
„Eg sá það,“ svaraði Foam.
„Jæja, ég er búinn að fá reikninginn. Ég er
ekki að kvarta yfir viðgerðarmanninum, því hann
er heiðarlegur, en hitt er allt bölvað okur. Ég
hefði sjálfur getað keypt spegil fyrir þriðjung
verðsins. Mér er alveg sama um peningana, en
ég vil ekki vera hafður að fífli.“
„Ég skil það, en hvað hefirðu gert?“
„Sent honum ávísun og sagt honum að kæra
yfir upphæð hennar. En ég fékk kvittun með
smáorðsendingu um að ég skildi ekki viðskipti
heiðursmanna . . . Jæja, við ætluðum ekki að tala
um það.“
„Dóttir mín er ekki komin aftur,“ sagði Cross
eftir stutta þögn. „Ég hefi ekki frétt neitt meira
af henni. Ég er farinn að halda að póstkortið
hafi verið sent til að gabba mig. Það er mjög
auðvelt að líkja eftir skrift hennar.“
„Hefurðu verið beðinn um peninga fyrir hana?“
„Nei,“ svaraði Cross.
„Ágætt. Átta daga bið á því, bendir ekki á
rán. Þegar þannig stendur á, eru þeir fljótir
að senda hótunarbréf. Auðvitað get ég ekki sagt
neitt um þetta, því ég þekki ekki málavexti. Mér
finnst að þú eigir að leyta til lögreglunnar."
Cross fór að ganga um gólf.
„Ég vil ekki láta lögregluna skipta sér af
mínum málum," sagði hann. „Það lítur ekki vel
út, en ég hefi mínar ástæður til þess. Ég vil
að þér finnið hana.“
Foam varð feginn, ekki aðeins vegna launanna,
heldur líka vegna þess að hvarf Evelynar Cross
gaf honum tækifæri til að tala meira við Violu.
„Ég geri það sem ég get, en þér verðið samt
að gera yður ljóst að einkafyrirtæki getur ekki
staðið lögreglunni jafnfætis í svona málum."
„Hvað mundu þeir gera?“ spurði Cross.
„Þeir mundu athuga allar ungar stúlkur, sem
hafa orðið fyrir slysi síðustu vikuna, allar, sem
hafa misstl minnið eða lent í fangelsi. Allar járn-
brautarstöðvar, flugstöðvar, og skip mundu verða
aðvöruð. Svo mundu þeir auglýsa hvarfið í öll-
um blöðum og útvarpinu."
„Alveg eins og mig grunaði," Cross sló í borð-
ið. „Ég vildi lieldur missa hægri hendina en að
láta birta myndir af henni.“
„En við þurfum að fá mynd til að senda um-
boðsmönnum okkar. Auðyitað er það tryggt að
hún verður hvergi birt.“
„Nei. Ég á enga mynd.“
„Hvernig er með myndina á vegabréfinu henn-
ar ?“
„Hún gengur alltaf með vegabréfið í vesk-
inu.“
Þó Foam tryði honum ekki, afsakaði hann
skjólstæðing sinn með þvi að hann þættist vera
að vernda dóttur sína.
„Ég verð að minna yður á að við þurfum á
samvinnu yðar að halda, ef við eigum að finna
hana.“
„Ég veit það og ég ætla ekki að fela neitt
fyrir yður,“ sagði Cross. „Ég er enskur ■— en
ég hefi eytt mestum hluta æfi minnar í Ástralíu,
Canada og Bandaríkjunum og verið fremur fá-
tækur þangað til núna nýlega. Ég átti námu, sem
leit út fyrir að mundi gera mig að miljóna-
mæringi, en ég mátti ekki vera að því að bíða,
svo ég seldi hana. Skömmu seinna hætti gullið að
finnast í henni. Ég fullvissa yður um að hér voru
engin svik í tafli — bara hugboð, en samt fékk
ég ótal hótunarbréf. Þeir héldu að ég hefði svik-
ið þá og mér fannst réttara að halda til Evrópu."
Foam svaraði þessu trúnaðarmáli engu, enda
hafði hann búizt við einhyerju slíku. Skjólstæð-
ingi hans var líka auðsjáanlega alveg sama hvort
hann trúði sögunni eða ekki. Það sem máli skipti,
var að hann fyndi stúlkuna, án þess að auglýsa
það.
„Svo þér viljið ekki komast í blöðin," sagði
hann, „því þá væri líklegt að þessir menn kæm-
ust að þvi hvar þér eruð.“
Cross kinkaði kolli: „Ef einhver þessara þorp-
ara hefur náð í Evelyn, þá hefur hann meiri
áhuga fyrir að hefna sín en að ná í peninga.
Þessvegna get ég ekki annað en álitið að henni
hafi verið rænt. Þér skiljið það.“
,,Þá hefur henni verið rænt eftir að hún kom út
úr húsinu, því.þeir hefðu aldrei getað náð henni
fyrir framan augun á yður . . . Hversvegna sá
bílstjórinn yðar hana ekki, þegar hún kom út?“
„Vegna þess að hann ók um meðan hann beið
eftir okkur. 1 fyrra skiptið sem við komum þar,
fékk hann ávítur hjá lögregluþjóni fyrir að láta
bílinn standa of lengi á torginu.“
„Skildi hún eftir nokkuð annað en hattinn sinn
i bílnum?" spurði Foam.
„Já, loðkápuna sina, en hún hélt á töskunni."
„Vilduð þér lýsa henni fyrir mér.“
„Hún er nítján ára gömul, um 168 sm. á háum
hælum. Ég veit ekki hvað hún er þung, en hún
er mjög grönn. Hún hefur Ijóst sítt hár, vafið
upp að framan. Augun eru blá og andlitið kringlu-
leitt. Og hún hefur lítinn rauðan blett undir
vinstra auganu."
„Fæðingarbletturinn losar yður við að eltast
sjálfur við slasaðar stúlkur út um allt land. Var
hún sérkennilega klædd?“
„Nei, hún var I einfaldri, svartri dragt með
stuttu pilsi, ljósum sokkum og með hvita perlu-
festi um hálsinn.
Cross skrifaði þetta á blað og var óánægður
með það sem hann vissi. Hann hefði verið von-
betri um árangur, hefði stúlkan verið dökkhærð,
með græn augu og magurt andlit.
„Var hún ástfangin?“ spurði Foam.
„Það veit ég ekki. Hún hafði alltaf hóp af
ungum mönnum á eftir sér. Ég er of vanur þvi
til að veita þeim nokkra athygli."
„Vitið þér hvernig hún eyddi tímanum í Eng-
landi ?“
„Nei, ég er allan daginn í viðskiptaerindum.
Ég ek henni venjulega eitthvað í bílnum um leið
óg ég fer út. Hún gerir það sem hún vill og
lætur mig svo vita hvaða sýningu við eigum að
sjá á kvöldin."
„Talar hún við ókunnuga menn?“ Foam bjóst
við að faðirinn mundi móðgast, en það var öðru
nær.
„Já það gerir hún,“ svaraði hann. „Hún er alveg
eins og ég hvað þetta snertir. Hún talar við
O------------------------------------------o
VEIZTU -?
1. Hversvegna eru úr númeruð og hvenær
var byrjað á þeim sið?
2. Nefnið fimm drauga úr frægum bók-
um?
3. Gáta:
Einn veit ég þann undirmann,
í öllum bæjum vera kann,
þveginn, skafinn hvern dag hann,
hreinn þó aldrei vera kann.
4. 1 hvaða landi gerist óperan Madame
Butterfly ?
5. Fæðir krókódillinn lifandi unga?
6. Hvað þýðir sögnin að andtigna?
7. 1 hvaða heimsálfum eru eftirfarandi
lönd: Angola, Tyrkland, Korea, Sibe-
ria, Salvador og Paraguy?
8. Hvað er Sauvismi ?
9. Hvenær var Rauði Kross Islands stofn-
aður og hver var fyrsti formaður
hans?
10. Hver var faðir Fernisúlfsins ?
Sjá svör á bls. 14.
o--------------------------------------------
■o