Vikan - 12.09.1956, Qupperneq 11

YÐAR EINLÆGVR
Einn af vinsælustu rithöfundum ungu kynslóðarinnar í Bandaríkjunum segir hér sögu frá Hollywood
* * * * * * með 7 bréfum og 4 skeytum. * * * *. * *
San Francisco, 3. apríl 1956.
Ungfrú Evelyn LEIGHTON
PARAVOX kvikmyndaverinu,
HOLLYWOOD
Kæra ungfrú Leighton,
Afsakið ef ég er ósvífinn . . . Ég er
búinn að dást að yður í mörg ár, og ár-
um saman hefur mig líka langað til að
leggja fyrir yður eina spurningu: Það
vill víst ekki svo til að þér séuð Eva nokk-
ur Leiden, skólasystir mín frá Tómasar
Jefferson menntaskólanum árið 1935?
Eva var þá fjórtán ára gömul, allir
strákarnir í skólanum voru hugfangnir af
henni og kepptust um að eyða tíma henn-
ar á kvöldin. Ef þér eruð þessi Eva Leid-
en, þá minnir nafn mitt yður kannski á
eitthvað. Ef ekki, bið ég yður að afsaka
þetta bréf og gleyma því.
Yðar einlægur
GEORGES F. JOHNSON.
Hollywood, 10. april 1956.
Kæri Johnson,
Einkaritari minn sér venjulega um all-
ar bréfaskriftir mínar, en hann áleit sér
samt bera skylda til að sýna mér bréf yð-
ar; það var líka rétt gert. Já, ég er Eva
Leiden og ég man ákaflega vel eftir yð-
ur. Ef mér skjátlast ekki, þá eruð þér sá
sami ,,Jojo“, sem bauð mér ákveðið kvöld
á „Yngri nemenda“ dansleikinn í skólan-
um, og fóruð svo þangað með aðra skóla-
systur mína, meðan ég stóð og beið heima
hjá mér. Skrýtið hve lengi slíkir atburð-
ir geymast lifandi í endurminningunum,
ekki satt?
Eruð þér þessi „Jojo“? Mér þætti gam-
an að vita hvort mér skjátlast nokkuð
frekar en yður?
Yðar einlæg
EVELYN LEIGHTON.
San Francisco, 13. apríl 1956.
Kæra ungfrú Leighton,
Þér hafið aðdáunarvert minni! Eg dá-
ist að því að heimsfræg kvikmyndastjarna,
eins og þér eruð orðnar, skuli muna eftir
mannvesalingi á borð við mig!
Já, ungfrú Eva, kvöldið sem dansleik-
ur vngri nemendanna var haldinn, stakk
ég yður af. Leyfið mér að útskýra ástæð-
una: Þér voruð fallegasta litla tepran í
skólanum, og þér höfðuð gaman af því að
leika aðdáendur yðar grátt. Ég þekkti að
minnsta kosti tuttugu þeirra aðeins úr
mínum bekk, sem gengu með brostið
hjarta yðar vegna. Ég var ákveðinn í að
launa yður svartan belg fyrir gráan. Og
hvað það tókst vel! Ég gleymi aldrei hve
ofsareiðar þér voruð. „Aldrei skal nokkur
strákur gera mér annað eins aftur“, sögð-
uð þér í símann. Og það var orð að sönnu:
aldrei þáðuð þér aftur boð um að eyða
kvöldinu með mér. Og nú eruð þér orðin
fræg leikkona; Lífið er skrýtið, finnst yð-
ur það ekki?
Ég yrði bæði hamingjusamur og stolt-
ur af að fá áritaða mynd af yður, og
sendi hérmeð 25 cent fyrir burðargjald-
inu; það er venjan, að ég held.
Yðar einlægur
GEORGES F. JOHNSON.
eftir HERMANN WOUK
Hollywood, 20. april 1956.
Kæri Johnson,
Héi-með sendi ég yður árituðu mynd-
ina, og 25 centin yðar, sem voru alveg
óþörf. Satt að segja eruð þér einasti mað-
urinn í heiminum, sem hefur dirfst að
stinga mig af, þó ekki væri nema einu
sinni, alveg frá því ég fæddist, og ég er
dálítið forvitin að vita hvað hefur orðið
um þann eina sem leyfði sér það.
Þér eruð líka einasti pilturinn sem ég
þekki, sem hefur sýnt vott af frumleika
. . . Segið mér eitthvað um yður sjálf-
an, ég fullvissa yður um að ég hef áhuga
fyrir því.
Yðar einlæg
EVELYN LEIGHTON.
San Francisco, 23. apiíl 1956.
Kæra ungfrú Leighton,
Ég er ákaflega hreykinn af því að þér
skulið hafa áhuga fyrir svona lítilfjör-
legum manni. Hvað á ég að segja yður?
Ég er kvæntur alveg stórkostlegri konu,
blátt áfram sagt. Hún heitir Corinne. Ég
rek sokkaheildverzlun, sem gengur vel og
spjara mig þrátt fyrir þessa hræðilegu
skatta, sem eitra líf okkar. Þér kannizt
við það, ekki satt? (Ha! Ha! Ha!)
Ef ég skyldi einhvem tíma koma til
Hollywood, þá læt ég einhvern af fylgdar-
mönnunum, sem sýna forvitnu fólki bæ-
inn, benda mér á húsið yðar og segi við
hann: „Trúið því ef þér viljið, ég hef
þekkt Évelyn Leighton í tuttugu ár“, og
ég verð hreykinn eins og hani. Ég óska
yður alls góðs og þakka yður enn einu
sinni.
Yðar einlægur
GEORGES F. JOHNSON.
Hollywood, 24. apríl 1956.
Kæri Johnson,
Nú verður yður skemmt: hugsið yður,
á þeirri stundu sem ég fékk bréfið yðar,
var Bob Tollinger, umboðsmaðurinn minn,
staddur hjá mér. Honum kom strax í hug
ljómandi hugmynd: að láta yður koma
til Hollywood (í boði mínu, auðvitað).
Það mundi hafa alveg óviðjafnanlegt
auglýsingagildi, að láta fræga kvikmynda-
stjörnu hitta aftur gamlan tilbiðjanda úr
menntaskólanum. Við skulum hittast ein
hjá Ciro, þér og ég, og eyða kvöldinu þar
saman. Ég vona að konan yðar setji sig
ekki upp á móti því?
Þér getið sagt, ef þér viljið, að þarna
sé kvenfólkið lifandi komið, en mér
finnst það skemmtileg tilhugsun að eiga
að hitta aftur einasta manninn í heim-
inum, sem hefur stungið mig af, og það
eftir tuttugu ár og undir svona ólíkum
kringumstæðum. Þiggið þér boðið? Það
væri mér mikil ánægja.
Yðar einlæg
EVELYN LEIGHTON.
SÍMSKEYTI:
San Francisco — 26. apríl — kl. 9.30.
Móttekið boð yðar — Fegursti dag-
ur lífi mínu — Reiðubúinn sleppa öllu
hér til að fljúga Hollywood — Kona mín
stórhrifin — Tiltakið dag og stund ég
kem — Trúi varla slíkri heppni.
JOHNSON
SÍMSKEYTI:
Hollywood — 26. apríl — kl. 14.
Getið þér verið í veitingahúsinu Ciro
klukkan 21,30 þann 28 — Blaðamenn og
ljósmyndarar viðstaddir — Vinsamlegast
staðfestist.
LEIGHTON
SlMSKEYTI:
San Francisco — 26. apríl — kl. 18.
Flugfar pantað — Pakkað í ferðatösk-
una — Sjáumst 28. — Dreymir dásamlegt
æfintýri.
JOHNSON.
SÍMSKEYTI:
Hollywood — 29. apríl kl. 1,30.
Hvað kom fyrir — beið yðar tvo tíma
hjá Ciro — beið heima eftir símtali eða
símskeyti til klukkan eitt — Vænti skýr-
ingar.
LEIGHTON.
San Francisco, 29. apríl 1956.
Þakka yður fyrir símskeytið. Ég græði
Framliald á bls. IJf.
11