Vikan - 05.06.1958, Blaðsíða 14

908. krossgáta VIKUNNAR
Lárétt skýring:
1 fljót — 3 limur — 9 hrúga — 12 umflotið
land — 13 vík — 14 þreytt — 16 eins —- 17 veiði-
tæki — 20 tóvinnutæki — 22 egg — 23 er á hálsi
nauta — 25 togaði — 26 ótta — 27 bogi •— 29
rifrildi — 31 mannsnafn — 32 tónn — 33 fanga-
mark félags — 35 sagnfræðingur sá er ætíð vildi
hafa það sem sannara reyndist — 37 frumefnis-
tákn — 38 hryssa — 40 lindi — 41 tapa — 42
skrifar — 44 verður að ís — 45 blautlendi -— 46
Ijóma — 49 fiskur — 51 úr húsi — 53 andstæðing-
ar — 54 einkennisstafir — 55 farvegur -— 57 ut-
an — 58 sápa (vöruh.) — 59 part skepnunnar —
60 biblíunafn — 62 menn — 64 sníkjudýr — 66
tölueining — 68a letur — 69 fangamark sam-
bands — 71 kátur — 74 í munni — 76 skeyti —
77 ónothæf — 79 frumpartur — 80 tónn — 81
vínstofa — 82 ófreskjan — 83 sumir leika á oddi
hans.
Lóðrétt skýring:
1 bundin — 2 ar — 3 bátsenda — 4 eldsneyti
— 5 tryllt — 6 á fæti — 7 óþrif — 8 uppspretta
— 10 tímabil — 11 áflog, þf. — 13 gráða — 15
fæða — 18 afkvæmi — 19 líffæri — 21 farga —
23 dysja — 24 ekki allir — 26 festa yndi — 27
fallin — 28 glysgjarn — 30 vísir að nýjum ein-
stakling — 31 meyjar — 32 fugl — 34 biblíunafn
— 36 reið á svip — 38 veiða — 39 sterkur — 41
meindýr — 43 lélegur — 47 gælunafn — 48 hinn
fyrsti maður — 49 gjótan — 50 á hesti — 52
prettir — 54 blóm — 56 botnfall — 59 undur —
61 þjóðhöfðingi — 63 veggur — 64 geð — 65 hlut-
deild — 68 íþrótt — 69 bráðum — 70 blóm — 72
bókstafur — 73 magur — 74 málmur — 75 lágt
hljóð -- 78 drykkur — 79 tvíhljóði.
Lausn á krossgátu nr. 907
Lárétt: 1 fauskur — 7 þengils — 10 ofn — 15
ágæt — 17 ferðin — 18 ræna — 20 gnæfa — 22
anni — 23 stakk — 25 aka — 26 ómi — 27 ku —
28 kot — 30 illar — 32 fl. — 33 orm — 35 nirflar
— 36 Kai — 37 ópal — 39 kænn — 40 stundar-
gamans — 42 stoð — 43 ræma — 45 kör — 46
prestur — 48 nóa — 50 ör — 51 Rússi — 52 stig
— 54 Mr. — 55 þul — 56 ang — 58 notum — 60
unun — 62 búnir — 64 róla — 65 línuna — 67
ilin — 69 lin — 70 lagrænn — 71 tollinn.
Lóðrétt: 1 forskot — 2 afætur — 3 unna — 4
ká — 5 ugg — 6 ræna — 8 efa — 9 ne — 10
gramr — 11 iðni —■ 12 lin •— 13 snillin — 16
tækifærisinni — 19 akk — 21 fall — 24 konan —
26 óar — 29 tildurs — 31 Lasarus — 32 fans —
34 mótor — 36 kænan — 38 puð — 39 Kam — 40
stör — 41 mærin — 42 skökull — 44 farmann —
46 púl — 47 Esaú — 49 ómulin —- 51 runur -— 53
gor — 55 þung — 57 gilt — 59 tóli — 61 nia —
62 ban — 63 Rio — 66 næ — 68 n.l.
Svör við „Veiztu“ á bls. 11.
1. Paul Henri Spaak.
2. Á Snæfellsnesi (538 m. hátt).
3. Nautilus.
4. Nei, venjulega koma fáar kríur á reytingi
fyrri hlutann í maí, og síðan kemur flokk-
urinn upp úr tólfta, en ekki endilega 14.
5. a) Dansk-íslenzka félagið.
b) Alliance Francaise.
. c) Anglia.
d) Germania.
e) Normandslaget.
f) Sænsk-íslenzka félagið.
g) Færeyingafélagið.
h) Íslenzk-Ameriska félagið.
6. a) 10—44 f. Kr. b) 1446—1506 c) 1564—1616
d) 570—632.
7. Mont Blanc (4810 m).
8. 24 karata.
9. Frank G. Slaughter.
10. Reykur.
GLERAUGUN
Framhdld af hls. S.
ur komist út í öfgar. Eins og í Bandaríkj-
unum upp úr fyrri heimsstyrjöld. Þá var
því haldið fram í fyllstu alvöru, að fólk
ætti að skipta um gleraugu eins og það
skiptir um yfirhafnir: eiga ein vinnu-
gleraugu, ein heimagleraugu og að minnsta
kosti ein sparigleraugu til þess að setja
upp þegar það færi út að skemmta sér.
Og höfundur þessarar greinar veit ekki
betur en f jöldi Bandaríkjamanna hafi hlýtt
þessu.
— E. S. TURNER.
BINN A MÖTI ÖLLUM - Pramhald af Ws 13
hann við þig. Þið Tommy eruð svo líkir. Hann hefur þekkt þig á svipnum.“
Thursday hugsaði sig um og sagði blíðlega. „Jæja. Hvað er þá •—
eða hver er — Saint Paul? Það var skrifað framan við hálf-níu.“
„Ég veit það ekki,“ sagði hún. ,,Ég kannast ekki við það sem manns-
nafn. Ég man yfirleitt eftir nöfnum sjúklinganna. Gæti það hafa verið
einhver frá —“
Crane greip fram í fyrir henni. „Við vitum það ekki.“
Clapp sagði: „Þér hleyptuð Max inn i gærkvöldi, þegar hann kom í
heímsókn til Elders. Hann ætlaði að tala við hann um barnsránið. Þér sáuð
hann ekki vegna þess að þér sofnuðuð. Örmagna, geri ég ráð fyrir —-
og ég skil yður mætavel." Georgia kinkaði einu sinni kolli hikandi og
lögreglumaðurinn sneri sér að Thursday. „Svo að þú varst síðasti mað-
urinn, sem sá Elder á lífi.“
Konan spennti greipar i kjöltu sinni. „Eg hefði ekki átt að gera það.
Ég skil ekki hversvegna ég var að sofa. En þegar Max kom, fannst mér
allt ætla að ganga að óskum. Ég geri ráð fyrir að ég hafi viljað trúa
því, að hann kæmi öllu í lag á svipstundu." Hún var að skýra þetta fyrir
sjálfri sér. Hún bætti við mjúkri röddu en ákafri. „Ég hefði átt að
vita betur!“ Georgia sá nú að mennirnir voru að hlusta á hana. Hún roðnaði.
Það var þögn, og Clapp setti stút á varirnar. „Ert þú undir það búinn
að segja okkur sögur?“
Thursdáy starði á gólfið og sagði: „Ætli það ekki.“
„Henry," sagði Clapp við unga manninn, sem lítið hafði skipt sér af
. samtálinu. Ungi maðurinn gekk frá glugganum að legubekknum. Hann
setti ræriiú í vélina, náði sér í stól og sneri honum við. Hann sat klofvega
á stólnum og hélt fingrinum sentimeter yfir stafaborðinu og beið.
„Ég heiti Max Thursday. Heimilisfang •— Bridgeway hótelið milli I og
J á Fimmtu." Hann fór hröðum orðum um fyrri störf og sagði að frú
Homer Mace hefði verið kona hans. Hann gekk milli píanósins og arin-
hillunnar meðan hann talaði, neri sér stundum um ennið til þess
að þurrka burt sársaukafullt ský, sem þar var. En frásögn hans var eðli-
leg, rökræn, og hendurnar á hraðritaranum unga þutu yfir stafaborðið á
suðandí vélinni. Hann sagði frá heimsókn Georgiu til hans daginn áður,
sagði nákvæmlega frá öllu, minntist á litinn á kjól hennar og manninum,
sem hanri hafði séð, sem vel hafði getað verið Gilpin.
Clapp kinkaði kolli til nokkurs konar samþykkis, þegar á leið og leit
af manninum í bláu fötunum, sem spígsporaði um gólfið. Hann hallaði
sér aftur í stólnum og leit í stað þess á Georgiu. Hún virtist dáleidd af
frásögn manns síns fyrrverandi. Thursday sagði frá samtali sinu og
læknisins látna, sagði frá hræðslu Elders við einhvern ókunnan mann.
Þetta j ýkti hann nokkuð, en sleppti öllu um það er hann var sleginn
með byssunni. Hann minntist á skrámurnar á höfði sér, og taldi þær ef
til vill orsök minnisleysis síns, þar sem hann mundi lítið kvöldið eftir
samtalið.
Þegar hann þagnaði, spurði Clapp: „Það er nú það, eða hvað?“ Thurs-
day náði sér í sígarettu á kaffiboi'ðinu. Gegnum eldinn frá eldspýtunni
Saklaus — og þó sek.
Framhald af bls. 10.
Jú, enn var Mary Mallon að
verki. Þegar dr. Soper kom að
sækja hana, lét hún það gott
heita. Kjarkur hennar var
brostinn, hún var búin að gefa
upp alla von.
Mary fluttist aftur í litla
húsið á lóð Riverside sjúkra-
hússins. Þar bjó hún í 23 til-
breytingalaus ár — f angi — uns
hún andaðist hinn 11. nóvemb-
er 1938.
Dr. Soper var einn af þeim
fáu sem voru við jarðarför
hennar.
Við gröf hennar kann hann
að hafa hugleitt það hve
mikið hún hafði mátt líða fyrir
að verða fóki að bana óviljandi.
En hann vissi líka, að rauna-
saga hennar hafði hjálpað lækn-
unum í baráttunni við morð-
sýkilinn.
Því að þegar taugaveikiberar
finnast núna, er rannsakað
hvort sýkillinn spretti í gall-
blöðru þeirra. Sé svo, hættir
maðurinn að vera smitberi þeg-
ar gallblaðran er fjarlægð.
— MERRY ARCHARD
Svo köm að...........
Framliald af bls. 11.
því að þau voru ljós og sáust
vel í myrkrinu. Að lokum komst
hún þó inn um glugga á
mannlausu húsi og hugði sig
hólpna. En þegar hún gerði til-
raun til að skjótast út á götu,
hljóp hún í fangið á tveim
ur lögregluþjónum, sem þar
biðu.
Réttarhöldin yfir henni vöktu
mikla athygli. Nú vantaði ekki
sönnunargögnin. Og þótt hún
fengi sér fjölda lögfræðinga og
verðist, eins og ljón, lyktaði
þessu með því að hún fékk
þrjátíu daga tukthús. Þegar
henni var sleppt, var henni
bannað að starfrækja fleiri
,,klúbba“ í New York.
Belle gafst þó engan veginn
upp. Hún fluttist til Reno í
Nevada og hóf leynivínsölu á
nýjan leik. En þegar vínbannið
var afnumið, lenti hún í erfið-
leikum. Krárnar hennar báru
sig ekki í frjálsri samkeppni,
hún varð að loka í Reno, hélt
til Kaliforníu og opnaði þar
nýtt veitingahús, en varð að
loka því.
Hún var fátæk, einmana og
vinasnauð, þegar hún sneri til
New York. Það var árið 1937.
Kannski átti hún von á því, að
þar ætti hún einhverja vini. En
gömlu aðdáendurnir voru búnir
að gleyma henni.
Konan, sem hafði leikið sér
að milljónum og milljónamær-
ingum í Evrópu og Ameríku,
lifði síðustu tuttugu árin við
sárustu fátækt í ömurlegu kjall-
araherbergi í ömurlegum leigu-
hjalli.
— BRIAN GLANVILLE.
leituðu augu hans augna Georgiu. „Bættu þessu við,“ sagði hann. „Þótt ég
hafi ekki séð son minn, sem nú heitir Tommy Mace, í nokkur ár, ætla ég
samt að gera allt, sem í mínu valdi stendur til þess að ná í hann heilan á
húfi og færa móður hans.“ Eins og hann beindi orðum sínum eingöngu
til Georgiu, bæti hann við blíðlega. „Allt, sem í minu valdi stendur.“
Framhald í næsta blaði.
14
VIKAN