Vikan - 22.10.1959, Page 12

Hrútsmerkiö (21. marz—20. apríl): Hætt
er við, að menn geri allt of miklar kröf-
ur til þín þessa viku, en þú skalt fyrir
alla muni ekki taka þér verkefni, sem
verður þér ofviða. Þú ættir ekki að vera
feiminn við að tala við nánustu kunningja þina
um persónuleg vandamál Helgin mun verða einkar
skemmtileg.
Nautsmerlciö (21.apríl—21. maí): Lík-
lega muntu fá bréf þessa viku, sem
kemur heldur illilega við þig. Bréfrit-
ari vill þér ekki vel. Segðu engum frá
þessu, heldur skaltu reyna að ráða fram
úr þessu vandamáli sjálfur. Þú skalt ekki leggja
í nein stórræði þessa viku. Heillalitir eru rautt og
bleikt.
Tyíburarnir (22 maí—21. júní): Hætt er
við, að þú fallir í laglega gildru seinni
hluta vikunnar. Þú skalt þess vegna fara
að öllu með gát, einkum i fjármálum.
Ástvinur þinn eða maki er ekki íylli-
lega ánægð(ur með þig, einkum kannt þú að sæta
mikilli gagnrýni um eða nálægt helginni.
Krabbamerkiö (22. júní—23. júlí): —
Þessi vika virðist ætla að verða þér ein-
stök heillavika Yfirleitt virðist hvað,
sem þú tekur þér fyrir hendur, heppnast
prýðilega. Þér mun berast dálítið ein-
kennileg gjöf. Þótt lánið leiki við þig, skaltu fara
varlega i ástamálúm. Um helgina ferð þú í sam-
kvæmi eða jafnvel stutta ferð.
LjónsmerkiÖ (24. júií—23.ágúst): Þú ert
allt of seinn á þér. Þú hafðir margt á-
gætt á prjónunum, en nú er orðið of
seint að hrinda þvi í framkvæmd. Þú ert
ekki nærri nógu framtakssamur, —
jafnvel latur, — og þess vegna geturðu ekki búizt
við samúð félaga þinna. Láttu ekki tækifæri til að
hjálpa náunganum ganga þér úr greipum.
Meyjarmerlciö (24. ágúst—23. sept):
Ástarstjarna þín er með skærasta móti,
og allt bendir til þess, að vikan verði af-
ar rómantisk. Þú hefur verið allt of
svartsýnn undanfarið. en nú virðist ætla
að rætast úr þvi næstum af sjálfu sér. Á vinnustað
kemur dálítið fyrir, sem fyllir þig mikilli eftir-
væntingu.
Vogarmerkiö (24. sept.—23. okt.:
Stjörnurnar segja, að þú megir alls ekki
hætta við Það, sem þú hafðir í hyggju,
einungis vegna þess, að þú mætir tals-
verðu andstreymi. Um helgina mun
reyna á dómgreind þína og rökfestu, því að þér
mun sinnast við kunningja þinn, og þú munt Þurfa
á rökfestu að halda til að skýra máistað þinn.
DrekamerkiÖ (24. okt.—22. nóv,): Þú
verð allt of miklum tíma til bollalegg—
inga, svo að sáralítið verður úr fram-
kvæmdum. Þessa viku skaltu fyrir alla
muni ekki gefa nein loforð. Einhverjar
erjur verða í fjölskyidunni, og getur þú orðið til
þess að brevta Því til hins betra. Heillatalan þrir
kemur mikið við sögu.
BogmaÖurinn (23 nóv,—21. des.): Amor
virðist eitthvað afundinn þessa viku, og
hætt við, að það bitni talsvert á þér. Þú
skalt forðast að beita valdi þessa viku,
heldur reyna að ráða fram úr vanda-
máium, sem að steðja, með skynsemi og stillingu.
Vertu sem mest heima við þessa viku. Nauðsyn
þess mun síðar koma í liós.
GeitarmerkiÖ (22. des.—20. jan.): Ef þú
þarft að snúa þér til opinberrar stofnun-
ar, skaltu gera það þessa viku. Miklar
líkur eru á því, að nú muni óskir þínar
rætast á einu sviði. Einhver kemur í
heimsókn til þín, líklega langt að kominn. Farðu
varlega með peninga þessa viku.
Vatnsberinn (21. jan.—19. febr.): Hætt
er við því, að þú verðir einum of nær-
göngull í garð kunningja þíns, en fyrir
alla muni skaltu biðjast afsökunar á
framferði þínu. Um helgina mun eitt-
hvað einkennilegt koma fyrir. en ekki er ljóst,
hvers eðlis það er; en eitt er víst, að þetta atvik
getur gerbreytt framkomu þinni.
Fiskamerkiö (20 febr.—20.~>narz): Þú
ert ekki heill heilsu ov ættir þess vegna
að forðast að ofreyna þig. Á vinnustað
munu afköst þín eitthvað rýrna. En
verið getur, að heilsuleysi þitt eigi sér
fremur sálrænar en likamlegar orsakir. Þess vegna
skaltu reyna að komast að því, hvað veldur þér
áhyggjum. Líklega ert þú allt of svartsýnn.
l’Ai) er lil margt merkilegt i'ólk, sem enginn
veit um, afþví það hefur ekki verið skrifað
um það og ekki farið með það í útvarp. En
það er ekkert siður merkilegt fyrir það, þó
enginn viti um það — nema þá kannski ein-
hverjir, sem eru líka svo merkilegir menn,
að þeir eru ekkert að tal-a um það, þó einhverj-
ir séu öðruvísi en sumir aðrir.
Ég þekki til dæmis mann, sem er kallaður
Skari ski, afþvi hann skemmtir sér svoleiðis,
að hann liætir í vinnu um hádegi á föstudag
og kaupir sér þrjár kollur. Og svo stillir hann
sér uppvið eitthvert húshorn og drekkur,
Jtangaðtil hann er orðinn svo glaður, að hann
hoppar áfrarn á öðrum fæti fyrir húshornið
og kallar: Ski-skí —• og hoppar svo afturá-
bak fyrir húsliornið. Og hann getur haldið
þessu áfram allan daginn, hvernig sem viðrar,
og líka á Laugardaginn. En á sunnudaginn
liggur han heima og jafnar sig undir vinnuna.
Og það liefur engi nsála hugmynd um, livða
hann á við með því að kalla Ski-skí, og það
þýðir ekkert að spyrja hann, því hann fer
ekki að kalla þeta, fyrren liann er orðinn svo
liátt uppi, að hann man ekkert eftir þvi dag-
inn eftir. Og hann er búinn að gera þetta tvo
daga i viku í tutugu og eitt ár, og það eru
tvö þúsund eitt hundrað áttatíu og fjórir dag-
ar, sem hann er búinn að tioppa á öðrum fæti
fyrir Ihishorn og segja Skí-skí, ánþess nokkur
maður i ötlum heiminum viti, livað það er,
sem hann á við.
Ég hef Iieyrt prest halda ]>ví fram, að þetta
Skí-ski sé bara seinniparturinn af viski, en þá
sagði háskótaprófessor, sem hefur rannsaliað
mátið, a ðþað gæti ekki verið, því Skari hefði
aldrei drukkið annað en brennivin frá blautu
barnsbeini. Presturinn sagði þá, að það
gæti einmitt verið af því, sem hann kallaði
þetta. Hann liefði alltaf langað tit þess að fá
sér viskí, en kannski aldrei komið sér að því,
eða eithvað svoleiðis, og svo brytist þetta
svona út hjá honum, þegar hann væri orðinn
mjög drukkinn.
Þeir stæl'du lengi u mþeta, og svo endaði
það með því, að þeir sátu fyrir Skara niðri
við ríki næsta föstudag og prófuðu að gefa
honum viski. En það liafði ekkert að segja,
og hann kallaði alveg það sama, þegar hann
hoppaði fyrir tiornið, og það eina, sem hafð-
ist uppúr þessu, var það, að presturinn og
háskólaprófessorinn urðu ósáttir. Presturinn
var orðinn svo hátt uppi, að liann datt, þegar
hann var að reyna a ðlioppa fyrir liornið eins
og Skari, og það varð að sauma saman skurð
á hnakkanum á honum. Hann mundi ekki,
livernig tilraunin hefði farið, og liélt því fram,
að prófessorinn hefði svindlað, en prófessor-
inn sagðist geta tagt eið útá það, og var
líka svo heppinn, a ðþað var hópur af krökk-
um úr Gaggó vitni að því, að Skari hétt áfram
að kalla -Skí-ski.
Og það er sko atveg ábyggitegt, að þóað
menn geti ftogið til tunglsins og þó Krústsjoff
og Eisenliower finni ráð til þess að koma i
veg fyrir stríð og þó menn geti sannað það, að
þeir tiafi verið bananar í fyrra lífi, og þó
Skari lialdi áfram að kalla Ski-skí í tvö þús-
und daga enn, þá kemst enginn að því, hvað
það er, sein liann á við með þvi. ftg er stór-
efins í, að það séu tiL margir merkilegri menn
en Skari skí.
ANNARS er það merkilegt, hvernig fólk
fær viðurnefni, seme ru alltöðruvisi en nöfn-
in, sem ]iað heitir. Ég þekki lil dæmis konu,
sem heitir Guðbjörg Ragnarsdóttir, en er
kölluð Elórens. Og á skírnarvottorði stúlkunn-
ar, sem liún átti með Jóni lögregluþjóni, er
lnin meira að segja kölLuð Flórens og líka á
skírnarvottorði stráksins, sem hún átti með
lækninum fyrir austan fjall. Og á skírnarvott-
orði tviburanna, sem hún átti með prestinum
fvrir norðan, er nafnið Gunnþóra Flórens
Lárusdóttir. Og það eru áreiðanlega meira en
fimmtán ár, síðan nokkrum datt í hug að kalla
liana annað en Flórens, og það eru áreiðan-
lega tuttugu ár, siðan tienni fór að standa
gersamlega á sama, livað hún var kölluð.
Og hún fékk viðurnefnið svoleiðis, að það
er sko hundrað prósent víst, að það mundi
enginn geta upp á því, nema þá honum væri
sagt frá því, þegar luin bjó með Sighvati
Lampa. Hann var katlaður Lampinn, afþví
hann drakk lampaspritt og var atltaf útúr, á
meðan þau bjuggu saman. Og hún var alltaf að
hirða liann einhversstaðar niðri á plani á
Sigló, þegar hann var orðinn alveg útúr, og
drusla honum heim. Ég held það liafi ekki
verið nema eit sumar, sem þau bjuggu svona
saman, en um haustið var farið að kalla hana
„konuna með támpann“ — alveg eins og Flór-
ens Nætingeil, og svo var því haldið áfram,
löngu eftir a ðhú nvar skilin við Siglivat, og
siðast var bara farið að kalla hana Flórens.
Og alveg eins og Flórens Nætingeit fékk
viðurnefnið afþvi, livað hú nvar hjálpfús við
þá, sem leið illa, eins fékk Guðbjörg viður-
nefnið afþvi, livað hún var umhyggjusöm um
Sighvat lampa, þegar hann átti bágt, og það er
einmitt það, sem er svo skemmtilegt við þessa
sögu.
Það er annars kannski ekki neitt stórmerki-
legt við ])essi viðurnefni, þegar maður veit,
hvernig þau hafa orðið til, þó manni hafi
fundizt það, áðuren maður vissi neitt um það,
þvi menn eru svoteiðis, að þeim finnst eigin-
lega ekkert stórmerkilegt nema það, sem þeir
vita ekki. Ég er til dæmis handviss um, að
mörgum finnst ])að ekki tíkt þvi eins merki-
tegt, þegar þeir eru búnir að lesa ])etta, að
Guðbjörg skuli vera uppnefnd og kölluð Flór-
ens, eins og það, að Ólafur Gunnarsson skuli
vera kallaður sálfræðingur og Hörður Bjarna-
son kallaður húsameistari og Alexander kallað-
ur skáld.
ÞAÐ ER ég alveg vissum, að það eru ekki
margir tslendingar á vetlinum, se mhafa þar
einhvern bissniss, og ekki eru fegnir þvi, að
Pritchard hershöfðingi var rekinn vestur aft-
ur svona fljótt. Og það er alveg ábyggilegt,
að allt alminlegt fólk vildi, að það væri hægt
að gera eitttivað svoleiðis við alLt þetta pakk,
sem er að reyna að koma setuliðs- og varnar-
málonum í ólag, svoað enginn liafi neitt upp-
úr neinu. Og ég htusta ekki á neitt píp um það,
að þessi generáll liafi verið að fara eftir
bandarískum tögum, se mliann hafði svarið að
lilýða, með því að láta þessa árekstra verða.
Það eru lika til ísLendingar, sem eru með pip
um það að ötl varnarmál séu tögbrot á ]>essu
landi, og ég hlusta ekki á neitt svoleiðis bull.
Ég er ekki neinn sérfræðingur i banda-
rískum lögum, og það getur velverið, að það
sé satt, að það sé til um það hæstaréttardómur
í Washington. að bandarískir hermenn í út-
löndum njóti verndar bandarískra laga. Og það
getur tika velverið, að það sé satt, sem stendur
í blöðum frá New York, að bandarísk lög eigi
samkvæmt þessu að gilda í bandarískum lier-
stöðvum, sarna tivar þær séu. Og það gctur
lika velverið, að gcnerállinn hafi verið
skyldugur til að fara eftir bandarisku Lögon-
um, en ekki þeim íslenzku, þar sem þau
rákust á.
En það er einmitt útaf öllu þessu taga-