Vikan - 23.07.1959, Síða 10

herinn og þú g&zt ekki lifað upp á eigin spýt--
ur. Og þá geturðu krafizt . . .
Inga heyrði malandi röddina fyrir aftan sig,
en hún hlustaði ekki á orðin. Hún veigraði sér'
við að hlusta. Hún vissi þetta allt, ekkert sem
mamma sagði var neitt nýtt. Hún vissi, að hún
hefði átt að geta séð fyrir sér sjálf; það gátu
aðrar stúlkur. Aðrar gátu komizt fram úr hús-
verkum og barnavafstri, þvotti og hreingern-
ingum. En það var nú einu sinni þannig, að
hún gat þetta hreinlega ekki. Hún hafði reynt,
en það var henni um megn. Þegar Lennart fór,.
var eins og hún væri gripin máttleysi. Hún
á.tti erfitt með að komast fram úr á morgnana
og enn erfiðara með að sinna hinum daglegu
störfum. Á meðan Lennart hafði verið heima,
hafði þetta allt gengið að óskum. En þegar
hún var orðin ein, hafði ábyrgðarmeðvitundin
lagzt á hana eins og byrði, sem ógerningur
var að bera. Henni fannst hún hafa verið lokk-
uð til þess gegn vilja sínum. Hún var aðeins
nítján ára, og lífið var þegar á enda. Það fannst
henni að minnsta kosti, þegar hún sat þarna
með barnið í einmanaleika. sínum. Hin róm-
antíska, heillandi framtíð, sem hana hafði dreymt
um síðustu skólaárin, var henni nú horfin. Af
skilningsleysi æskunnar hafði hún látið þröngva
sér inn í tilveru, sem fólgin var í því að sjá
um húsverk og matreiðslu, barn, diska og sængur-
föt. Og hún átti sér ekki undankomu auðið. Hún
var örvæntingarfull, vonlaus eins og dýr í búri.
Allt hafði virzt svo yndislegt í fyrstu. Hún hafði
verið svo ástfangin í Lennart, og allir bekkjar-
félagar hennar öfunduðu hana, þegar hún gift-
ist í dómkirkjunni í fögru skrúði. Hún var aðeins
átján ára þá, og mömmu hafði fundizt hún geta
beðið í nokkur ár áður en hún giftist, en hún
tók ekki annað í mál en að steypa sér þegar í
hjónabandið. Og nú sat hún þar föst!
— Ég held að við ættum að kveikja, sagði
móðir hennar bak við hana. Ég sé ekki lengur
til að sauma.
Skyndilega greip hana ljósfælni. Hún vildi
verða eftir í mjúku rökkri vorkvöldsins. Hún
HrAtsmerkið (21. marz—20. apr.): Ef þé
gengur illa í vinnunni, er það einungis þé
sjálfum að kenna. Þú átt of erfitt með a
venjast breyttum aðstæðum og tekur lifið o
alvarlega. Reyndu að ræða við sem flest
um vandamálið, sem steðjar að, og vertu hreinskilin
Föstudagurinn virðist verða þér til heilla.
Nautsmerkið (21. apr.—21. maí): Heimilis
erjur og fjárhagsáhyggjur geta steðjað a
ef þú hugsar þig ekki um tvisvar áður en
þú leggur i þetta stórvirki. Þú munt kynn
ast nágranna þínum, sem þig hefur leng
langað til að kynnast. Skyldurækni þín er rík og getu
jafnvel leitt þig í gönur.
Tvfbnramerkið (22. maí—21. júní): Þaí
verður ekki hjá því komizt — þú verður að
skera allt við nögl þessa viku. Þú munt
komast að því að það kemur sér siðar að
góðu. Farðu fyrir alla muni í ferðlna, sem
þú ætlaðir þér. Það verður gerð einhver krafa á hend-
ur þér, en hvers eölis hún er liggur ekki ljóst fyrir
Krabbamerkið (22. júní—23. júli): Þú ættir
að kalla til þin beztu kunningja þina og
gera allt sem I þinu valdi stendur til þess
að þeir skemmti sér sem bezt. Taktu ekki
of mikinn þátt f áhyggjum annarra þessa
viku, það verður þér til mikils ama. Það er leiðinlegt
að þurfa að segja það en þú skalt vera eigingjam.
Ljónsmerkið (24. júlí—23. ág.): Frestaðu
fyrir alla muni ekki að skrifa bréfið, það
mun kom þér sárgrætilega 1 koll, einkar-
Iega þó karlmönnum. Reyndu að gleyma
þessu kjánalega áformi þfnu. Það er hrein-
asta glapræði. Komdu vel fram, því að kunnlngl þinn
vill þér vel og það í hæsta máta.
Meyjarmerkið (24. ág,—23. sept.): öfund
leiðir aldrei gott af sér, mundu það, og Iáttu
öfund þína fyrir alla muni ekki bitna á ná-
unganum. Horfur á langferð, jafnvel ferð til
útlanda. Vertu ekki oí eyðslusamur þessa
viku og reyndu að gera þér sem flest að góðu. Sunnu-
dagurinn verður heilladrjúgur einkum I ástarmálum.
Vogarmcrkið (24. sept.—23. okt): Bréfa-
skipti virðast mjög mikilvæg ^ooa vlin3t 6g
bú skalt lesa bréf þaii, séhi þér berast tvisv-
ar sinnum, áður en þú leggur þau frá þér.
Þú verður ekki heill heilsu þessa viku, þótt
ekki verði kvilli þinn á neinn hátt alvarlegrur. Þú munt
reyna að losna við kunningja þinn, sem er áþrengjandi.
Drekamerkið (24. okt.—22. nóv.): Tæknigáf-
ur þínar munu njóta sín vel þessa viku. Þú
munt öðlast nýja lífsreynslu, sem verður þér
síðar meir ómetanleg. Hjón ættu að fara i
stutt ferðalag, án þess að eyöa þó of mikl-
um peningum. Miðvikudagurinn verður tvimælalaust
kvenroönnum til heilla. Þú skal forðast neyzlu áfengis.
Bogamaðnrinn (23. hóv.—21. des.): Þú skalt
sinna andlegri uppbyggingu þinnl meir. Ein-
mitt i þessari viku hefuröu ráð á þvi að
verða eyöslusamari en þú átt vanda til.
Farðu út og skemmtu þér — helzt seinni
hluta vikunnar, Það er of mikil óreiða 1 kringum þig,
reyndu að bæta úr þvi.
Geitarmerkið (22. des.—20. jan.): Þú munt
auka vinsældlr þinar til muna þessa viku,
ef þú ert elnungis nógu glaðlyndur og til-
litssamur. Þér kemur dálítið á óvart, sem
í fyrstu vlrðist smávægilegt, en það kemur
I ljós, að þetta atvik á eftir að gjörbreyta lífi þínu
síðar meir.
Vatnsborginn (21. jan.—19. febr.): Starfs-
félagi þinn kemst í slæma klípu, og reyndu
af fremsta megnl að hjálpa honum. Konur
sinna útliti sínu allt of mikið þessa viku,
svo að þessi nostursemi þeirra hefur að öll-
um líkindum allt aðrar afleiðingar i för meö sér en til
var ætlazt.
Fiskamerki (20. febr.—20. marz): Kimni þín
fær að njóta sín þessa viku. Þú verður
hrókur alls fagnaðar í samkvæmum og hvers
manns hugljúfi. Þú munt skemmta þér mik-
ið, en látti það samt ekki bitna um of á
likama þinum. Mundu nú að svara bréfinu, og geföu
þér örlítinn tima til þess að sinna fjölskyldu þinni.

IIÚN SAT viö gluggann og horfði út í vor-
kvöldið. Myrkrið var að skella á. Dómkirkju-
turninn bar við dökkgrænan, mjúklitan himin-
inn. Trén stóðu grafkyrr. Siðustu geislar sólar-
innar sendu veikan, gullinn ljóma sinn í gegnum
greinavef þeirra með hálfútsprungnu brumi.
Það heyrðist fótatak niðri á gangstéttinni.
Ákaft, glaðlegt fótatak. Fótatak, sem lýsti ó-
þolinmæði og eftirvæntingu I senn. Þarna sem
hún sat með hönd undir kinn, fann hún, að fóta-
takið utan af götunni var hjartsláttur hennar
sjálfrar. Einhvers staðar djúpt hið innra með
henni bjó óþolinmæði, ákafi og eftirvænting.
Fyrir aftan hana sat móðir hennar og prjón-
aði í rökkrinu. Það heyrðist tilbreytingarlaust
tif í prjónunum.
— Hvað értu áð horfa á, spurði móðir hennar.
Þú ert búin að sitja þama hreyfingalaus við
gluggan bráðum í klukkutíma, án þess að segja
orð. Hvað gengur að þér?
— Ekkert.
— EkkertJ Það er eina svarið, sem maður
fær hjá þér. Þú hlýtur að vera að hugsa um
eitthvað. Þú gætir að minnsta kosti haft handa-
vinnu í höndunum. Þú sagðist í gær ætla að
prjóna spariföt handa stráknum.
— Jaaá, heyrðist dræmt frá körfustólnum við
gluggann. Ég œtla að prjóna sparifötin, en
bara ekki í kvöld! Geturðu ekki hætt að jagast,
mamma!
— Nú, svo að ég er að jagast, sagði móð-
irin með eftirsjá. Eihungis vegna þess að ég
get ekki horft á þig sitja aðgerðalausa og stara
út um gluggann. Og hvernig talarðu svo við
hana móður þína ? Þú ættir að vera þakklát, finnst
mér. Ég er nógu góð til þess að leita til með
barn og vöggu og voð og bleyjur og þvílíkt. Þá
er gott að eiga mig að. Þegar Lennart fór í
Smásaga eftir
MAJKEN GULLBOKG
VIKAN