Vikan - 03.11.1960, Page 18

Bækur og
saltaðar baunir
Inni í Vesturveri er ys og þys. Fólk
stiklar til og frá milli deilda, skoðar
blóm o°r bækur, hbistar á piötur. sovr
um ve^-ð og kaur>!r s;tt af hveriu. Bóka-
búð TArusar Blöudal er hnr nit'* út-
gönn'ndvrum. og v;ð afe,r'’iðs1ubnrð'ð er
marnt. marma. og papp’>°''örnr eru rótt.ar
á v'xl vfir d!skinn. — hTöð on hmkur út
f’”’’r. en peninr-ar inn fvrir V!ð rvð’um
okknr brauf að horðinu og snvr'um. hvað
eanEri á V’'kan komi ekki út fvrr en á
fimmtiidaginu! Sieurðsson verzlun-
arstióri verðnr fvrir svörum . . .
— Menningarritið var að koma í búð-
irnar í dag.
— Ha?
— Já. Andrés önd og Co Manni veitti
ekki af aðstoðarmanni. begar hetta he;ð-
iirshlnð er á ferðinni. Það er hó bót í máli,
að það kemur ekki nema hálfsmánaðar-
lega.
— Ertu bara einn hérna við afgreiðsl-
una?
— Nei, daman skapp eitthvað út. Þær
verða að fá að viðra sig svona við og
við, blessaðar dúfurnar.
— En þú lætur þér nægja að vera úti
eftir klukkan sex?
— Þá held ég áfram að vinna.
— Nú, — hvar?
— E'n baunirnar. — maður. Ef þið
hafið ekki smakkað sölt.uðu baunirnar
okkar. þá eigið þið mikið eft.ir.
— Jæia, svo mik!ð eigum við nú samt
eftir. Eru þær góðar?
— Góðar? Bamba-baunirnar eru bezta
sælgæti, sem þú getur fengið.
— Jæja, þénarðu mikið á þessum
baunabisness?
— Það fær nú enginn að vita nema
Skattstofan — og þó . . .
— Getum við orð’ð hluthafar í fyrir-
tækinu?
— Ef þ!ð hafið handbærar svona hundr-
að þúsund krónur. get ég bætt ykkur við
á biðlistann!
— Verður maður ekki þyrstur af að
éta þessar saltbaunir?
— Það er þá hægt að bæta úr því. Eg
starta þá bara fra ”leiðslu á einhverju
til að bæta úr þorstanum, — Bamba-bjór
kannski.
— Hvaðan fékkstu þessa Bamba-hug-
mynd, úr Andrési önd og Co?
jB VltCAN
Tveir ungir menn frá París Þeir eru listamenn, það
leynir sér ekki. Útlitið ætti að vera nægileg sönnun: sitt
hár, sem aldrei virðist hafa komizt í kynni við greiðslu,
krumpin og óhrein föt. Þeir heita Marino og Jean-Claude
og stúdera dekoratíva list i Paris, — það er að segja á
vetrum. Á sumrum bregða þeir sér út fyrir Frakkland með
tvær hendur tómar. 1 sumar ferðuðust þeir um Norður-
lönd og vöktu athygli fyrir iðju sína. Þeir hafa meðferðis
pastelliti og mála myndir á torg og gangstéttir. 1 sumar
lágu þeir á hnjánum á bre!ðri gangstétt framan við járn-
brautarsföðina í Kaupmannahöfn og máluðu madonnumynd.
Við hlið þeirra var blikkkrús, og vorkunnlátir vegfarendur
létu aura af hendi rakna, eftir að þeir höfðu virt fyrir sér
listaverkið — og þó kannski fremur listamennina sjálfa.
Þessi mynd er tekin, þegar þeir voru komnir til Stokkhólms
og bvrjaðir að mála mynd á gangstéttina á Riksbron. Þegar
nægilega mikið er komið í kassann. halda þeir ferðinni
áfram, — fótgangandi eða á þumalfingrinum. En þegar
haustar, verða þeir aftur komnir i borg listanna með ævin-
týri sumarsins að baki. +
í sjöunda himni
Þetta er ekki ónýtt! Fá kjuða i
liendurnar 0:4 niefía lemja heilt
trommusett eins op manni sýnist —
00 bað ekki á lakari skemmtistað en
í T.idó. Revndar voru uestirnir ekki
marmr. en hnð er hara betrá. hvi að
há er bavd að fnra eiuin leiðir o£>
«ienr«n ölhnn veniuleínnn takti. —
rva ivf, or e1rki verra að nefa hinnm
hh’ómsveitarmönnnnum frí og spila
hara einn. — Snáðinn hérna á mvnd-
ínni virðist vera i siöunda himni vfir
hví að bafa verið triiað fyrir jressu
vandasama verkfæri o° er ákveðinn
í að nera sitt fil að ná úr bví sem
áhe\TÍlenustum ..tónum“. 0<r við ef-
umst ekki um. að hað takist, hvi að
bessi unni hliómlistarmaður á ekki
lannf að sækia músíkina. Afi hans
var jiekktasti hljómsveitarstjóri
landsins í mörg ár og faðirinn einn
bezti dægurlasasöngvari okkar. Og ef
við fræðum ykkur svo líka á jivi. að
sá litli heitir Bjarni. þá ætti ekki að
vera erfitt að geta upp á ætterninu.
Hann heitir Karl Guðmundsson og var að sóla
sig uppi i Öskjuhlíð cinn góðan veðurdag í sum-
ar, er við áttum leið þar um ...
— Leitarðu oft hingað með áhyggjurnar?
— Ahyggjur? Maður veit nú ekki, hvað það
er i svona veðri. En það er ekkert óhollt fyrir
skrifstofuhlækur eins og mig að anda að sér
hreinu lofti, þegar tækifæri gefst.
— Á hvaða skrifstofu vinnur þú?
— Hjá Slippnum.
— Og hvað gerirðu þar?
— .Ta, þetta venjulega. Ég sit í stól, skrifa,
legg saman tölur og tala i simann.
— Og þú hefur hugsað þér að skrifa og reikna
þarna næstu árin?
— Nei, ég verð þarna bara í sumar. Annars
cr ég kennari við Stýrimannaskólann.
— Og á fullu kaupi allt árið um kring?
— Já.
— Svo þú ættir að geta gert það gott á sumrin?
— Það veit ég nú ekki.
— Ertu kvæntur?
— Búinn að vera bað í átta ár.
— Þá geturðu líklega ekkert sagt mér, sem
virkilegt púður er I?
— Ja, ekkert, sem þú mátt birta í blaðinu.