Vikan - 16.02.1961, Blaðsíða 27
hðggum, hvar eftir nefndur Jón fám
dögum síðar dáinn, skal eftir
Lib:6. cap. 6. Art: 1 og 22 missa
sitt höfuð og ber sýslumanninum
ólafi Árnasyni að láta executionen
yfir honum ganga hér við Öxará
löglega og útvega honum prest áður
en exsecutionen fram fer. Þessi
dómur var upp lesinn hlutaðeigend-
um áheyrandi".
Lögmaður Becher er Daninn Hans
Becher, sem tveim árum áður hafði
setzt í lögmannsembætti eftir Alex-
ander Smidt. Fyrrum hafði hann
verið förunautur þeirra Árna Magn-
ússonar og Páls Vídalins um ísland.
Skúli Magnússon er Skúli landfógeti,
sem um ]jessar mundir hafði sýslu
í Skagafirði.
En begar hér var komið sögu á
Albíngi, brá einkennilega við; og
hefði ísíenzkum og dönskum vald-
höfum i bann tima rækilega verið
dregin burst úr nefi ef slikt hefði
við borið að jafnaði.
Ferðalagi Bótótfs var ekki lokið
hvað sem dauðadómnum leið, og
bað stafaði af bvi að nú var eingan
böðul að fá á Þíngvöllum. Einginn
gaf sig fram til starfans og öxin og
höggstokkurinn virðast hafa legið
ósnert á bessu sumri við Öxará.
Ólafi sýslumanni var bví skipað
að flytja Bótólf með sér vestur á
ný, og skyldi aftakan fara fram
heima í héraði. Þetta varð sýslu-
maður að láta sér lynda.
ÖXIN OG JÖRÐIN.
Bótólfur var sagður danskur i
móðurkyn. Þó virðist föðurnafnið
sem leikur nokkuð á tveim túngum
jafnvel benda til dansks faðernis.
Hvað rétt er í þessu efni skal ósagt
látiö.
Gfsli sagnaritari Konráðsson hef-
ur það eftir konu nokkurri er sá
Bótólf í járnum í Haga, að hann
væri „sá friðasti maður er hún séð
hefði“.
Hrafnagilsannáll kallar hann
únglíng og bætir því við sakaskrána
að hann hafi tekið reiðskjóta Jóns
og farángur (,,fátækispjöggur“) að
ódæðinu unnu.
Sögunni víkur nú vestur. Sá sem
böðulsembætti hafði með höndum
þar hét Bjarni og var að jafnaði
kallaður Bjarni búi. Fyrrum hafði
hann stundað stuldi og útilegur og
var sagður hið mesta varmenni; en
með því að takast á hendur að hýða
og aflifa glæpamenn héraðsins leysti
hann sig undan refsingu.
Undir öxi þessa manns kraup nú
Bótólfur Jörundarson.
Sigurður préstur á Brjánslæk var
feinginn til að telja um fyrir Bótólfi
og „fékk Bótólfur iðran góða“,
Ofantil við Vaðalsá á nesi einu
innti Bjarni búi verk sitt af hönd-
um, og er ekki annars getið en hann
hafi starfað vel og ógrunsamlega.
Þar hét Bótólfsnes sfðan.
Heimildir: Blanda,
Annálar 1400—1800,
Árb. Espólíns,
Alþíngisbækur.
Sarai maður á tveim ...
Framhald af bls. 5.
hlið, sem Rahbek var vanur að
fara í gegnum, varð hann óróleg-
ur. Herforinginn leit til hliðar og
sá skáldið, sem á sömu stundu
gekk gegnum hliðið. Herforinginn
varð sem þrumu lostinn, þvi að
hann vissi með öruggri vissu, að
Rahbek var i Hamborg.
Þegar Thiele heyrði um atvikið,
skrifaði hann til Rahbeks i Ham-
borg og spurði hann, hvort mögu-
legt væri, að hann hefði hugsað
mjög sterkt heim þennan sama
dag. Svar kom aldrei við bréfi
þessu, og þegar Thiele seinna hóf
máls á þessu við frú Kamma, bað
hún hann að hreyfa þessu aldrei
við mann sinn, — hann gæti ekki
þolað það. Svipað þessu hafði oft
hent hana sjálfa í sambandi við
mann hennar.
Thiele bætir þvi við, að von
Buch-wald hafi sagt einum kunn-
ingja sinum, frú Dichmann, frá
atvikinu, þegar hann hitti Rahbek
við grindahliðið. Hún svaraði:
— Ég er ekki svo hissa á því, —
ég sá hann ganga hér fram hjá i
gær.
Mun visindunum einhvern tima
takast að skýra þessi einkenni-
legu fyrirbæri? Eða eru þau e. t. v.
þegar langt komin með það? Hinn
frægi visindamaður og sálfræðing-
ur samstæðiskenningarnar, pró-
fessor Dunne, skrifar f bók sinni
Tilraunir með timahugtakið, að e.
t. v. sé það aðeins nokkuð, sem við
ímyndum okkur eða vaninn hafi
kennt okkur að taka sem sjálf-
sagðan hlut, að til sé nokkuð, sem
heiti staður og stund. Afstæðis-
kenning Einsteins virðist benda
í þá átt, að tíminn sé stærðartákn,
en ekki eitthvað, sem „líður“.
E. t. v. eruð þér sjálfur tvifari
eða þekkið einhvern, sem er það?
Ef svo er, er áreiðanlega timabært
að minna á orð skáldsins Byrons
lávarðar, sem einnig án eigin vit-
undar var tvifari. Nokkrir vinir
hans höfðu séð hann í Englandi
á sama tíma sem hann var á ferða-
lagi í Grikklandi og Tyrklandi,
og þá sagði Byron eftirfarandi:
— ÉG EFA EKKI, AÐ VIÐ, SAK-
IR EINHVERRAR OKKUR Ó-
ÞEKKTRAR FRAMRÁSAR, GETUM
AUGSÝNILEGA VERIÐ Á TVEIM-
UR STÖÐUM SAMTÍMIS, EN HVER
ÉG RAUNVERULEGA ER Á SLÍK-
UM AUGNABLIKUM, LÆT ÉG
ÖÐRUM EFTIR AÐ DÆMA. HIÐ
EINA, SEM ÉG VONA OG ÓSKA,
ER, AÐ ANNAÐ SJÁLF MITT SÉ
EINS OG HEIÐURSMANNI SÆM-
IR. *
ELDHÚS
SKÁPAR
Smíðum eldhús- og fata-
skápa af öllum gerðum úr
fyrsta flokks þurrkuðu efni.
Allan smíðavið þurrkum við
niður í 10%. Þurrkunin
tryggir að viðurinn breytir
sér ekki og málning, bónun
og lakk verður miklu end-
ingarbetra.
Gjörið svo vel að leita til-
boða eftir yðar eigin eða
okkar teikningum og model-
um.
EIDHÚS- OG FATASKÁPAR OKKAR ERU SMÍÐAÐIR
EFTIR NYJUSTU TÍZKU.
H
F
Höfðatúni 2, Reykjavík, sími 22184.
____________
VIKAH 27